Σύμφωνα με τον ΟΟΣΑ, οι Γερμανοί εργάζονται λιγότερο από όλους τους Ευρωπαίους

Η εφημερίδα Neuer Zürcher Zeitung, που παραθέτει αυτά τα στοιχεία, κάνει λόγο για «φθίνουσα προθυμία για εργασία» μεταξύ των Ευρωπαίων, επισημαίνοντας το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα των Γερμανών, των οποίων οι ώρες εργασίας έχουν μειωθεί σε 1.301 το 2022, δηλαδή 76 ώρες λιγότερο από 23 χρόνια. πριν. .

ΣΕ Αυστρία Οι ώρες εργασίας μειώθηκαν κατά 151 την ίδια περίοδο, στην Ελβετία κατά 131 και στην Ελλάδα κατά 80, εξακολουθώντας να παραμένουν σχεδόν 400 περισσότερες από τη Γερμανία.

Η Γερμανία είναι επίσης ο «πρωταθλητής» όσον αφορά την αναρρωτική άδεια, με 25 ημέρες το χρόνο, σημαντικά περισσότερες από τον μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης που είναι 14, ή εννέα ημέρες στην Ελβετία και έξι στο Ηνωμένο Βασίλειο.

Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, ενώ κατά τη διάρκεια της πανδημίας οι Γερμανοί έλειπαν κατά μέσο όρο 20 ημέρες το χρόνο, μετά την πανδημία οι ημέρες αναρρωτικής άδειας αυξήθηκαν αντί να μειωθούν. Επιπλέον, ένας εργαζόμενος στη Γερμανία έχει 31 ημέρες διακοπών το χρόνο, ενώ ένας εργαζόμενος στην Ελβετία έχει 26.

«Δεν είναι λοιπόν περίεργο που η Γερμανία θεωρείται και πάλι ασθενής της Ευρώπης λόγω της κατάστασης της οικονομίας της», σχολιάζει η εφημερίδα.

Αλλαγή πολιτισμού

Σύμφωνα με το NZZ, υπάρχει μια σαφής πολιτιστική στροφή στην Ευρώπη προς προσωπικές φιλοδοξίες που σχετίζονται με τον ελεύθερο χρόνο και δεν σχετίζονται με την εργασία.

Αξίζει να σημειωθεί ότι, αφενός, ένδειξη ευημερίας είναι ότι, μεταξύ άλλων, Ένας εργαζόμενος στην Ελβετία έχει 40% λιγότερη άνεση στη δουλειά από έναν εργαζόμενο στην Πολωνία.

Ταυτόχρονα όμως, τονίζεται, είναι σαφές ότι «η εργασία δεν είναι τόσο αποτελεσματική όσο θα έπρεπε».

Σε πολλές χώρες, συμπεριλαμβανομένων: για τις οικογένειες, η πρόσθετη εργασία συχνά μεταφράζεται σε απώλεια καθαρού εισοδήματος λόγω υψηλών φόρων.

Η Σουηδία αναγνώρισε το πρόβλημα και μείωσε το ποσοστό της οικογένειας από 53% σε 32%, ενθαρρύνοντας πολλούς ανθρώπους να επιστρέψουν στην εργασία πλήρους απασχόλησης, ενώ η Γερμανία επιβάλλει το 41% ​​και η Ελβετία 26%.

Για τους χαμηλόμισθους εργαζόμενους, η κατάσταση στη Γερμανία τους αποθαρρύνει περαιτέρω από το να αναλάβουν πρόσθετη εργασία. Ένας άγαμος εργαζόμενος χωρίς παιδιά που κερδίζει τα 2/3 του μέσου εισοδήματος χάνει το 45% των αποδοχών του από φόρους, ενώ ο ομόλογός του στην Ελβετία χάνει 22%, στη Γαλλία το 33% και στη Σουηδία το 29%.

Η NZZ υποστηρίζει ότι η συνεχής μείωση των ωρών εργασίας είναι ανησυχητική επειδή αυξάνει το κόστος εργασίας και αποδυναμώνει την ανταγωνιστικότητα. «Χωρίς τις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις, η χώρα κινδυνεύει με ορατή διάβρωση της ευημερίας», σημειώνει ο συντάκτης, προσθέτοντας σε αυτό το γεγονός ότι την επόμενη δεκαετία περισσότεροι άνθρωποι θα εγκαταλείψουν την αγορά εργασίας παρά θα εισέλθουν σε αυτήν.

Είναι τεμπέληδες οι Γερμανοί;

«Λόγω διαφορετικών στατιστικών μεθόδων, είναι δύσκολο να συγκρίνουμε την παραγωγικότητα της εργασίας σε διαφορετικές χώρες με βάση μόνο τις ώρες εργασίας», εξηγεί στην BILD ο Holger Schaeffer από το Γερμανικό Οικονομικό Ινστιτούτο (IW), αλλά τονίζει ότι «είναι βέβαιο ότι στη Γερμανία έχουμε υψηλότερο ποσοστό εργαζομένων από ό,τι σε άλλες χώρες, αλλά αυτοί οι εργαζόμενοι εργάζονται λιγότερο, επομένως δεν χρησιμοποιούμε τις δυνατότητές μας και αυτό είναι προβληματικό».

Είναι τεμπέληδες οι Γερμανοί;

«Όχι απαραίτητα, αλλά ο καθένας λαμβάνει υπόψη τα οφέλη της εργασίας, δηλαδή τη δική του ευημερία και την απώλεια του ελεύθερου χρόνου. Πολύ λίγοι άνθρωποι θα δουλέψουν λιγότερο αν δεν είναι οικονομικά βιώσιμο», απαντάτε. Ο Σάφερ ζητά επίσης μεταρρυθμίσεις, προειδοποιώντας ότι «αν οι πολιτικές δεν αλλάξουν γρήγορα, η ευημερία της Γερμανίας θα διακυβευτεί σοβαρά».