Γιάννης Πανούσης
Με τεχνητή νοημοσύνη
Αύριο πάμε σε άλλον ουρανό
Αλέξανδρος Φωσταίνης, Ρωγμές σιωπής
Νιώθω ότι όλη η συζήτηση που διεξάγεται αυτή τη στιγμή για τα ΜΗ ΔΗΜΟΣΙΑ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑ είναι εν μέρει παραπλανητική, τουλάχιστον όσον αφορά τα επιχειρήματα που διατυπώνονται εδώ/παντού.
Κατά τη γνώμη μου, το θέμα έχει συνταγματικές πτυχές, αλλά δεν είναι αυτό που κινητοποιεί τα αριστερά κόμματα. Έχει πτυχές δημιουργίας χρημάτων, αλλά δεν είναι αυτό που είναι σημαντικό όταν επιλέγουμε μια κυβέρνηση. Αυτό έχει ιδεολογικές και κοινωνικές συνέπειες, αλλά δεν είναι αυτό που φοβίζει τους μαθητές. Αυτό έχει ακαδημαϊκή και επιστημονική σημασία, αλλά δεν είναι αυτό που σκέφτονται οι κοσμήτορες και οι καθηγητές.
Πίσω από το πέπλο του ναι και του όχι υπάρχει φόβος, ίσως μεγαλύτερος και από κρυφά συμφέροντα.
ΑΣΕ με να εξηγήσω:
1. Το πανεπιστήμιο της αμφισβήτησης (τα πάντα;) δεν είναι πλέον συμβατό με την πολιτικά ορθή παγκοσμιοποίηση των επίπεδων ιδεολογιών.
2. Το μαζικό πανεπιστήμιο έχει φτάσει στα όριά του και για λίγους πρέπει να αντικατασταθεί από κατακερματισμένα υποσυστήματα πληροφοριών.
3. Το πανεπιστήμιο της γνώσης ως αυτοεκτίμηση δίνει τη θέση του στον θεσμό των χρήσιμων επαγγελματικών δεξιοτήτων.
4. Για να επιβιώσει, ένα πανεπιστήμιο τοπικής αυτοδιοίκησης πρέπει να οργανωθεί με βάση ένα επιχειρηματικό μοντέλο.
5. Τα προγράμματα Business School αξιολογούνται σε σχέση κόστους-οφέλους.
6. Ένα διαπιστευμένο πανεπιστήμιο απονέμει ακαδημαϊκούς τίτλους που απαιτούνται στην αγορά εργασίας.
7. Το πανεπιστήμιο ως εκπαιδευτικός χώρος δεν καλλιεργεί την έννοια της ακαδημαϊκής κοινότητας, αλλά την έννοια της ατομικής εκτίμησης.
8. Το πανεπιστήμιο της κρίσης δεν αναλαμβάνει τον ρόλο της υπέρβασης δομικών προβλημάτων ανάπτυξης και της εξάλειψης των ανισοτήτων.
9. Το πανεπιστήμιο δεν είναι πλέον «καταφύγιο σοφών» και εργαστήριο καινοτομίας, γιατί τους καλύτερους επιστήμονες-ερευνητές «κλέβει» ο ιδιωτικός τομέας.
10. Το πανεπιστήμιο δεν παράγει κανένα πρότυπο ή ιδανικό (δημοκρατική στάση, καλοσύνη, ηθική).
Χάρη σε αυτά και σε αυτά, το Πανεπιστήμιο Humboldt, το οποίο είναι ο τέλειος συνδυασμός εκπαίδευσης και επιστήμης, αντικαθίσταται από μια πληθώρα επαγγελματικών προσδοκιών, που με τη σειρά του κλονίζει την «ηλεκτρονική πολυμορφία» της εξ αποστάσεως και της διαδικτυακής μάθησης, η οποία είναι επίσης έτοιμο να παρέχει τα κλειδιά της αριστείας και της ακαδημαϊκής διάκρισης σε μια τεχνητή νοημοσύνη (και διάφορες συνομιλίες GPT).
Γιατί λοιπόν μέσα σε αυτή την ατμόσφαιρα των τεκτονικών αλλαγών τα κόμματα της Αριστεράς πιστεύουν ότι οι προθάλαμοι των πανεπιστημίων θα παραμείνουν χώροι «ζύμωσης και πολιτικής στρατολόγησης», ενώ τα κόμματα της Δεξιάς ελπίζουν ότι στα καθαρά κτίρια του ΜΗ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ θα γεννηθεί ένας Νέος Τεχνοκράτης Άνθρωπος (Πολίτης;), είναι το αντικείμενο άλλης ανάλυσης.
ΥΓ Μια λύση θα ήταν να καλέσετε τα ΜΗ ΔΗΜΟΣΙΑ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΑ ΙΔΡΥΜΑΤΑ ΜΕΤΑΧΕΙΡΙΣΜΕΝΟΥ ΠΤΥΧΙΟΥ (ΨΑΡΙ)
* Ο Γιάννης Πανούσης είναι καθηγητής Εγκληματολογίας και πρώην υπουργός Προστασίας του Πολίτη
