Κανένα πρόγραμμα. Έτσι οργανώσαμε αυτό το ταξίδι στην Κωνσταντινούπολη. Δεν υπάρχουν επισκέψεις σε μουσεία ή ιστορικούς χώρους, απλά περπάτημα και στάσεις για φαγητό. Η Κωνσταντινούπολη, μια από τις πιο εντυπωσιακές ευρωπαϊκές μεγαλουπόλεις, δεν θα απογοητεύσει ούτε τον πιο απαιτητικό επισκέπτη. Ωστόσο, δεν μας απογοήτευσε. Περπατήσαμε στους δρόμους και τα σοκάκια, κάναμε μια κρουαζιέρα στην ασιατική πλευρά, σταματήσαμε όπου είδαμε ουρές κόσμου, ακούσαμε τους ντόπιους και δοκιμάσαμε τις γεύσεις που δεν μας άφηναν να παραπονεθούμε. Κρατήστε λοιπόν σημειώσεις και ζήστε ένα μικρό μέρος της τουρκικής κουλτούρας του φαγητού με την επόμενη ευκαιρία.
Πρωινό με γεύση Ανατολής
Η αγάπη των Τούρκων για το τσάι είναι γνωστή, αλλά στις προτιμήσεις τους περιλαμβάνεται και ο καφές. Σύμφωνα με ένα από τα ρητά τους: «Ο καφές πρέπει να είναι μαύρος σαν την κόλαση, σκληρός σαν τον θάνατο και γλυκός σαν την αγάπη». Ωστόσο, η εύρεση καφέ καλής ποιότητας είναι δύσκολη. Ωστόσο, τον βρήκαμε σε ένα στενό κάθετο στην Istiklal, λίγα μέτρα πιο πέρα από τη διασταύρωση με το Γυμνάσιο Γαλατασαράι, στο Mandabatmaz Cafe (Olivya Gç. 1/A). Μικρό μαγαζί, θα το καταλάβεις από τα τραπεζάκια που καταλαμβάνουν τον πεζόδρομο στο δρομάκι. Ο καφές του είναι «σκληρός», με λίγες φυσαλίδες, παρασκευάζεται στην Petrogas και ανακατεύεται προσεκτικά. Όπως υποδηλώνει το όνομα του καφέ, το ποτό είναι τόσο πηχτό που «ακόμα και ένας νεροβούβαλος θα πνιγόταν μέσα του».
Τσάι, φυσικά, θα βρείτε παντού. Σε μικρές καφετέριες που δεν φαίνονται, σε διάφορες συνοικίες όπου οι σερβιτόροι παίρνουν παραγγελίες από κοντινά μαγαζιά, σε καφετέριες, εστιατόρια, σε βάρκες που μεταφέρουν κατοίκους της πόλης στις αποβάθρες του Βοσπόρου και του Κέρας.
Θα βρείτε επίσης παντού Simit – ένα σνακ κουλούρι που πωλείται σε κάθε γωνιά της πόλης. Πριν το αγοράσουμε από έναν αλήτη μπροστά από ένα γκαράζ στο Kabatas, αλλά και γύρω από τον Eminonos, το Aksarai, το Fatih και όπου υπάρχει κόσμος και αγορά, σκεφτήκαμε το ενδεχόμενο να είναι ξεπερασμένο, αλλά τελικά δεν ήταν έτσι. . Το προτείνουμε για μεγαλύτερη ποικιλία και καλύτερη ποιότητα Γαλατά Σιμιτσίσι (Mumhane Cd. 47/A ) στο Karaköy, όπου τα bagels ψήνονται σε ξυλόφουρνο και διατίθενται σε διάφορες εκδοχές – δοκιμάστε το πικάντικο με ελιές και σκληρά κασερί από την περιοχή του Καρς. Ωστόσο, να θυμάστε ότι για ένα κουλούρι από πλανόδιους πωλητές θα πληρώσετε 10 λιρέτες, ενώ εδώ είναι 40-50 (κοντά στο 1,5 ευρώ).
