Συγγραφέας: Παύλος Παπαδάτος
Όταν δεν υπάρχει αντιπολίτευση σε μια δεδομένη χώρα, είναι πρώτα απ' όλα κακό για τη χώρα, για τη δημοκρατία, αλλά και για την ίδια την κυβέρνηση, γιατί βασικά κυβερνά ανεξέλεγκτα, με όλες τις συνέπειες σε εμάς και σε βάρος της. Έτσι είναι… Αν ο δρομέας μπροστά δεν μπορεί να ακούσει τον δρομέα πίσω του να αναπνέει, δεν υπάρχει λόγος να επιταχύνεις.
Έχω την εντύπωση ότι κανένας από τους αρχηγούς της αντιπολίτευσης δεν μπορεί να αποτελέσει εναλλακτική λύση στη διαχείριση της χώρας. Εναλλακτική λύση βρίσκεται και πρέπει να βρεθεί στην ίδια τη ΝΔ, που όπως και στο παρελθόν πρέπει να είναι φυτώριο ηγετικών προσωπικοτήτων! Ας αφήσουμε λοιπόν στην άκρη τις συγκρίσεις Κυριάκου Μητσοτάκη, Κασελάκη, Ανδρουλάκη, Βελόπουλου κ.ο.κ. και ας κάνουμε συγκρίσεις με άλλες προσωπικότητες. Αν η κυβέρνηση πιστεύει ότι οι πολίτες δεν μπορούν να εκτιμήσουν το έργο της, είναι λάθος. Οι πολίτες γνωρίζουν και εκτιμούν το έργο και τα «έργα» της κυβέρνησης.
Η κυβέρνηση έχει αποστασιοποιήσει τη ΝΔ από τον ιδεολογικό της προσανατολισμό και τις βασικές αξίες πάνω στις οποίες ιδρύθηκε, και ως αποτέλεσμα, το 14-16% των λαϊκών δεξιών ψηφοφόρων είναι τόσο απελπισμένοι που αναζητούν πολιτικό καταφύγιο σε ξεκαρδιστικά τραγικούς πολιτικούς συνδυασμούς, παρατάσσοντας πίσω. αμφιλεγόμενες πολιτικές «προσωπικότητες» .
Επικοινωνιακά αστεία όπως συνωμοσίες επιχειρηματικών συμφερόντων για την ανατροπή της κυβέρνησης, προσβολή της νοημοσύνης των πολιτών και με αντίθετο αποτέλεσμα μείωσης της αξιοπιστίας της, η οποία εύλογα εκδηλώνεται μέσω του φαινομένου της αμπέλου.
Δεν έχουν περάσει ούτε δύο μήνες από το ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου που καταδικάζει τη χώρα μας για έλλειψη κράτους δικαίου και το έγκυρο Politico μας ενημερώνει ότι ο Ευρωπαίος Εισαγγελέας βρίσκεται ξανά στην Ελλάδα για να ερευνήσει πώς ένας μικρός αριθμός εταιρειών έλαβε 2,5 δισ. ευρώ από την ανάκτηση του ταμείου. Τι συμβαίνει, Γιάννη, τι συμβαίνει!
