Τόσο στην Ισπανία όσο και σε άλλα μέρη του κόσμου, οι παραλίες εξαφανίζονται. Μπορεί να υπάρξει συμβατική λύση; Ή μήπως ήρθε η ώρα για μη δημοφιλείς λύσεις;
Ο Χοσέπ βρυχάται κοιτάζοντας την Playa d'Aro. «Όταν ήμουν παιδί ερχόμουν εδώ, έπαιζα, κολυμπούσα… Η παραλία ήταν διπλάσια τότε», θυμάται η 48χρονη δασκάλα.
Αν και δεν υπάρχουν επίσημα στοιχεία, όλοι οι κάτοικοι του παραθαλάσσιου θέρετρου Κόστα Μπράβα στην Καταλονία συμφωνούν ότι η παραλία μικραίνει εδώ και δεκαετίες.
Το μέλλον μοιάζει δυσοίωνο
Και δεν είναι κάτι που συμβαίνει μόνο στην Playa d'Aro. Το φαινόμενο του «θανάτου παραλιών» παρατηρείται και αλλού. Σύμφωνα με τους ειδικούς, αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι οι ακτές είναι χτισμένες μέχρι την παραλία: στην μη ανεπτυγμένη ακτογραμμή, η παραλία σταδιακά μετακινείται προς την ενδοχώρα – αλλά αυτό δεν είναι δυνατό όταν υπάρχουν κτίρια δίπλα στη θάλασσα.
«Οι παραλίες που παραμένουν ανέγγιχτες προσαρμόζονται πολύ εύκολα στην κλιματική αλλαγή επειδή είναι σε θέση να… υποχωρούν και να ανεβαίνουν καθώς αυξάνεται η στάθμη της θάλασσας», εξηγεί η Francesca Ribas από το Universitat Politècnica de Catalunya στη Βαρκελώνη. Αλλά όταν μια παραλία δεν μπορεί να μετακινηθεί επειδή υπάρχουν τόνοι τσιμέντου πάνω της, απλά εξαφανίζεται.