Καθόσον μιγάς Το (borek) – ένα είδος χειροποίητων κέικ που συναντάμε σε αρτοποιεία στα ελληνικά χωριά, αλλά και στις βαλκανικές χώρες – κατέχει εξέχουσα θέση στην τουρκική γαστρονομία. Θα απολαύσετε αυτό το χορταστικό πρωινό σε διάφορες ποικιλίες με τυρί, κιμά, κρεμμύδι, πατάτες και τυρί στα καταστήματα burekcisi (borekcisi). Εμπιστευτήκαμε τις ουρές έξω Κεντρικό Ζαχαροπλαστείο Kadıköy (Mühürdar Cd. 15) στο Καντίκιοϊ, στην απέναντι πλευρά του Βοσπόρου. Μια κανονική μερίδα – ίση με δώδεκα ‘τολμηρά’ κομμάτια – μας κόστισε 75 £ (2,30 ευρώ).
Ψαράλευρο ή πιλάφι
Η Κωνσταντινούπολη είναι διάσημη ψάρι αυτήν. Αυτό αποδεικνύεται όχι μόνο από τους ψαράδες της γέφυρας του Γαλατά και τις ακτές του Βοσπόρου και του Κέρατος, αλλά και από τη μείωση των θαλασσινών σε οικονομικό φαγητό του δρόμου, που μπορεί να βρει κανείς σε διάφορα σημεία της πόλης, κοντά στο υδάτινο σώμα. . Όπως τα εστιατόρια στη Γέφυρα του Γαλατά όπου πωλούνται σάντουιτς ψαριού (balık ekmek), δηλαδή ψωμί με ψητό ή τηγανητό ψάρι, συνήθως σκουμπρί ή γύρη. Αλλά υπάρχει επίσης ψαραγορά στο Καρακιόιμεταξύ της αναφερόμενης γέφυρας και του σιδηροδρόμου Halitz, όπου μπορείτε να γευτείτε ψάρια κατευθείαν από… την πηγή.
Ένα άλλο ενδιαφέρον σνακ που δοκιμάσαμε στην άλλη πλευρά του Βοσπόρου, έξω από την προβλήτα Καντίκιοι αλλά και στη συνοικία Monda, ήταν μύδια γρήγορου φαγητού (Midyecisi). Διατίθενται σε κλασικό, πικάντικο, με σάλτσα… Σαράντα αχιβάδες κοστίζουν περίπου 315 £ (9,60 €). Προσπαθήσαμε κι εμείς γαύρος και λαβράκι σε ένα μικρό εστιατόριο στη συνοικία Rasıbaşa του Kandykiyoy που ανακαλύψαμε τυχαία (Balıkçı Lokantası, Teyyareci Sami Sk. 20).
Αν δεν σας αρέσουν τα ψάρια, πηγαίνετε στην ευρωπαϊκή πλευρά του Βοσπόρου, στην περιοχή Kumkapi -σε σύγκριση με το Λαδάδικη Θεσσαλονίκης-, γεμάτο με εστιατόρια ανοιχτά από το πρωί μέχρι το βράδυ. Πως πιλάφι (Pilavcı Mehmet, Arapzade Ahmet Sk. 25) με δύο προσθήκες – φασόλια και κοτόπουλο. ο Η θέση του Μπόρις, πάλι, αν και φημίζεται για τα πρωινά του, μαζεύει παρέες όλη την ημέρα. Προσπαθήσαμε menemen, η τουρκική εκδοχή της στραπατσάδαςελαφρώς πικάντικο και χωρίς καθόλου επίγευση αυγού balkaymakβουβαλίσια κρέμα με μέλι, που αλείφεται σε ψωμί και –τι άλλο– τσάι.
