«Αν με ρωτούσατε αν θα το διάβαζα αν δεν ήξερα το όνομα Βύρων, τότε μάλλον όχι. Δεν θα το μελετούσα». λέει με αφοπλιστική ειλικρίνεια στο “Κ” ο Ρόμπιν Μπάιρον ή, όπως είναι ο πλήρης τίτλος του, 13. Λόρδος Βύρων.
Ψηλός, ίσιος, αδύνατος, δεν είμαι σίγουρος αν η φιγούρα του ευγενούς Βρετανού Robin Byron έχει κάτι «βυρωνικό». Τι θα μπορούσε όμως να είναι, δύο αιώνες μετά τον θάνατο του διάσημου ποιητής Σε μεσαίου μήκους; Ο Ρόμπιν, ωστόσο, δεν φαίνεται πλέον πολύ εντυπωσιασμένος όταν οι περισσότεροι Έλληνες τον κοιτάζουν στραβά όταν μαθαίνουν το όνομά του και την ιπποτική ιδιότητα που κληρονόμησε από τον πατέρα του το 1989, όταν έκλεισε τα 40. Τότε εξακολουθούσε να δικηγορεί, με ειδίκευση στα ναυτιλιακά, έκανε αρκετά επαγγελματικά ταξίδια στην Ελλάδα και δεν έδινε σημασία σε νεκρούς ποιητές και μακρινούς προγόνους. «Φυσικά δεν είμαι αυτός ο Λόρδος Μπάιρον», λέει χαμογελώντας, «είμαι κάποιος που έχει το ίδιο όνομα, τίτλο και, φυσικά, σχέση. Είμαι μέλος της ίδιας οικογένειας». Η οποία φέτος έχει την τιμητική της, καθώς συμπληρώνονται 200 χρόνια από τον θάνατο του επιφανούς μέλους της, αν και κατά μία έννοια (έκτος) ο Λόρδος Βύρων δεν εγκαταλείπει ποτέ την ελληνική -τουλάχιστον- επικαιρότητα. Πώς νιώθεις που έχεις αυτόν τον τίτλο; “Λίγο κουρασμένος. Είναι μια χρονιά γεμάτη ομιλίες και συνεντεύξεις. Αλλά και χαρούμενη. Φυσικά βαρέθηκα να απαντάω στις ίδιες ερωτήσεις, αλλά είναι τιμή μου να φέρω αυτό το όνομα”, λέει.
«Ως ιστορικό πρόσωπο, ο καθένας έχει τον δικό του Βύρωνα», σημειώνει. «Για τους Έλληνες είναι ένας ήρωας που πέθανε στο Μεσολόγγι στον αγώνα για την ανεξαρτησία. Για μένα είναι κάτι πιο προσωπικό, το τοποθετώ στο οικογενειακό πλαίσιο -σχολιάζει- «δεν τον λέμε κύριε, γιατί μπορεί να είμαι εγώ ή ο πατέρας μου, αλλά ως ποιητής. Έτσι, τον βλέπουμε ως ένα μοναδικό άτομο, αλλά μέρος της οικογενειακής μας ιστορίας». Και για τους Βρετανούς; «Εξαρτάται από ποιον ρωτάς, αλλά γενικά εκλαμβάνεται ως μια ριζοσπαστική φιγούρα με περιπετειώδη σεξουαλική ζωή που είναι πάντα στις εφημερίδες», σημειώνει. Πολλά έχουν γραφτεί για τις σχέσεις του Βύρωνα με άνδρες και γυναίκες και τη σχέση του με την ετεροθαλή αδερφή του, August Lee. «Ο Μπάιρον δεν ήταν, όπως τον λέγαμε, διακριτικός σε αυτό που έκανε. Έστειλε γράμματα και πολλά από αυτά σώζονται, οπότε νομίζω ότι το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του είναι γνωστό. Πολλοί άνθρωποι κάνουν μεγάλη φασαρία για την ιστορία των απομνημονεύσεών του (συμπεριλαμβανομένων των φίλων και της οικογένειας που τα έκαψαν μετά τον θάνατό του επειδή τα βρήκαν σκανδαλώδη), αλλά αμφιβάλλω ότι θα περιείχαν κάτι που δεν γνωρίζουμε ήδη. Ήταν αμφιφυλόφιλος, αλλά η ομοφυλοφιλία ήταν έγκλημα. Η σχέση του με την Augusta ήταν ένα τεράστιο σκάνδαλο εκείνη την εποχή, αλλά κανείς δεν νοιάζεται τώρα».
Θαυμάζει τον πρόγονό του ως άνθρωπο; «Ναι, φυσικά», απαντά η Ρόμπιν. «Είμαι σίγουρος ότι είχε τα ελαττώματά του, δεν τα έκανε όλα σωστά». Τον περιγράφει ως έναν φιλελεύθερο, έναν ιδεαλιστή που «στάθηκε πάντα σε κάποιο βαθμό στο πλευρό των ασθενέστερων, είτε για λογαριασμό εθνών όπως οι Έλληνες όταν βρίσκονταν κάτω από τον οθωμανικό ζυγό είτε για άτομα. Και ως ποιητής; «Νομίζω ότι τα ποιήματά του είναι υπέροχα, αλλά πρέπει να αφιερώσεις χρόνο για να τα γνωρίσεις. Ήταν αφηγηματικός ποιητής και δύσκολα διδάσκεται στο σχολείο. Ο Βυρωνικός ήρωας επηρέασε την ευρωπαϊκή λογοτεχνία, μουσική και τέχνη.
