Η κυπριακή πυξίδα δείχνει διχασμό

Ο ηγέτης της κατοχής Ersin Tatar θέτει τις βάσεις για συνομιλίες ενόψει της άφιξης στην Κύπρο, εάν και πότε, της νέας απεσταλμένης του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ, Maria Angela Holguín Quellar, στόχος της οποίας είναι να διερευνήσει εάν μπορεί να βρεθεί κοινό έδαφος μεταξύ των μερών. .

Ουσιαστικά προσπαθεί να βραχυκυκλώσει τόσο τον εαυτό της όσο και τη διαδικασία πριν ξεκινήσει, στέλνοντας ένα μήνυμα ότι αν δεν θέλει να καταρρεύσει, θα πρέπει να αποδεχθεί τους όρους «δύο κρατών» της Τουρκίας, αλλάζοντας έτσι τη βάση της και του κράτους. μορφή τελικού διαλύματος.

Μετά τη συνάντηση Ερντογάν-Μητσοτάκη ακολουθεί «κοινωνική» εκδήλωση Χριστοδουλίδη-Τάταρ

Κατά τη συνάντηση Μητσοτάκη-Ερντογάν στην Αθήνα (φωτογραφία: Eurokinissi/Τατιάνα Μπόλαρη), το θέμα της Κύπρου ήταν «στο κάτω μέρος, όχι στην κορυφή της ατζέντας»

Σε αυτό το στάδιο μπορεί να φανεί ότι δεν υπάρχει κοινό έδαφος σχετικά με τα ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας και ότι υπό αυτές τις συνθήκες η πυξίδα δείχνει προς τη διαίρεση.

Νέα «κατανόηση»

Σήμερα Δευτέρα, μετά τη συνάντηση της περασμένης Πέμπτης Ερντογάν – Μητσοτάκη, θα πραγματοποιηθεί μια κοινωνική, αλλά πολιτική εκδήλωση του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας Νίκου Χριστοδουλίδη και του κατοχικού ηγέτη Ερσίν Τατάρ.

Τίθεται λοιπόν το εξής ερώτημα: είναι τα ψηφίσματα των Ηνωμένων Εθνών και οι εντολές του Συμβουλίου Ασφαλείας μια κοινή πλατφόρμα συνομιλιών ή όχι; Αυτό ισχυρίζεται ο κ. Χριστοδουλίδης, αλλά ο αρχηγός της κατοχής, Ερσίν Τατάρ, υποστηρίζει το αντίθετο στη λογική της νέας «συμφωνίας» – τονίζει. στην ανάλυσή του Γιάννος Χαραλαμπίδης.

Και ποια είναι η συναίνεση; Ότι η βάση για διάλογο και επίλυση του Κυπριακού είναι διαφορετική για κάθε πλευρά. Ομοίως στα ελληνοτουρκικά.

Τουρκικά μαθηματικά…

Αυτή την ιστορική στιγμή συμβαίνει το εξής: Ο αρχηγός της κατοχής, Ερσίν Τατάρ, εξήγησε ότι είχε δεχτεί τον απεσταλμένο του ΟΗΕ με δύο όρους:

Α) Η βάση της λύσης θα είναι η λύση και των δύο κρατών. Β) Η διάρκεια της αποστολής Queyar έχει ημερομηνία λήξης. Όπως εξήγησε, μέσα σε έξι μήνες. Με τη σειρά της, η Πρόεδρος Χριστοδουλίδη υποστηρίζει ότι οι όροι της θητείας της καθορίζονται από το Συμβούλιο Ασφαλείας.

Η συνάντηση Μητσοτάκη-Ερντογάν έγινε και το Κυπριακό ήταν μπροστά και επίκεντρο, όχι στην ατζέντα. Κάθε φορά που έρχεται και μόνο η αναφορά στο Κυπριακό, Αθήνα και Λευκωσία βάζουν το καπέλο τους.

Οι Τούρκοι βέβαια αφού δεν έχουν κόστος, πληρώνουν από τον έναν και βγάζουν από τον άλλο. Και στην Αθήνα διοργανώθηκε μια φιέστα για να ξεπλυθεί ο Ερντογάν που ήταν άψογος επικοινωνιολόγος. Θυμόταν μάλιστα το διεθνές δίκαιο όπως το καταλάβαινε, ενώ μιλούσε για «γείτονες και αδέρφια».

“Αγαπημένος γείτονας”

Στην πραγματικότητα, όμως, η Τουρκία δεν αλλάζει ούτε ένα σπιθαμή από τις μόνιμες διχοτομικές θέσεις της στο Αιγαίο, για τη «μειονότητα» της Θράκης και την αποστρατικοποίηση των νησιών του Αιγαίου.

