Δεν υπάρχει όμως λόγος πανικού προς το παρόν: εκτιμάται ότι θα χρειαστούν περισσότερα για να γίνει αυτό 20 εκατομμύρια χρόνιαόπως παρατήρησε Ήλιος.
Το γεωλογικό φαινόμενο συμβαίνει όταν οι τεκτονικές πλάκες πιέζονται η μία πάνω στην άλλη, δημιουργώντας νέες ζώνες βύθισης και προκαλώντας το κλείσιμο του ωκεανού.
Η νεοδημιουργηθείσα περιοχή χαρακτηρίζεται από δραστηριότητα ηφαίστειο και συχνοί σεισμοί, ανάλογα Εθνικός Γεωγραφικός. Όταν τα πετρώματα λιώνουν και μετατρέπονται σε μάγμα, βρίσκονται τόσο κοντά στην επιφάνεια της Γης, καθιστώντας την ιδανικό μέρος για πολλή ηφαιστειακή δραστηριότητα.
Το «Δαχτυλίδι» του Ειρηνικού
Επί του παρόντος, υπάρχει ένα “Δαχτυλίδι της Φωτιάς”, που ονομάζεται επίσης, στον κόσμο Ο Ειρηνικός καίγεται. Εκτείνεται στον Ειρηνικό Ωκεανό από την Αυστραλία έως τη Νότια Αμερική και καλύπτει πολλές χώρες, από τις ΗΠΑ και την Ιαπωνία μέχρι την Αργεντινή, τη Χιλή, το Μεξικό, τη Ρωσία, τις Φιλιππίνες και τη Νέα Ζηλανδία. Αυτό είναι το θέμα Το 75% των ηφαιστείων στη Γη και είναι γραμμένο εκεί Το 90% των σεισμών.
Ωστόσο, οι ειδικοί προβλέπουν ότι στο μέλλον αυτό δεν θα είναι το μοναδικό Δαχτυλίδι της Φωτιάς, καθώς μια νέα ζώνη καταβύθισης θα σχηματιστεί στον Ατλαντικό κάτω από το στενό του Γιβραλτάρ.
Ο Δρ. Ο João Duarte του Πανεπιστημίου της Λισαβόνας και η ομάδα του ανακάλυψαν ότι η ζώνη βύθισης του Γιβραλτάρ ήταν κάποτε πολύ ενεργή αλλά «έχει επιβραδυνθεί σημαντικά τα τελευταία εκατομμύρια χρόνια». Ωστόσο, η έρευνά τους καταλήγει στο συμπέρασμα ότι «μετά από μια περίοδο ηρεμίας, το τόξο θα εξαπλωθεί περαιτέρω στον Ατλαντικό».
Βύθιση στον Ατλαντικό
μιλώ με IFLScienceΟ Ντουάρτε εξήγησε ότι η καταβύθιση συνέβη στον Ατλαντικό πριν από περίπου 50 εκατομμύρια χρόνια. «Για να κλείσει το άνοιγμα του Ατλαντικού, η Mid-Atlantic Ridge θα πρέπει να αναγκαστεί να υποχωρήσει. Θα μπορούσε να πάρει πάνω από 20 εκατομμύρια χρόνια».
Εξήγησε: «Υπάρχουν δύο άλλες ζώνες βύθισης στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού. ο Μικρές Αντίλλες στην Καραϊβική και Η Αψίδα της Σκωτίας, κοντά στην Ανταρκτική. Ωστόσο, αυτές οι ζώνες καταβύθισης εισέβαλαν στον Ατλαντικό πριν από αρκετά εκατομμύρια χρόνια. Η μελέτη του Γιβραλτάρ είναι μια ανεκτίμητη ευκαιρία γιατί μας επιτρέπει να παρατηρήσουμε αυτή τη διαδικασία στα αρχικά της στάδια».