Οι δύο όπερες του Gluck «Ifigenia en Avlidis» και «Ifigenia en Taurois» παρουσιάστηκαν στην Αθήνα σε μια συμπαραγωγή της Εθνικής Λυρικής Σκηνής με το Φεστιβάλ Aix-en-Provence και την Εθνική Όπερα στο Παρίσι, σε ένα δυνατό διπλό, από τον Ο Ρώσος σκηνοθέτης Ντμίτρι Τσερνιάκοφ, ο οποίος δέχτηκε χειροκροτήματα για την ορθοστασία.
Με το πολυαναμενόμενο πρότζεκτ του μεγάλου Ρώσου σκηνοθέτη Ντμίτρι Τσερνιάκοφ, που στόχο έχει να συνδυάσει δύο όπερες του Christoph Willibald Gluck σε μια κοινή παραγωγή, η Εθνική Λυρική Σκηνή άνοιξε τη νέα καλλιτεχνική σεζόν. Το δίπτυχο της όπερας «Ifigenia en Avlidis» και «Ifigenia en Taurois», που βραβεύτηκε με την «Καλύτερη Νέα Παραγωγή 2024» στα Διεθνή Βραβεία Όπερας, ήταν μια συναρπαστική μουσική εμπειρία με την Αμερικανίδα σοπράνο Corinne Winters, προικισμένη με μια σπάνια φωνή, επιμονή και ταλέντο, απόδοση αυτών που μένουν αξέχαστες.
Οι μουσικά δυνατές όπερες του Γκλουκ (1714-1787), που γράφτηκαν στα τέλη του 18ου αιώνα («Ιφιγένεια εν Αυλίδη» 1774 και «Ιφιγένεια εν Ταύροις» 1779) και ανήκουν στο κλασικό κίνημα, παίχτηκαν με απίστευτη δυναμική στην Αθήνα. υπό την εξαιρετική μουσική διεύθυνση του καλλιτεχνικού διευθυντή «International Gluck Festival» του Michael Hofstetter. Εκτός από την Corinne Winters, που μας άφησε άφωνους για την άψογη ερμηνεία της στην ίδια τραγική ηρωίδα σχεδόν 20 χρόνια με διαφορά από το ένα έργο στο άλλο, οι ερμηνείες όλων των ηθοποιών ήταν κορυφαίες.
Ο βραβευμένος Dmitry Chernyakov, ένας θαρραλέος Ρώσος σκηνοθέτης που δεν δίστασε να καταδικάσει δημόσια τον Πούτιν για την εισβολή στην Ουκρανία, έφερε και τις δύο όπερες του Gluck στη σημερινή εποχή, χρησιμοποιώντας θεαματικά σκηνικά – ένα σπίτι με νέον φωτισμό – και μοντέρνα κοστούμια με ζωηρά χρώματα (ντύνοντας τον Αγαμέμνονα με μωβ ηλεκτρικό κοστούμι, την Κλυταιμνήστρα με ένα πράσινο φόρεμα και τον Αχιλλέα με ένα σομόν κοστούμι), καθιστώντας το ιδιοφυΐα στην ιδέα και την εκτέλεση, σχολιάζοντας το πάθος με το οποίο τα έθνη εμπλέκονται σε καταστροφικούς πολέμους (που τελικά τα ίδια), όχι διστάζοντας να θυσιάσουν την αθωότητά τους υπέρ του παραλογισμού, της κερδοσκοπίας και της φιλοδοξίας.
