Σχεδόν 70 έχουν περάσει χρόνια από την τελευταία φορά που κάθισε ο Βασίλης Παναγιωταρόπουλος σχολικές καρέκλες. Σήμερα, σε ηλικία 80 ετών, επιστρέφει στο γραφείο του για να ικανοποιήσει, όπως λέει, «τη λαχτάρα» που είχε πάντα.
«Έφυγα όταν ήμουν 12 ετών για να βοηθήσω τον πατέρα μου στα χωράφια», λέει Κηδεμόνας, ανατρέχοντας στα παιδικά του χρόνια.
Όταν έκλεισε τα 80, ο Μ. Βασίλης, πρώην ταβερνιάρης, είπε στη γυναίκα του Μαρία ότι σκόπευε να ξαναρχίσει το σχολείο.
«Ω, μακάρι να ήμουν 15 ξανά», εύχεται. «Πάντα είχα αυτό το όνειρο, αλλά ποτέ δεν πίστευα ότι θα ερχόταν η μέρα που θα το έκανα πραγματικότητα».
«Είναι εξαιρετικά εργατικός και βοηθάει πολύ τους άλλους μαθητές», λέει η Ευαγγελία Πατεράκη, διευθύντρια του σχολείου. «Είναι πολύ συγκινητικό να βλέπεις ανθρώπους που δεν είχαν τις ίδιες ευκαιρίες, που έπρεπε να εργαστούν, να επιστρέφουν στο σχολείο. Είναι και μάθημα. Πήγα και σπούδασα στο εξωτερικό, τα παιδιά μου πήγαν στο πανεπιστήμιο και έπιασαν καλές δουλειές. Το θεωρείς δεδομένο μέχρι να συναντήσεις αυτούς που δεν είχαν τις ίδιες ευκαιρίες».
Ο κ. Βασίλης είναι πατέρας δύο κοριτσιών που σπούδασαν στο πανεπιστήμιο. Σκοπεύει να αποφοιτήσει από το γυμνάσιο τον Ιούνιο του 2024.
«Τα αγαπημένα μου μαθήματα είναι τα αρχαία ελληνικά και τα μαθηματικά», λέει. «Υπάρχουν πράγματα και γεγονότα που είναι λίγο μπερδεμένα στο μυαλό μου. Για παράδειγμα, δεν ήμουν σίγουρος πότε ξεκίνησε και πότε τελείωσε η Βυζαντινή Αυτοκρατορία. Είναι υπέροχο να έχεις απαντήσεις σε αυτά», λέει.
«Η αλήθεια είναι ότι πάντα ήμουν περίεργος και πάντα μου άρεσε να διαβάζω», λέει. «Και η κουλτούρα του καφέ δεν ήταν για μένα. Αλλά αν θέλεις να γράψεις κάτι, γράψε ότι τα όνειρα δεν τελειώνουν, ότι ακόμα και στην ηλικία μου μπορούν να γίνουν πραγματικότητα», συνοψίζει.