Αλμυρό και γλυκό πριν τον ύπνο
«Πεϊνιρλί» σημαίνει «με τυρί» στα τούρκικα. Αυτή η μακριά, ανοιχτή ζύμη που μοιάζει με βάρκα και περιέχει τυρί, κιμά, σπανάκι και οτιδήποτε άλλο μπορεί να ονειρευτεί ο μάγειρας, ονομάζεται pide. Ένα από τα αγαπημένα μέρη για φοιτητές και μη βρίσκεται στη συνοικία Μπεσίκτας, ανάμεσα στο παλάτι Ντόλμα Μπαχτσέ και τη λεωφόρο Μπαρμπαρός. Στο στενό αυτής της συνοικίας -που δυστυχώς οδεύει προς τον εκσυγχρονισμό- υπάρχει το λεγόμενο Beşiktaş Çıtır (Altıntaş Sk 34) με παραδοσιακή ξυλόσομπα. Οι σερβιτόροι φέρνουν στα τραπέζια μια σαλάτα με λάχανο, καρότα και ντομάτες -προσφορά του μαγαζιού- και τεράστιες ξύλινες πιατέλες κομμένες σε έξι ή εννέα κομμάτια, τις οποίες οι αρτοποιοί αλείφουν με λιωμένο βούτυρο πριν τις σερβίρουν. Συνδυάζεται με τσάι, αλλά και με αριάνι.
Μετά το αλμυρό, υπάρχει πάντα χώρος για γλυκό. Στο τέλος της οδού Istiklal, στον αριθμό 261, υπάρχει ένα μικρό γαλακτοκομείο με Κορεάτες YouTubers στη βιτρίνα και μια νοτιοκορεατική σημαία να κυματίζει μέσα! Μην ανησυχείτε, είστε στη σωστή χώρα, μόνο οι ιδιοκτήτες της Hacı Hasan Fehmi Özsüt – ένα από τα λίγα καταστήματα στην Κωνσταντινούπολη που εξακολουθεί να παράγει γαλακτοκομικά προϊόντα με παραδοσιακές μεθόδους – ήθελε να ευχαριστήσει τους Κορεάτες που μίλησαν τόσο θερμά για αυτά. Η ταινία έχει γίνει τόσο δημοφιλής που δεν μπορείτε να την επισκεφτείτε χωρίς να δείτε έναν Νοτιοκορεάτη σε αυτήν. Το γαλακτοκομείο ιδρύθηκε το 1915 από τον Hadji Hasan Fehmi Ezsut, γεννημένο στην Αλβανία και τα προϊόντα του προέρχονται από μια οικογενειακή φάρμα στο Tekirdağ, όπου εκτρέφονται βουβάλια. Δεν δοκιμάσαμε το πρωινό, αλλά ήταν ωραίο Καζάν ντιπί ΚΑΙ tabuk gyogsu (tavuk göğsü) – κρεμώδες βουβαλίσιο γαλακτομπούρεκο με κομμάτια από στήθος κοτόπουλου, που άρεσε στον ουρανίσκο μας περισσότερο από το πρώτο.islak
Αν η νύχτα είναι σε ένα μπαρ στην περιοχή Beyoğlu, μεταξύ της λεωφόρου Istiklal και Tarlambasi, ο άγραφος κανόνας είναι ότι όλοι οι δρόμοι πρέπει να τελειώνουν στο Δονραδάκη από το Ταξίμ. Παρά την τουριστική τους εμφάνιση, τα ταχυφαγεία στη διάσημη πλατεία είναι η τελευταία στάση πριν τον ύπνο. Οι περισσότεροι τα προτιμούν βρεγμένος -υγρά- μπιφτέκια που περιέχουν ντόνερ και σάλτσα ντομάτας με κύμινο, σκόρδο, κρεμμύδι και πιπεριές. Η προσθήκη τυριού cascavali είναι προαιρετική. Αξέχαστη γεύση, κόστος 50 λίρες (1,5 ευρώ).