Την ημέρα που οι Τούρκοι μάς απαγόρευσαν να φτιάξουμε ένα θαλάσσιο πάρκο στην καρδιά του Αιγαίου για την προστασία των θαλάσσιων θηλαστικών -και τους “υπακούουμε”- ο Υπουργός Εξωτερικών έξι μίλια μακριά μιλάει στο Υπουργείο Εξωτερικών προς τιμήν των LGBTI. κοινότητα στη Θεσσαλονίκη (απίστευτα πράγματα), αποσπώντας ένα «μπράβο» από τον κ. Πατέλη! Δεν σταματάμε, λέω, να αγοράζουμε Φαντάσματα και φρεγάτες και να ακούσουμε τον πρώην υπουργό κ. Συρίγο που αποκάλεσε τη Συνθήκη της Λωζάνης, άκου, «παρωχημένη»! Αλλά έτσι είναι… Όποιος μιλάει για ορθοδοξία -όπως και εγώ- για οικογενειακά και εθνικά συμφέροντα, είναι οπισθοδρομικός δεξιός. Όποιος μιλάει για LGBTQI, γάμους ομοφυλοφίλων και υιοθεσία, κατάργηση της Συνθήκης της Λωζάνης, χωρικά ύδατα 6 μιλίων κ.λπ. είναι «προηγμένος δημοκράτης»…
Καυχιόμαστε ότι η Ελλάδα απέκτησε διεθνές κύρος και δεν μπορούμε να αναγκάσουμε, αλλά και να πείσουμε, τους Αλβανούς να απελευθερώσουν τον άδικα κρατούμενο Μπελέρη και αντί να κάνουμε την Αλβανία προτεκτοράτο μας, την «έστειλαμε» στην αγκαλιά των Τούρκων και μας αναγκάσαμε σε φανατικός εχθρός. Κι ας είναι διπλωματική επιτυχία! Αν τώρα κάνουμε ευρωβουλευτή τον Μπελέρη, η εξωτερική μας πολιτική θα μπει σίγουρα στο βιβλίο Γκίνες!
Η κυβέρνηση που κάθεται εκεί δεν «ακούει» τίποτα. Ακόμη και οι επανειλημμένες εκκλήσεις του επιφυλακτικού προέδρου της Τράπεζας της Ελλάδος προς την κυβέρνηση να αυξήσει τα αποθεματικά και να αποπληρώσει το δημόσιο χρέος δεν εισακούονται. Έτσι η κυβέρνηση συνεχίζει να αυξάνει το εθνικό χρέος και σωρεία φοροαπαλλαγών και πιστώσεων για να επιβραβεύει όλους όσους δηλώνουν ψευδώς χαμηλά εισοδήματα. Μια πολιτική που υποθηκεύει το μέλλον της χώρας, αλλά και το μέλλον των επόμενων γενεών. Δυστυχώς, ως συνήθως, εστιάζουμε μόνο στις επόμενες εκλογές και γυρνάμε την πλάτη στις επόμενες γενιές και στο μέλλον της χώρας μας.
Σημείωση
Χαίρομαι που οι τράπεζες είναι κερδοφόρες, αλλά πολύ φοβάμαι ότι αυτή η κερδοφορία έρχεται σε βάρος των καταθετών και άλλων. Το επιτόκιο καταθέσεων είναι 3 έως 4 φορές χαμηλότερο από τον πληθωρισμό και το επιτόκιο δανείου είναι 5 έως 15 φορές υψηλότερο από το επιτόκιο καταθέσεων!
Με άλλα λόγια, αντί να γίνουν κινητήρια δύναμη ανάπτυξης, οι τράπεζες γίνονται τροχοπέδη στην ανάπτυξη. Οι τράπεζες πρέπει να είναι πολύ πιο ευαίσθητες απέναντι στους καταθέτες και τους πολίτες γιατί είναι αυτές που πληρώνουν δισεκατομμύρια σε αναβαλλόμενους φόρους, που ισοδυναμούν με το 56% του κεφαλαίου τους CET1.
Πολύ σωστά λοιπόν ο κ. Χατζηδάκης επεσήμανε ότι η κερδοφορία και η ευρωστία των τραπεζών δεν σημαίνει σπατάλη και αυθαιρεσία, αλλά δεν μας είπε τι θα κάνει για να περιορίσει αυτή τη σπατάλη και φυσικά δεν μας είπε τι θα κάνει. η αυστηρή εκμετάλλευση από τις τράπεζες που «εξαπάτησαν» δανειολήπτες στεγαστικά δάνεια σε ελβετικά φράγκα και τώρα χάνουν ένα-ένα τα σπίτια τους.
* Ο Παύλος Παπαδάτος είναι επικοινωνιολόγος – οικονομολόγος