Για τους Έλληνες είναι ένας ήρωας που πέθανε στο Μεσολόγγι στον αγώνα για την ανεξαρτησία. Για μένα είναι κάτι πιο προσωπικό.
Πίνω καφέ με θέα Ακρόπολη Ο κ. Βύρων μας μιλά για την κάπως περίπλοκη γραμμή σχέσης που τον συνδέει με τον ποιητή που έγραψε το ποίημα»Δον Ζουάν“Και”Το Προσκύνημα του Τσάιλντ Χάρολντ». Εξηγεί ότι οι βρετανικοί τίτλοι ευγενών μεταβιβάζονται από πατέρα σε γιο και η οικογένειά του απέκτησε τον τίτλο του λόρδου μέσω ενός γενεαλογικού ζιγκ-ζαγκ μεταξύ ξαδέρφων. Υπάρχει, φυσικά, ένας άμεσος απόγονος του Βύρωνα από την κόρη του, Κόντρα στη Lovelace. Είναι για αυτόν κόμης John Lyttonο οποίος μάλιστα τιμήθηκε με βραβείο που φέρει το όνομά του Βραβείο Lord Byron 2024 Με Ακαδημία Αθηνών ΚΑΙ Εταιρεία Ελληνισμού και Φιλελληνισμού. Ωστόσο, δεν υπάρχει ανταγωνισμός μεταξύ τους για τη «Βυρωνικότητά» τους. «Γνωριζόμαστε πολύ καλά και είμαστε σε επαφή. Άλλωστε, είμαστε μακρινοί συγγενείς και ονόμασε τον γιο μου», λέει γελώντας ο Robin. Η πιο μακρινή ανάμνηση των προγόνων τους έρχεται από την ηλικία των δέκα ετών, όταν ο ποιητής Βύρων αναφέρονταν στο σπίτι και σε συζητήσεις με αγαπημένα πρόσωπα. Αργότερα, σε ηλικία 16 ετών, η κατάσταση ξεκαθάρισε και ο τίτλος πέρασε στον 10ο κληρονόμο του.
Δεν τον λέμε κύριε γιατί μπορεί να είμαι εγώ ή ο πατέρας μου. Για την οικογένειά μας είναι ποιητής.
Τα ποιητικά έργα του προγόνου του τα συνάντησε ήδη κατά τη διάρκεια των σπουδών του Trinity College στο Πανεπιστήμιο του Cambridge (όπως ο Λόρδος Μπάιρον), όπως και στα αγγλικά σχολεία, δίνεται μεγαλύτερη σημασία σε αυτό Τζον Κιτς και λιγότερο στην περίπτωση του φίλου του Βύρωνα. Πρόσφατα, ένας άλλος Βύρωνας ήρθε στο προσκήνιο, ο Τζον, ο πατέρας του Λόρδου Βύρωνα και αξιωματικός του Βρετανικού Βασιλικού Ναυτικού, που επέζησε από το τρομερό ναυάγιο».Στοίχημα» το 1741, το οποίο μετατράπηκε σε βιβλίο από Ντέιβιντ Γκραν και εκδόθηκε στα ελληνικά από Εκδόσεις Doma. Ο Robin είναι ενθουσιασμένος με το βιβλίο, αλλά νομίζω ότι και οι δύο συμφωνούμε ότι δεν μπορεί να κλέψει τη δόξα από τον ποιητή.
Αγαλμα
Μέχρι να σταματήσει να ασκεί τη δικηγορία, ο τίτλος και η σχέση του με τον πρόγονό του ήταν αρκετά τυπικές. Τα τελευταία χρόνια όμως έχει πάρει την πρωτοβουλία με Βυρωνική Εταιρεία για τη μεταφορά του μνημείου του Λόρδου Βύρωνα στο Hyde Park στο Λονδίνο. Σήμερα ένα μνημείο, σχεδιασμένο το 1880 από γλύπτης Richard Belt και στέκεται σε ένα μαρμάρινο βάθρο που δώρισε το τότε νέο ελληνικό κράτος, περιβάλλεται από μια νησίδα πολύ κοντά στο πάρκο, γύρω από την οποία κινούνται τρεις δρόμοι ταχείας κυκλοφορίας και κανείς δεν μπορεί να την πλησιάσει. Το κόστος, λέει ο Robin, είναι περίπου 400.000 ευρώ και αναζητά χορηγούς γιατί η αποξήλωση του βάθρου και η μεταφορά του είναι εξαιρετικά απαιτητική. «Δεν θέλουμε απλώς να μετακινήσουμε το άγαλμα, αλλά και να ξανασυστήσουμε τον Βύρωνα στο κοινό που μπορεί να το δει προσωπικά και στα σχολεία. Δεν γνωρίζουν πολλοί Λονδρέζοι ότι είναι εκεί».