Δεν βούρκωσε μόνο. Μια πνιχτή κραυγή ανέβηκε στο λαιμό του και προσπάθησε να τη πνίξει αλλά δεν τα κατάφερε. Ο τυροκόμος Ιωάννης Βοναπάρτης από την Κάσο δυσκολεύτηκε να διαβάσει τις λίγες λέξεις που είχε γράψει να πει κατά την παραλαβή του βραβείου του. Στο πλευρό του η σύζυγός του, Μαίρη Διακάκη. Δυο Κασσιώτες μεγαλωμένοι με ζώα και τυριά, μάστορες τυροκόμοι, δύο ταπεινοί, χρυσαυγίτες Έλληνες. Τριακόσιοι άνθρωποι από κάτω μας έκλαιγαν και καμάρωναν. Δύο σεφ τίμησε φέτος ο «Γαστρονόμος» στον διαγωνισμό Quality Awards.
Σε λίγο, σε μια μικρή τελετή λήξης της απονομής των βραβείων, η Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου θα πάρει από το χέρι τον τυροκόμο Κασιώτη και θα τον πάει να συναντήσει τον σεφ Χριστόφορο Πέσκια. Ο Πέσκιας ασχολείται με τα τυριά του χρόνια και ανυπομονούσε να τον γνωρίσει. Σπάνια εικόνα: παραγωγός και μάγειρας μαζί με τον πρόεδρο της Θράκης να παρουσιάζουν συστάσεις.
Ποιους τυροπαραγωγούς θεωρούν δεδομένους. Ζουν και εργάζονται στο νησί που γεννήθηκαν. Ωστόσο, να παράγουμε παραδοσιακά προϊόντα υψηλής ποιότητας και να εξελιχτούμε, να χτίσουμε μια σύγχρονη οντότητα, με όλες τις δυσκολίες του κόσμου μπροστά μας, σε αδιάκριτο μέρος, στη χώρα μας με υδροκέφαλο, με κατεστραμμένο πρωτογενή τομέα που λειτουργεί με το σουρεαλιστικό πείσμα Ελλήνων παραγωγών, ε, δεν υπάρχουν πράγματα που είναι αυτονόητα, πράγματα που είναι πικρά και συνάμα ηρωικά. Η ζωή και το έργο τους είναι το αίμα στις αρτηρίες των περιθωριοποιημένων συνόρων μας.
Μου ανέφερα το πικρό προφανές την επομένη της απονομής και η κυρία Μ. Νάντια Ουζουνοπούλου από τον «Μύλο Θράκης», με θυμό ανάμεικτο με αληθινή απόγνωση, αλλά και πείσμα: Το πρωί μετά την απονομή, 150 εργαζόμενοι της εταιρείας οργάνωσαν πάρτι στο εργοστάσιο. «Ξέρετε τι ανταμοιβή είναι αυτή για όσους εργάζονται καθημερινά εδώ, στην άκρη της χώρας; Κάποιος μας θυμήθηκε. Γιατί το κράτος μας ξέχασε. Μας έμαθαν πώς να ξεχνιόμαστε».
