«Ο νικηφόρος και παρηγορητικός παιάνας της ανάστασης: «Χριστός ανέστη εκ νεκρών, ο θάνατος ας καταπατήσει τον θάνατο…» αντηχεί ξανά μέσα στη μελαγχολία διαφόρων επώδυνων γεγονότων στην Ουκρανία, τη Γάζα, το Σουδάν, την Αϊτή και άλλα μέρη της γης, αλλά επίσης στο άμεσο περιβάλλον μας, που συχνά στοιχειώνεται από θλίψη, διχασμούς, εχθρότητα, σοβαρές ασθένειες και διάφορες κρίσεις», λέει.
Αναλυτικά το πασχαλινό μήνυμά του:
«Ξέρει αυτόν και αυτήν
με τη δύναμη της ανάστασής του» (Φιλιπ. 3:10).
Ο νικηφόρος και παρηγορητικός παιάνας της ανάστασης: «Χριστός ανέστη εκ νεκρών, εσύ που πλησίασες στον θάνατο…» αντηχεί ξανά στο σκοτάδι της μελαγχολίας που προκαλούν διάφορα οδυνηρά γεγονότα στην Ουκρανία, τη Γάζα, το Σουδάν, την Αϊτή και άλλα μέρη. της γης? αλλά και στο άμεσο περιβάλλον μας, που συχνά στοιχειώνεται από θλίψη, διχασμούς, εχθρότητα, σοβαρές ασθένειες και διάφορες κρίσεις. Η χριστιανική πίστη μας ενισχύει με μεγάλη βεβαιότητα. Γνωρίζουμε ότι είμαστε ανυπεράσπιστοι, ότι «έχουμε αυτόν τον θησαυρό (της πίστης) σε μικρά σκεύη» (Β' Κορ. 4:7-8), αλλά αυτό συμβαίνει «ώστε η περίσσεια δύναμης να προέρχεται από τον Θεό και όχι από εμάς. “
Η περίοδος του Πάσχα μας προσκαλεί ιδιαίτερα να πλησιάσουμε τον πονεμένο και αναστημένο Χριστό με προσωπικό και βιωματικό τρόπο: «γνωρίζοντας αυτόν και τη δύναμη της ανάστασής του και μετέχοντας στα παθήματά του σύμφωνα με το πρότυπο του θανάτου του» (Φιλ 3:10). . Δύο θεμελιώδεις αλήθειες φωτίζουν το μονοπάτι προς μια στενότερη σχέση με τον πάσχοντα και αναστημένο: η αποδοχή της κοινωνίας στα βάσανα και η συμμόρφωση με τον θάνατό Του. Και μερικές φορές τονίζαμε ότι η ανάσταση δεν είναι κάτι που έρχεται από μόνη της, που ακολουθεί τον σταυρό, αλλά υπάρχει στον σταυρό, στα βάσανα, όταν τη δεχόμαστε όπως ο Χριστός. Αντίθετα, η εμπειρία της Ανάστασης περιλαμβάνει πάντα την υποταγή στον σταυρωμένο και αναστημένο Χριστό.
Αυτή η κοινότητα του πόνου και της Ανάστασης συντηρεί την αντοχή μας, έτσι ώστε να μην κατακλυζόμαστε από κατάθλιψη και απόγνωση. Ο θεμελιώδης Επίνικος ύμνος που αντηχεί συνεχώς μέσα μας – «Χριστός Ανέστη, θάνατο καταπάτησες…» είναι η κεντρική διακήρυξη της ορθόδοξης χριστιανικής πίστης και συνοψίζει το βαθύτερο νόημα της Ενσάρκωσης του Υιού και του Λόγου του Θεού. Αυτή τη διπλή εμπειρία του Σταυρού και της Ανάστασης έχουν βιώσει οι μάρτυρες της Εκκλησίας μας ανά τους αιώνες. Και ας «τρέξουμε με υπομονή την κούρσα που βρίσκεται μπροστά μας, κοιτάζοντας τον Ιησού, τον ηγέτη και τελειοποιητή της πίστης μας» (Εβραίους 12:1-2).
Καθώς δοξάζουμε με ευγνωμοσύνη τον Τριαδικό Θεό, κατά την περίοδο του Πάσχα ας εντείνουμε τις προσπάθειές μας για να βιώσουμε αυτή τη βεβαιότητα και με στοργή να παρηγορήσουμε τους γύρω μας.
Χριστός Ανέστη αδέρφια μου!
Καλό Πάσχα, υγεία, δύναμη και σταυροαναστάσιμη στάση!
