Μια μέρα που θα κρίνει πολλά για το μέλλον της Avramar πέφτει την ερχόμενη Δευτέρα 16 Σεπτεμβρίου, διότι, σύμφωνα με το καθορισμένο χρονοδιάγραμμα, τρία επιχειρηματικά έργα που πέρασαν την τελική φάση πρέπει να υποβάλουν δεσμευτικές προσφορές και συγκεκριμένα το Ισπανικό Ταμείο Atitlanελληνικά επιχείρηση ιχθυοτροφεία Φιλοσοφικό ψάρι και την αραβική ομάδα Γέφυρα νερού.
Αν και οι τράπεζες και η Avramar θα γνωρίζουν ακριβώς τι προσφέρουν οι ενδιαφερόμενοι τη Δευτέρα, πηγές της αγοράς με γνώση των διαπραγματεύσεων εκτιμούν ότι το ισπανικό fund έχει το πλεονέκτημα.
Σε κάθε περίπτωση, φυσικά, οι δραστηριότητες της Avramar στην Ελλάδα δεν θα είναι οι ίδιες όπως όταν συγχωνεύτηκαν οι τρεις εταιρείες «Νηρεύς», «Σελόντα» ΚΑΙ “Ανδρομέδα”αλλά πολύ μικρότερο.
Πιθανότατα θα μείνει μακριά από φιλόδοξα σχέδια για τη δημιουργία ενός ισχυρού «εθνικού πρωταθλητή» έως ότου τουλάχιστον εφαρμοστεί πλήρως και επιτυχώς το επιχειρηματικό σχέδιο του νέου ιδιοκτήτη.
Να σημειωθεί εδώ ότι αν και κανένα από τα μέρη δεν έχει ζητήσει μέχρι στιγμής παράταση της διαδικασίας, είναι πιθανό να αποφασιστεί η παράταση της προθεσμίας υποβολής δεσμευτικών προσφορών κατά λίγες ημέρες έως τις 20 Σεπτεμβρίου.
Σύμφωνα με πληροφορίες, το ισπανικό fund Atitlan έχει δεσμευτεί να παράγει 50.000. τόνους, ποσό που θεωρείται αρκετά ικανοποιητικό. Τι σημαίνει αυτό πρακτικά;
Επειδή η Avramar έχει άδεια να παράγει περίπου 60-70 χιλιάδες τόνους, ορισμένες από τις μονάδες ενδέχεται να πωληθούν σε άλλες μετά την εξαγορά, γεγονός που θα επιτρέψει επίσης την καλύτερη αποπληρωμή του χρέους.
Να υπενθυμίσουμε βέβαια ότι λόγω μείωσης κόστους έχουν ήδη κλείσει αρκετές μονάδες Avramar και συγκεκριμένα σε Κάλυμνο, Αστυπάλαια, Λέσβο στη δυτική Ελλάδα. Το σενάριο παλαιότερης «Σαλαμοποίησης» και μετέπειτα πώληση της Avramar έχει αποκλειστεί.
Το γεγονός ότι η διοίκηση της πωληθείσας εταιρείας συμμετείχε πλήρως στις συναντήσεις που πραγματοποιήθηκαν στο στάδιο της δέουσας επιμέλειας δείχνει πόσο σοβαρά αντιμετωπίζουν οι σημερινοί ιδιοκτήτες της Avramar, καθώς και οι πιστώτριες τράπεζες το θέμα του ισπανικού ταμείου. Κάτι που, σύμφωνα με καλά πληροφορημένες πηγές, δεν συνέβη στις συναντήσεις με τους άλλους δύο «μνηστήρες», τη Philosofish και την Aqua Bridge.
Ωστόσο, το γεγονός ότι η Atitlan δεν έχει εμπειρία στην παραγωγή, ειδικά στον τομέα της ιχθυοκαλλιέργειας, θεωρείται μειονέκτημα. Ωστόσο, ειδικοί του κλάδου επισημαίνουν ότι η αχίλλειος πτέρνα των ελληνικών εταιρειών δεν είναι η παραγωγή, αλλά οι πωλήσεις και είναι αυτή που φέρνει κέρδη.
Αν και ο όγκος που παράγεται από την ελληνική ιχθυοκαλλιέργεια παραμένει σταθερός τα τελευταία χρόνια, χάνει αγορές, τα ψάρια διατίθενται σε τιμές κάτω του κόστους, ενώ αυτή τη στιγμή ο όγκος των τουρκικών ψαριών εξάγεται στην Ε.Ε. μέσω Ελλάδας (εκκαθαρίστηκε εδώ και στη συνέχεια ανακατευθυνθεί προς την ΕΕ και ακόμη και στους κύριους αποδέκτες της Ελλάδας) εκτιμάται σε 20.000 τόνους, από 12.614 τόνους το 2022.
Τέλος, το κρίσιμο σημείο για την επιλογή του προτιμώμενου επενδυτή και τις επόμενες διαπραγματεύσεις θα είναι το ύψος του «κουρέματος» στα δάνεια.
Οι πιθανοί επενδυτές φέρεται να έχουν ζητήσει «κούρεμα» άνω του 70%, με κάποιους να υποστηρίζουν ότι η συμφωνία αναδιάρθρωσης της Ελληνικής Ιχθυοκαλλιέργειας περιελάμβανε υψηλότερο ποσοστό διαγραφής χρέους. Τα δάνεια της Avramar υπολογίζονται σήμερα σε πάνω από 350 εκατ. ευρώ.
