Συγγραφέας: Χρήστος Χωμενίδης
Όποιος έγινε πρωθυπουργός, όποιος πέρασε μια κυβερνητική θητεία στο Μέγαρο Μαξίμου -ακόμη κι αν συντόμευσε από τις περιστάσεις- θα πρέπει να αισθάνεται υπαρξιακά δικαιωμένος. Η μεγαλύτερη προσωπική του φιλοδοξία είχε εκπληρωθεί. Ειδικά όταν διανύει την όγδοη δεκαετία της ζωής του. Έχει αποθέματα ενέργειας; Αφήστε τον να γράψει βιβλία. Αφήστε τον να κάνει διάλεξη. Αν και σπάνια επεμβαίνει σε κοινά θέματα, στέκεται πάνω από την επικαιρότητα, δίνοντας γενικές συμβουλές στη νεότερη γενιά με το ύφος ενός παλιού σοφού – «κρατικού», όπως τον αποκαλούν στα αγγλικά. Έτσι συνταξιοδοτήθηκε το 2004 ο Κώστας Σημίτης, σε ηλικία εξήντα οκτώ ετών, ο Γεώργιος Ράλλης περπάτησε πολύ νωρίτερα. Με αυτόν τον τρόπο ο Ευάγγελος Βενιζέλος τιμά τον εαυτό του και την πολιτική του παρακαταθήκη, που έφτασε στην πηγή και δεν ήπιε το νερό, παρόλο που το άξιζε.
Αντώνης Σαμαράς αρ. Ο χαρακτήρας ενός άντρα είναι η μοίρα του.
Υποψιάζομαι ότι η δήλωση του μετά τη διαγραφή του από τη Νέα Δημοκρατία ήταν ειλικρινής. Ότι πιστεύει ειλικρινά ότι θυσίασε την υγεία του για την πατρίδα του, αλλά δεν σκοπεύει να θυσιάσει τη συνείδησή του. Ωστόσο, ένας φοιτητής ψυχολογίας θα διαγνωστεί με το «fomo» που κυριαρχεί στην ψυχή του, δηλαδή ο φόβος της απώλειας, ο φόβος του να μείνει έξω. Ήταν για το πρώιμο τραύμα στο οποίο είχε τις ρίζες του. Ωστόσο, καθορίζεται πιο έντονα από το ένστικτο της πολιτικής αυτοσυντήρησης. Το να βρίσκομαι ξανά στη δημοσιότητα από το απόγευμα του Σαββάτου με κάνει να νιώθω, στοιχηματίζω, εξαιρετικά ευτυχισμένη.
Έχει προγραμματίσει τις επόμενες κινήσεις του; Περιμένει να τον ακολουθήσουν βουλευτές κοντά στην επιρροή του; Πέντε αρκούν για την ανατροπή της κυβέρνησης. Είναι πολύ αμφίβολο αν θα βρεθούν. Γιατί τι θα κάνουν μετά; Θα φτιάξουν «εθνικιστικό» κόμμα και θα ψαρέψουν στα ίδια θολά νερά με τον Βελόπουλο και τον Λατινόπουλο; Έχω την εντύπωση ότι η νεαρή Αφροδίτη, που κινεί τις χορευτικές κινήσεις του Τραμπ με όλη της τη δύναμη, κάνει μεγαλύτερη εντύπωση σε αυτό το κοινό από τον γερουσιαστή Αντώνη, που διετέλεσε προσωρινός πρωθυπουργός. Ενώ η μικροπολιτική είναι στο αίμα του Σαμαρά -με τις κακές αλλά και καλές της διαστάσεις, την άμεση επαφή με τις τοπικές κοινωνίες- μου είναι δύσκολο να τον φανταστώ να παλεύει για ψήφους χρησιμοποιώντας «Ελληνική Λύση» και Λογική «Φωνή».
