Ωστόσο, το αναμφισβήτητο αριστούργημα της Shelley ήταν Φρανκενστάινγνωστός και ως «Σύγχρονος Προμηθέας».
Εκτός από τη χαρακτηριστική, ελκυστική προσέγγιση του Shelley στην αφήγηση, ο Frankenstein θεωρείται ένας από τους ακρογωνιαίους λίθους της γοτθικής και επιστημονικής φαντασίας λογοτεχνίας. Κόρη του φιλόσοφου Γουίλιαμ Γκόντγουιν και της φεμινίστριας συγγραφέα Μαίρη Γουόλστοουνκραφτ, η Σέλλεϊ επέδειξε αχαλίνωτη φαντασία και λογοτεχνική διάνοια από μικρή ηλικία, γράφοντας το «Φρανκενστάιν» σε ηλικία 18 ετών.
- Διαβάστε επίσης: Ο Μπένεντικτ Κάμπερμπατς στο «Φρανκενστάιν» του Ντάνι Μπόιλ δωρεάν στο YouTube
Γοητευμένη από το μακάβριο της ρομαντικής εποχής, η Shelley «έχυσε» όλα της τα πάθη στο Frankenstein. Ακριβώς όπως οι σύγχρονες δυστοπίες προβλέπουν την άνοδο των ευφυών μηχανών και του εγκλήματος στον κυβερνοχώρο, η Shelley προέβλεψε τις ζοφερές συνέπειες των ανήθικων πειραματισμών. Φαντάστηκε την ιστορία του επιστήμονα Victor Frankenstein που ανακαλύπτει τη μυστική πηγή της ζωής πριν κατασκευάσει ένα ζωντανό ον από διάφορα πτώματα.
Η πιο προφανής ρητορική στο Φρανκενστάιν είναι μια προειδοποίηση ενάντια στην τεχνολογική πρόοδο, αλλά η Shelley διερευνά επίσης τη δύναμη και την αναγκαιότητα της ανθρώπινης αλληλεπίδρασης. Το «τέρας» είναι ένα έξυπνο αλλά αποτρόπαιο πλάσμα που ξοδεύει χρόνια μαθαίνοντας για την αγάπη και τελικά μετατρέπεται με μίσος και εκδίκηση σε ένα λογοτεχνικό ναρκοπέδιο ηθικής πολυπλοκότητας.
Τραγωδία
Παρόλο που η Shelley ήταν ένα ηθικά ενάρετο μέλος μιας αριστοκρατικής οικογένειας, αντανακλούσε μέρος αυτού του ρομαντισμού στη ζωή της. Το 1814 συνδέθηκε ρομαντικά με τον παντρεμένο Percy Bysshe. Παντρεύτηκαν δύο χρόνια αργότερα, μετά τον τραγικό θάνατο του πρωτότοκου παιδιού τους και την αυτοκτονία της πρώτης συζύγου του Πέρσι.
Μετά το γάμο τους, ο Percy και η Shelley ταξίδεψαν σε όλη την Ευρώπη πριν εγκατασταθούν στην Ιταλία για μια περίοδο, κατά την οποία το δεύτερο και το τρίτο τους παιδιά πέθαναν επίσης σε βρεφική ηλικία. Το τέταρτο παιδί τους, ο Percy Florence Shelley, επέζησε, αλλά η τραγωδία παραμονεύει σε κάθε γωνιά της οικογένειας Shelley.
Το 1822, ο Percy Bysshe πνίγηκε όταν το ιστιοφόρο του Don Juan πιάστηκε σε καταιγίδα στα ανοικτά των ακτών του Viareggio της Τοσκάνης. Το σώμα του βρέθηκε δέκα μέρες αργότερα και θάφτηκε παράνομα. Μετά από μια διαμάχη με τις αρχές για τους ιταλικούς νόμους ταφής, ο Πέρσι θάφτηκε και αποτεφρώθηκε στην παραλία στο Βιαρέτζιο σε ένα φορητό κρεματόριο που δώρησαν οι φίλοι του Λόρδος Βύρων, Λι Χαντ και ο καπετάνιος Έντουαρντ Τζον Τρέλανυ.
Σύμφωνα με τις σημειώσεις του Trelawny, όπως ήταν αναμενόμενο, οι φλόγες κατέκαψαν το σώμα, αλλά η καρδιά παρέμεινε ανέπαφη. «Η φωτιά ήταν τόσο σφοδρή που δημιούργησε μια λευκή θερμότητα στο σίδερο και μείωσε το περιεχόμενό του σε γκρίζα στάχτη», έγραψε. «Τα μόνα μέρη που δεν κάηκαν ήταν τα θραύσματα οστών, το σαγόνι και το κρανίο, αλλά αυτό που μας εξέπληξε όλους ήταν ότι η καρδιά ήταν άθικτη. Ενώ έβγαζα αυτό το λείψανο από το πύρινο καμίνι, το χέρι μου κάηκε σοβαρά».
Η Shelley πήρε την καρδιά και την κράτησε στην κατοχή της για το υπόλοιπο της ζωής της.
