ΒΡΥΞΕΛΛΕΣ – ΑΠΑΝΤΗΣΗ. Οι προβλέψεις για τις αυριανές εκλογές στην Ολλανδία είναι αβέβαιες καθώς η προεκλογική περίοδος, η οποία ξεκίνησε τον Ιούλιο αφού ο απερχόμενος πρωθυπουργός διέταξε πρόωρες εκλογές Μάρεκ Ρούτε, ανέδειξε ένα εντελώς κατακερματισμένο πολιτικό τοπίο. Παρά το γεγονός ότι οι εκλογές στην Ολλανδία δείχνουν πάντα μια τάση για «εκλογικό δισταγμό» με βάση τη δυσαρέσκεια με την τρέχουσα κυβερνητική πολιτική, αυτό που διακρίνει τον εκλογικό ανταγωνισμό του 2023 από τους προηγούμενους είναι η δυναμική «είσοδος» νέων κομμάτων και προσώπων, κάτι που εξηγεί και η μεταβλητότητα των δημοσκοπήσεων ακόμη και με διαφορά αρκετών ημερών. Δεν υπάρχουν εκλογές στην Ολλανδία όριο εισόδου στο κοινοβούλιο ή στο σύστημα θέσεις “μπόνους”.. Συνολικά 26 κόμματα συμμετέχουν στις εκλογές για το κοινοβούλιο των 150 εδρών, ενώ αυτή τη στιγμή στο κοινοβούλιο υπάρχουν 20 κόμματα.
Με την αποχώρηση του Mark Rutte από την πολιτική σκηνή -μετά από σχεδόν 13 χρόνια στο τιμόνι της πέμπτης μεγαλύτερης οικονομίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης- Ολλανδία ωστόσο το νέο πρόσωπο θα είναι σίγουρα ο πρωθυπουργός. Άλλωστε, η «μάχη» για το αξίωμα του πρωθυπουργού, όπως όλα δείχνουν, θα δοθεί μεταξύ του διαδόχου του Ρούτε στην ηγεσία του κεντροδεξιού κόμματος VVD, του 46χρονου Ντύλαν Γκεσιλγκιόζγεννημένος στην Τουρκία και 49χρονος πρώην Χριστιανοδημοκράτης Πιότρ Όμτσιχτ το νεοσύστατο κόμμα Νέο Κοινωνικό Κεφάλαιο (NSC).
Ταυτόχρονα, το λαϊκιστικό κίνημα Αγροτών-Πολίτες (BBB) δίνει τον δικό του «αγώνα», ο οποίος, μετά τη δυναμική του εμφάνιση το 2019, έχει αρχίσει να χάνει αισθητά τη σημασία του, πρώην επίτροπος. Φρανς Τίμερμανςεπικεφαλής της κοινής λίστας Πρασίνων-Σοσιαλιστών, καθώς και «βετεράνος» ακροδεξιών ευρωπαϊκών κομμάτων Geert Wilders, που αυξάνεται. Δημοσκόπηση του Μορίς ντε Χόντα που δημοσιεύτηκε το περασμένο Σάββατο δείχνει το κόμμα του να παλεύει δίπλα-δίπλα με τους δύο πρώτους, κερδίζοντας 26%.
Ο «βετεράνος» των ακροδεξιών ευρωπαϊκών κομμάτων, ο Geert Wilders, βρίσκεται ψηλά στις προτιμήσεις των ψηφοφόρων.
Ο ανταποκριτής των Financial Times, Σάιμον Κούπερ, πάντως, δεν φαίνεται να ανησυχεί για τη μετεκλογική «μοίρα» του Βίλντερς. Αν και ο Gesilgioz άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο συνεργασίας με το κόμμα του, ο Cooper φαίνεται να εκτιμά ότι τα ακροδεξιά κόμματα στην Ολλανδία βρίσκονται γενικά στην «περιφέρεια», καθώς μετά την πρώτη τους εμφάνιση το 2001 το πρόγραμμα διήρκεσε μόλις 87 ημέρες. Μπορούμε να παρατηρήσουμε την «είσοδο» ενός νέου τύπου δεξιάς στην Ολλανδία υπό την ηγεσία του Peter Omchicht, ο οποίος μάλιστα εισήγαγε δύο νέα πολιτικούς όρους: bestaenszekerheid, ή «βεβαιότητα ύπαρξης», που σημαίνει βελτιωμένη κοινωνικοοικονομική ασφάλεια των νοικοκυριών και αλλαγή στην κουλτούρα της πολιτικής διαχείρισης (bestuurscultuur).
Το δεύτερο θέμα της προεκλογικής εκστρατείας, που οδήγησε τη χώρα σε πρόωρες εκλογές, ήταν το λεγόμενο μεταναστευτικός. Η μείωση του αριθμού των μεταναστών είναι κοινό αίτημα των δεξιών ευρωπαϊκών κομμάτων, συμπεριλαμβανομένου του κυβερνώντος VVD και του νεοσύστατου NSC. Αυτός ο Κούρδος, του οποίου ο πατέρας είναι ένας αριστερός συνδικαλιστής ονόματι Gesilgioz, έχει πάρει ακόμη και μια «σκληρή» στάση, δεσμευόμενος να εισαγάγει ένα σύστημα ασύλου δύο επιπέδων, να ακυρώσει τις άδειες μόνιμης διαμονής και να ελέγξει όλες τις μορφές μετανάστευσης. Στο ίδιο μήκος κύματος ήταν ο Peter Omchicht και η σύζυγός του, πρόσφυγας από τη Συρία. Ωστόσο, και οι δύο απέφυγαν την ακραία ρητορική, αν και μια προσεκτική ανάγνωση των δηλώσεών τους θα αποκάλυπτε μέτριο ευρωσκεπτικισμό.
Ανησυχούν οι Βρυξέλλες για το μετεκλογικό «τοπίο» της Ολλανδίας και τις συμφωνίες πάνω στις οποίες θα «χτιστεί» η νέα κυβέρνηση συνασπισμού, καθώς και πιθανή καθυστέρηση στο σχηματισμό της σε σχέση με διαπραγματεύσεις για «σύγχρονα» ζητήματα για την Ε.Ε. . Τι θα σημαίνει η ενδεχόμενη είσοδος του Βίλντερς στη νέα κυβέρνηση για την τύχη του συμφώνου για τη μετανάστευση ή της ακροδεξιάς κυβέρνησης για τη νέα κυβέρνηση; Σύμφωνο Σταθερότητας; Αυτό που είναι επίσης αξιοσημείωτο – υπό το πρίσμα της διαμόρφωσης του πολιτικού τοπίου μετά τις ευρωεκλογές – σύμφωνα με πολιτικούς αναλυτές, είναι η είσοδος στην Ευρώπη ενός νέου τύπου δεξιάς, που δίνει έμφαση στην επιστροφή του κράτους, είναι ξεκάθαρα αντίθετη. μετανάστευσης και προκαλεί γενικά άλματα όσον αφορά τον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί ΕΕ. Θέματα και αρχές ή όπου υπάρχει «σύγκλιση» με ακροδεξιά και ακροαριστερά κόμματα σε όλη την Ευρώπη.