Όταν ο «αγαπημένος γείτονας», όπως αποκαλεί τον εαυτό του ο Ερντογάν, μιλά για kazğan – kazğan, εννοεί ότι τρώμε από την ίδια κατσαρόλα. Μοιραζόμαστε το φαγητό και είμαστε όλοι χορτάτοι. Όσον αφορά το μοίρασμα, καταλαβαίνεις ότι οι Τούρκοι δεν μιλάνε για το ποσοστό του 50%-50%.

Τρώνε τα δικά τους και τα μισά δικά μας! Σύμφωνα με τα δικά τους μαθηματικά, το 50%-50% μεταφράζεται σε 80%-20%. Γιατί; Γιατί η Τουρκία διεκδικεί τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας και η Αθήνα δεν έχει αντίρρηση.

Η ουσία βέβαια είναι η εξής: «δύσκολα ζητήματα» δεν τίθενται στον πυρήνα του ελληνοτουρκικού διαλόγου. Κατά συνέπεια, η βάση της ελληνοτουρκικής λύσης παραμένει η διχοτόμηση του Αιγαίου και οι ασυμβίβαστες διεκδικήσεις που σχετίζονται με αυτήν.

Η πρώην υπουργός Εξωτερικών της Κολομβίας, Maria Ángela Holguín Cuéllar, είναι το πρόσωπο που προτείνει ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες ως απεσταλμένος του για την Κύπρο.

Για το Κυπριακό, ο Τούρκος πρόεδρος αναφέρθηκε στην Αθήνα ως μόνιμη λύση, την οποία προχθές χαρακτήρισε σε συνέντευξή του στην Καθημερινή ως λύση μεταξύ των δύο χωρών.

Ο Τάρταρ τους βάζει σε μπελάδες…

Όχι μόνο ο Ερντογάν, αλλά και ο Τατάρ μίλησαν για λύση δύο κρατών, την οποία χαρακτήρισε ως προϋπόθεση για τον διορισμό απεσταλμένου του ΓΓ του ΟΗΕ. Προκύπτουν λοιπόν τα εξής ερωτήματα:

Α) Ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας συμφωνεί ή/και αποδέχεται ότι οι προσπάθειες της κ. Quellard δεν θα βασίζονται σε ψηφίσματα του ΟΗΕ αλλά και στις δύο χώρες; Εξήγησε ότι το Συμβούλιο Ασφαλείας καθορίζει τους όρους της εντολής.

Νέα ερώτηση, σχετική με την προηγούμενη: Γνωρίζει ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ, και συμφωνεί η κ. Cuellar, ότι η πεποίθηση της Τουρκίας ότι και οι δύο χώρες θέλουν να αποτελέσουν τη βάση για συζητήσεις αποτελεί προϋπόθεση της αποστολής της;

Β) Αν υποθέσουμε ότι δεν γίνονται δεκτά αυτά που αναφέρει ο κ. Τατάρ και τα παρουσιάσει στον απεσταλμένο του ΓΓ του ΟΗΕ, τι θα κάνει η κυρία Quellard;

Θα επιστρέψει όλα τα σχετικά έγγραφα σχετικά με τη λύση των δύο κρατών, θα τον διακόψει και θα του υπενθυμίσει σε ποια βάση ή θα τερματίσει τον διάλογο και θα εξηγήσει στον Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ και στο Συμβούλιο Ασφαλείας ότι η τουρκοκυπριακή πλευρά βρίσκεται εκτός του πλαισίου η λύση?

Εάν η κυρία Quellard δεν το κάνει αυτό, θα το απαιτήσει ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας; Αν δεν ρωτήσει, αυτό δεν σημαίνει ότι θα δεχτεί αλλαγή στη βάση των συνομιλιών; Αν συμπεριφέρεται έτσι, δεν θα εκληφθεί ως ασέβεια; Θα το καταπιεί για να μην φανεί ασεβής; Και πού θα τελειώσει η δίκη αν συνεχιστεί; Ίσως σε αυτό που ανέφερε ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ; Εννοείς το τετράγωνο του κύκλου;

«Δύσκολα θέματα» και το λάβαρο του συμβιβασμού

Στην πραγματικότητα, προγραμματίζονται δύο φιέστες: η μία στην Αθήνα και η άλλη στη Λευκωσία. Θα καθοριστεί χρονοδιάγραμμα για «σοβαρά θέματα» στα ελληνοτουρκικά. Με τη σειρά του στην Κύπρο θα πραγματοποιηθεί συνάντηση του Προέδρου Χριστοδουλίδη με τον αρχηγό των κατακτητών Ερσίν Τατάρ υπό την αιγίδα του Κόλιν Στιούαρτ.

