ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

Ενδοοικογενειακή βία: Δεν υπάρχει διαφυγή από τον δράστη

«Κάποτε χειρίστηκα μια πολύ δύσκολη υπόθεση κακοποίηση στο σπίτι και ήδη στο πρώτο επίπεδο κατάφερα να προστατεύσω το θύμα». έμπειρος αστυνομικός λέει «Κ».. «Ο δράστης της βίας ενήργησε μόνος του, αλλά σύμφωνα με το νομικό μας σύστημα αφέθηκε ελεύθερος εν αναμονή της δίκης. Ως αποτέλεσμα, επέστρεψε στο σπίτι της οικογένειάς του, ακόμη πιο βάναυσος, και επιτέθηκε στη γυναίκα του από το λαιμό. η γυναίκα επέζησε από θαύμα».

Η αποτελεσματική προστασία των θυμάτων ενδοοικογενειακής βίας απαιτεί διατομεακή συνεργασία και από αυτή την άποψη η χώρα μας παρουσιάζει ιδιαίτερα χαμηλές επιδόσεις, σύμφωνα με την πρώτη ανεξάρτητη έκθεση αξιολόγησης (GREVIO) του Συμβουλίου της Ευρώπης για την πρόληψη και την πρόληψη και καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών. Ομάδα Ευρωπαίων αξιωματούχων επισκέφθηκε τη χώρα μας τον Φεβρουάριο του περασμένου έτους για να διαπιστώσει εάν εφαρμόζει τις διατάξεις της Σύμβασης της Κωνσταντινούπολης για την Προστασία των Γυναικών, των Θυμάτων Βίας με βάση το Φύλο και της Ενδοοικογενειακής Βίας, που η Ελλάδα έχει επικυρώσει από τον Οκτώβριο του 2018.

Οι συντάκτες της πολυσέλιδης έκθεσης χαιρετίζουν την πρωτοβουλία της ελληνικής κυβέρνησης να δημιουργήσει 74 εξειδικευμένα αστυνομικά τμήματα για την αντιμετώπιση της ενδοοικογενειακής βίας, αλλά επισημαίνουν ελλείψεις και παρατυπίες. Ενδεικτικά επισημαίνουν την ύπαρξη ελάχιστων καταφυγίων για θύματα ενδοοικογενειακής βίας, την ύπαρξη ελάχιστων προγραμμάτων συμβουλευτικής για δράστες ενδοοικογενειακής βίας και την έλλειψη δομών υποστήριξης και συμβουλευτικής. θύματα βιασμού ή σεξουαλικής βίας. Συγκεκριμένα, στην Ελλάδα υπάρχουν μόλις 20 καταφύγια για γυναίκες θύματα βίας, με συνολικά περίπου 450 μονά κρεβάτια, ενώ η Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης προβλέπει ένα καταφύγιο ανά 10.000 κατοίκους. «Πολλές φορές αναζητούμε μανιωδώς ένα μέρος σε ένα καταφύγιο για το θύμα και δεν το βρίσκουμε, ή η γυναίκα μπαίνει σε λίστα αναμονής, κάτι που μπορεί να οδηγήσει σε θάνατο», πρόσθεσε. σημειώσεις που ξεκινούν με “Κ” κοινωνική λειτουργός μεγάλου δήμου της Αττικής. «Κάποτε κληθήκαμε να λύσουμε το στεγαστικό πρόβλημα ενός 16χρονου κοριτσιού που είχε πέσει θύμα ενδοοικογενειακής σεξουαλικής κακοποίησης», σημειώνει ένας αστυνομικός. «Λόγω ηλικίας, το κορίτσι δεν μπορούσε να πάει στο «Παιδιά» (η Σ.Σ. δεν θεωρείται πλέον παιδί), ούτε στο «Χαμόγελο του Παιδιού», ούτε σε καταφύγιο για ενήλικες γυναίκες».

«Έχουμε 24 ώρες για να σώσουμε την οικογένεια»

Οι ειδικοί (GREVIO) του Συμβουλίου της Ευρώπης χαιρετίζουν την πρωτοβουλία της κυβέρνησης να ιδρύσει εξειδικευμένα γραφεία σε 74 αστυνομικά τμήματα.

«Τα θύματα δεν πρέπει να εκδιώκονται», τονίζει η κ. Α. Κική Πετρουλάκη, ψυχολόγος και πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου. Ευρωπαϊκό Δίκτυο κατά της Βίας. «Σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες, οι αρχές απομακρύνουν τον δράστη από το σπίτι. Ανάλογα με το νομικό σύστημα, αυτή τη διαδικασία αναλαμβάνει η αστυνομία ή ο εισαγγελέας, εξηγεί. «Θεωρητικά θα μπορούσε να γίνει και εδώ, αλλά μας λείπει η σωστή νοοτροπία, επομένως συμβαίνει μόνο με τα αυτοανθισμένα φυτά». Όπως σημειώνει: «λαμβάνοντας υπόψη τις τρέχουσες συνθήκες, χρειαζόμαστε καταφύγια όπου αυτόματα, στο συντομότερο δυνατό χρονικό διάστημα, μια γυναίκα που κινδυνεύει θα μπορεί να βρει ένα ασφαλές διαμέρισμα. τώρα έχουμε μόνο μερικούς ξενώνες όπου πρέπει να δέχεστε έγγραφα για και για παιδιά, αυτή η «μετακόμιση», που συνήθως συνεπάγεται αλλαγή πόλης και σχολείου, είναι πολλές φορές τραυματική.

«Δεν αντέχω άλλο, ήρθα να τον καταδικάσω»

Το σωστό είναι «να λειτουργούν καταφύγια για τις πρώτες 24 ώρες, μετά καταφύγια και τέλος οικονομική και μακροπρόθεσμη στήριξη για τη στέγαση των θυμάτων στα σπίτια τους με τα παιδιά τους». Για να παραμείνουν τα θύματα στο σπίτι χρειάζεται ένα αποτελεσματικό σύστημα προστασίας από την αρχή, δεδομένου ότι στη χώρα μας συχνά παραβιάζονται περιοριστικά μέτρα από τους δράστες χωρίς να υφίστανται συνέπειες.

«Αυτό απαιτεί εκτίμηση κινδύνου από την πρώτη κιόλας στιγμή και ενεργοποίηση περιοριστικών όρων σε κάθε περίπτωση ενδοοικογενειακής βίας, χωρίς οικονομική επιβάρυνση του θύματος και όχι απαραίτητα αποτέλεσμα αυτοτραυματισμού», σημειώνει η κ. Πετρουλάκη. Οι ερευνητές μιλούν για την ανάγκη δρομολόγησης ενός μηχανισμού λογοδοσίας για τους εμπλεκόμενους ειδικούς, καθώς και για μια αναδρομική αξιολόγηση του τρόπου διαχείρισης των γυναικοκτονιών. Τέλος, η GREVIO εκφράζει «σοβαρές ανησυχίες» σχετικά με το εάν οι δικαστές λαμβάνουν υπόψη τις περιπτώσεις ενδοοικογενειακής βίας όταν αποφασίζουν εάν θα αναθέσουν στους γονείς την επιμέλεια των παιδιών τους λόγω πρόσφατων αλλαγών στο οικογενειακό δίκαιο.

Latest Posts

ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