Σπούδασε γεωπονία και αργότερα ακαδημαϊκή καριέρα, συνδύασε τις γνώσεις και την εμπειρία του για να συμβάλει στην προστασία του περιβάλλοντος, της τοπικής κοινότητας και της κοινωνίας λογοτεχνία.
Ξεκινώντας από το Ινστιτούτο Ελιάς και Υποτροπικών Φυτών στα Χανιά, συνέβαλε στην προώθηση της αγροτικής έρευνας και ως διευθυντής της Αγροτικής Τράπεζας, συνέβαλε στην ανάπτυξη του αγροτικού τομέα της περιοχής.
Παράλληλα, οι ακαδημαϊκές του δραστηριότητες στο Πολυτεχνείο Κρήτης ανέδειξαν τη σημασία της βιολογικής γεωργίας και τα γραπτά του δίδαξαν και ενέπνευσαν πολλούς φοιτητές στην Ελλάδα και την Ευρώπη.
Οι πολιτιστικές του δραστηριότητες ήταν εξίσου σημαντικές, προωθώντας τη σύνδεση της τοπικής ιστορίας με την καθημερινή ζωή, όπως αποδεικνύεται από την πρωτοβουλία να ονομαστεί το αεροδρόμιο των Χανίων «Δασκαλογιάννης» και να ανεγερθεί μνημείο του. Ως πρόεδρος του Συλλόγου Σφακήδων στα Χανιά, φρόντισε να καλλιεργήσει την παράδοση και τη μνήμη των Σφακιανών.
Η λογοτεχνία ήταν άλλος ένας τομέας στον οποίο διέπρεψε. Χάρη σε άρθρα και βραβεία σε λογοτεχνικούς διαγωνισμούς κατάφερε να αποτυπώσει τις σκέψεις και τα συναισθήματα που συγκινούν βαθιά την κρητική ψυχή.
Το βιβλίο του «Περιβαλλοντική Γεωργία» διδάσκεται στο Τεχνολογικό Πανεπιστήμιο και σε άλλα πανεπιστημιακά και ΤΕΙ της χώρας. Συμμετείχε επίσης στη συγγραφή ενός βιβλίου με διάλεξη σε ευρωπαϊκά πανεπιστήμια με τίτλο: «Προβλεψική μοντελοποίηση και αξιολόγηση κινδύνου» που εκδόθηκε από τις εκδόσεις Ed. Το σπίτι του Σπρίνγκερ στην Πορτογαλία.
Ήταν παντρεμένος με τη Δέσποινα Καστρινάκη, με την οποία απέκτησαν δύο παιδιά, αφήνοντας πίσω του μια οικογένεια που θα συνεχίσει να τιμάει τη μνήμη του.
Η συμβολή του Γιάννη Πολυράκη αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση όσον αφορά τη δέσμευσή του στην επιστήμη, τον πολιτισμό και την κοινωνία, αφήνοντας ένα σημαντικό κενό στην κοινότητα των Χανίων.