Και θα έχει, όπως ειπώθηκε, «κοινωνικό χαρακτήρα», αλλά θα έχει και πολιτικό περιεχόμενο, γιατί θα γίνει μετά τη συνάντηση στην Αθήνα και τον διορισμό, όπως όλα δείχνουν, του απεσταλμένου του Γ. Ο.Η.Ε. Γενικός. Επί του παρόντος δεν συζητούνται «δύσκολα θέματα». Ούτε η Αθήνα ούτε η Άγκυρα.

Οι δυνάμεις κατοχής υλοποιούν στρατιωτικά έργα ακόμη και σε σημεία της Νεκρής Ζώνης στη Δερύνεια, μετά από προκλήσεις στην Πύλα και στον Άγιο Δομέτιο.

Για να μην ταράξει ο αέρας η γαλήνη που επικρατεί στα νερά του Αιγαίου και βοηθά την Ελλάδα, γιατί είναι καλύτερο από την κρίση. Ωστόσο, δεν είναι η Αθήνα που φοβάται την κρίση, αλλά ο Ερντογάν.

Και τώρα, όταν μαλώνει με όλους, και ΕΕ, ΗΠΑ και Ισραήλ, θέλει μια καλή εικόνα στην Ελλάδα γιατί, μεταξύ άλλων, περιμένει τον εκσυγχρονισμό της τελωνειακής ένωσης, την οποία όμως η Λευκωσία συνδέει με προσπάθειες επανέναρξης. συνομιλίες.

Επομένως, τίθεται το ερώτημα: Πώς θα εκσυγχρονιστεί η τελωνειακή ένωση εάν η υπάρχουσα δεν γίνεται σεβαστή από την Τουρκία και δεν εφαρμόζεται με την Κυπριακή Δημοκρατία;

Η Άγκυρα είναι ένα βήμα μπροστά

Όταν ο Ερντογάν δεν μιλάει για σεβασμό του διεθνούς δικαίου, δεν πρέπει να του πουν ότι αυτό περιλαμβάνει την αναγνώριση της Κυπριακής Δημοκρατίας, όπως η αντιδιακήρυξη της 21ης ​​Σεπτεμβρίου 2005 και το Πρωτόκολλο Νο. 10 για την ένταξη όλης της Κύπρου στο διευκρινίζει η ΕΕ; Και τι αποφασίζουν; Αναγνώριση ψευδοκράτους; Όχι, φυσικά, αλλά η Κυπριακή Δημοκρατία.

Η Τουρκία φυσικά επεδίωξε ενώπιον του Κραν Μοντανά τη διάλυση δύο ισότιμων κρατών που χαρακτηρίζονται από πολιτική ισότητα. Και τώρα που έχουν εξασφαλιστεί πώς συμπεριφέρεται σήμερα; Προωθεί τη λογική των δύο κρατών και την ίση κυριαρχία ως προϊόντα πολιτικής ισότητας.

Με την Άγκυρα ένα ή περισσότερα βήματα μπροστά, Αθήνα και Λευκωσία παρουσιάζουν την προηγούμενη θέση της Τουρκίας ως συμβιβασμό. Ο Ερντογάν το βλέπει αυτό ως αδυναμία.

Και επιβάλλει με φωτιά και σίδηρο νέες ενέργειες εντός και εκτός της «νεκρής ζώνης» στην Κύπρο, αμφισβητώντας την ελληνική κυριαρχία στο Αιγαίο, μέσω της εμπλοκής πέντε ζωνών, εκ των οποίων η μία εκτείνεται μέχρι την Εύβοια, με πρόσχημα αναζήτησης και ασκήσεις διάσωσης.

Συμφωνία για την κατάργηση της τουριστικής βίζας και επανεισδοχής

Και ενώ αυτές οι «αόρατες» παραβιάσεις και παραβιάσεις γίνονται στο Αιγαίο, στην Κύπρο η παραβίαση του καθεστώτος της «νεκρής ζώνης» είναι εξαιρετικά εμφανής, αλλά επειδή Κύπρος και Ελλάδα έχουν καλές προθέσεις, Αθήνα: Πρώτον, καταργεί τις βίζες προς την Τουρκία για πολίτες 10 νησιών του θαλάσσιου Αιγαίου για τουριστικούς σκοπούς και τους επιτρέπει να μείνουν για μια εβδομάδα.