Η παρακμή του Αντώνη Σαμαρά δεν είναι τίποτα μπροστά στη γενικότερη πορεία της χώρας. Με την παραπομπή του έδωσε στον Κυριάκο Μητσοτάκη ένα απελπιστικό δώρο.
Πώς ήταν η κατάσταση μέχρι το Σάββατο; Μπορεί κάποιοι αριθμοί να ήταν επιτυχημένοι, αλλά οι Έλληνες οδηγήθηκαν από την ακρίβεια στην καθημερινότητά τους. Ανεξάρτητα από τη μεταρρυθμιστική τάση της κυβέρνησης, οι πρωτοβουλίες της δεν υιοθετήθηκαν και δεν έπεισαν την κοινή γνώμη. Η Νέα Δημοκρατία δεχόταν πίεση από την ακροδεξιά και απειλούνταν και από το κέντρο. Πολλοί από αυτούς που ψήφισαν Κυριάκο το 2019 και το 2023 σκόπευαν να επιστρέψουν στο ιστορικό τους υπόβαθρο σε επόμενες δημοσκοπήσεις. Στο Πασόκ. Μάλιστα, έτσι εξελέγη ο Γερουλάνος, με το πολιτικό του σεξ, ήδη «Κυριακίστα», «Παουλίστα» θα το έκανε.
Η παροιμιώδης τύχη του Κυριάκου Μητσοτάκη επιβεβαιώθηκε για άλλη μια φορά.
Ξαφνικά δεν υπάρχει λόγος να ισορροπήσει με την πιο συντηρητική πτέρυγα του κόμματός του. Αποστασιοποιηθείτε από αυτό που τα μέλη του νοικοκυριού «Πατρίς, Θρησκεία, Οικογένεια» μπορεί να θεωρούν πολύ τολμηρό ή ακόμα και βλάσφημο. Τους έχασε εδώ και πολύ καιρό – δεν χρειάζονταν κανένα Σάμαρ για να μπουν στο σχήμα του “alt-right”.
Αντιθέτως, μπορεί να αναλάβει ξανά τη μεσαία γραμμή με ελεύθερα τα χέρια. Ολοκλήρωση της εξέλιξης της Νέας Δημοκρατίας σε ένα ανοιχτόμυαλο, εκσυγχρονιστικό κόμμα, περισσότερο σύμφωνο με το «Κόμμα των Φιλελευθέρων» παρά με την παραδοσιακή δεξιά. Το επιβεβαιώνουν όσοι τον γνωρίζουν καλά. Πρότυπο του Κυριάκου Μητσοτάκη είναι ο Ελευθέριος Βενιζέλος.
Θα είναι επιτυχής αυτή η ανατροπή; Νομίζω ότι ναι, παρά τη δυσμενή διεθνή συγκυρία. Το αφήγημα «οι πατριώτες φακής μας ταρακουνούν» έχει ήδη διατυπωθεί. Αν στην πραγματικότητα ο Αντώνης Σαμαράς ανέτρεπε την κυβέρνηση, θα ήταν πολύ πιο πειστικό. Ομολογουμένως, αυτή η στρατηγική βοήθησε τον Μακρόν να κερδίσει μια δεύτερη προεδρική θητεία και παραμένει ένας παράγοντας που αλλάζει το παιχνίδι. Και ας τον ψηφίσουν με βαριά καρδιά.
Αν αυτό είναι το αποτέλεσμα της απομάκρυνσης του Σαμαρά καραμπόλα, το Πασόκ προφανώς δεν θα μείνει αδιάφορο. Στρέφοντας τη Νέα Δημοκρατία προς το κέντρο θα ρίξει το δίχτυ της προς τα αριστερά. Εκεί που η έξωση του Σύριζα άφησε αμέτρητους άστεγους.
Η φύση και η πολιτική δεν ανέχονται το κενό.
* Ο Χρήστος Χωμενίδης είναι συγγραφέας