Αφενός η υπόθεση περνά από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, αφετέρου σε γενικές γραμμές διαδραματίζεται στις Βρυξέλλες. Ο Πρόεδρος Χριστοδουλίδης συνέδεσε αυτό, καθώς και τον εκσυγχρονισμό της τελωνειακής ένωσης, με την πρόοδο της Κυπριακής σύγκρουσης.

Ποιο ήταν το μήνυμα ότι η Αθήνα άνοιξε για πρώτη φορά μονομερώς τη δυνατότητα άρσης βίζας στα νησιά, ακόμη και για τουριστικούς λόγους, πριν αποφασίσει η ΕΕ να εισαγάγει ένα γενικό μέτρο;

Τι θα πει ο Κύπριος Πρόεδρος για το θέμα της κατάργησης βίζας για τους Τούρκους πολίτες στην ΕΕ εάν δεν υπάρξει πρόοδος στην υπόθεση της Κύπρου, αφού η απόφαση λαμβάνεται ουσιαστικά με ειδική πλειοψηφία; Τι θα κάνει η Ελλάδα όταν πουν ότι ήσουν ο πρώτος που μας έδειξε το δρόμο;

Η Τουρκία απέκλεισε ολόκληρο το Αιγαίο για ασκήσεις έρευνας και διάσωσης και για περιβαλλοντικούς λόγους από τις 25 Νοεμβρίου έως τις 17 Δεκεμβρίου. Το μήνυμα είναι ξεκάθαρο: τουλάχιστον το μισό Αιγαίο είναι τουρκικό. Διασχίζουν ακόμη και τον 25ο μεσημβρινό

Αν ψηφίσει «όχι» για την κατάργηση της τουρκικής βίζας για την υπόλοιπη ΕΕ, πώς θα την κρατήσει για τα νησιά; Και ποια θα είναι η αντίδραση του Ερντογάν; Είναι το λεγόμενο Θα χαλάσει η καλή ατμόσφαιρα ή όχι; Θα απειλήσει αυτό τη νέα περίοδο ελληνοτουρκικής φιλίας ή όχι;

Δεύτερον, δημιουργείται ένα θετικό μεταναστευτικό κλίμα μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, αλλά ούτε η Αθήνα ούτε η Λευκωσία απαιτούν από την Άγκυρα να εφαρμόσει τη συμφωνία επανεισδοχής με την Κυπριακή Δημοκρατία για να περιορίσει το οξύ μεταναστευτικό πρόβλημα, το οποίο λαμβάνει «οιονεί επίλυση». διαστάσεις , γιατί πραγματοποιείται εσκεμμένα από την Τουρκία.

Τι θα γίνει μετά το εξάμηνο;

Ο Τατάρ μας έδωσε έξι μήνες για να βρούμε κοινό έδαφος στη λογική και των δύο χωρών. Τίθενται οι εξής ερωτήσεις: Τι θα γίνει μετά το εξάμηνο; Πιστεύει κανείς ότι η Άγκυρα θα χωριστεί από τη λύση των δύο κρατών; Ή θα φτάσουμε σε τετραγωνισμό του κύκλου ή σε νέο αδιέξοδο;

Ακόμα και το νέο Κραν Μοντανά θα είναι αποτυχία για την ελληνοκυπριακή πλευρά. Γιατί; Γιατί όλα πήγαν στραβά στο προηγούμενο και η τουρκική λύση δεν έγινε δεκτή. Τι πείθει τώρα τον πρόεδρο ότι κάτι αλλάζει; Αθηναϊκές φιέστες ή μια κοινωνική συνάντηση με έναν Τάρταρο;

Ο πρόεδρος μπαίνει σε μια διαδικασία που, αν και του δίνει επικοινωνιακό άλλοθι για όσους τον κατηγόρησαν ότι δεν θέλει λύση, δεν του δίνει άλλη λύση πέραν του διχασμού. Είτε πρόκειται για ομοσπονδία συνομοσπονδιακού χαρακτήρα, είτε για τα δύο κράτη, είτε για συνέχεια της de facto διαίρεσης.

Αυτό που δεν υπάρχει στο τραπέζι είναι μια εναλλακτική πρόταση. Επομένως, ο πρόεδρος, όσο θα υιοθετεί την πολιτική των προκατόχων του, θα εγκλωβίζεται και αυτός να οδηγεί την Κύπρο, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, στα κρατικά τείχη ή τον άλλον. Αν δεν συμφωνήσει, θα χαρούμε να του δείξουμε άλλο δρόμο…