ΛΟΣ ΑΝΤΖΕΛΕΣ. Λέγεται ότι η αιτία είναι μια ορισμένη ορμόνη ναυτία και εμετοί που συνοδεύουν τις γυναίκες τους πρώτους τρεις μήνες εγκυμοσύνη σύμφωνα με ιατρική μελέτη που δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό Nature.
Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι η ανακάλυψη θα οδηγήσει σε βελτιωμένες θεραπείες για την πρωινή ναυτία. Η μελέτη επιβεβαιώνει αυτό που έχει εντοπίσει προηγούμενη έρευνα Ορμόνη GDF15, συνδυάζοντάς το με τα παραπάνω δυσάρεστα συμπτώματα. Μελέτες έχουν δείξει ότι η ποσότητα της ορμόνης που κυκλοφορεί στο αίμα της γυναίκας κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης -αλλά και πριν από αυτήν- καθορίζει τη σοβαρότητα των συμπτωμάτων.
Πάνω από τα δύο τρίτα των εγκύων εμφανίζουν ναυτία και έμετο στο πρώτο τρίμηνο. Το 2% αυτών των γυναικών νοσηλεύονται για ανεξέλεγκτους εμετούς, οι οποίοι επιμένουν καθ’ όλη τη διάρκεια των εννέα μηνών της εγκυμοσύνης. Αυτή η κατάσταση μπορεί να προκαλέσει αφυδάτωση, απώλεια βάρους και υποσιτισμό. Αυξάνει επίσης τον κίνδυνο θρόμβων αίματος, προεκλαμψίας και πρόωρου τοκετού, θέτοντας σε κίνδυνο τη ζωή της μητέρας και του εμβρύου.
Η υψηλή συχνότητα ναυτίας και εμέτου στις εγκύους είναι ο κύριος λόγος για τον οποίο οι γιατροί συχνά υποβαθμίζουν την υπερέμεση, θεωρώντας τα ακραία συμπτώματά της ως ψυχολογικά, παρόλο που είναι η κύρια αιτία νοσηλείας εγκύων στα αρχικά στάδια της εγκυμοσύνης. Αν και διασημότητες όπως η Δούκισσα Κέιτ Μίντλετον και η κωμικός Έιμι Σούμερ έχουν μοιραστεί τις εμπειρίες τους σε μια προσπάθεια να ευαισθητοποιήσουν το κοινό, το θέμα δεν έχει ερευνηθεί επαρκώς.
«Δουλεύω πάνω σε αυτό εδώ και 20 χρόνια και συνεχίζω να διαβάζω αναφορές γυναικών που πεθαίνουν από αυτό ή λαμβάνουν ανεπαρκή ιατρική περίθαλψη», λέει η Δρ Marlena Feizo από την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της Νότιας Καλιφόρνια, η οποία ηγήθηκε της μελέτης.
Η Δρ Φεϊζώ έχει προσωπική εμπειρία με συμπτώματα. Ενώ ήταν έγκυος το 1999, δεν μπορούσε να φάει ή να πιει υγρά χωρίς να κάνει εμετό. Έχασε γρήγορα βάρος και δεν μπορούσε να περπατήσει ή να σταθεί. Ο γιατρός απέρριψε τις ανησυχίες της, λέγοντας ότι υπερέβαλλε την ένταση των συμπτωμάτων της σε μια προσπάθεια να τραβήξει την προσοχή. Τελικά εισήχθη στο νοσοκομείο και υπέστη μια αποβολή στη 15η εβδομάδα της εγκυμοσύνης.
Η καθηγήτρια ζήτησε από τα Εθνικά Ινστιτούτα Υγείας των ΗΠΑ να χρηματοδοτήσουν τη γενετική έρευνα για τον ανεπιθύμητο εμετό, αλλά το αίτημά της απορρίφθηκε. Απτόητος, έπεισε μια ιδιωτική εταιρεία γενετικών δοκιμών να συμπεριλάβει ερωτήσεις σχετικά με την υπερέμεση σε μια έρευνα χιλιάδων πελατών. Το 2018, δημοσίευσε μια έκθεση που δείχνει ότι εμφανίστηκε υπερέμεση σε ασθενείς με την παραλλαγή GDF15.
Σε αγχωτικές καταστάσεις
Αυτή η ορμόνη απελευθερώνεται από πολλούς ιστούς υπό στρεσογόνες συνθήκες, όπως μόλυνση. Τα συμπτώματά του είναι ιδιαίτερα ορατά επειδή οι ορμονικοί υποδοχείς είναι συγκεντρωμένοι στην περιοχή του εγκεφάλου που ευθύνεται για την αίσθηση ναυτίας και εμέτου.
Σε μια νέα μελέτη, η Δρ Feizo και οι συνεργάτες της στο Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ μέτρησε τον όγκο της ορμόνης στο αίμα εγκύων γυναικών και ανέλυσε τον κίνδυνο υπερέμεσης. Οι γυναίκες που ανέφεραν τέτοια συμπτώματα είχαν σημαντικά υψηλότερες συγκεντρώσεις αυτής της ορμόνης σε σύγκριση με γυναίκες χωρίς συμπτώματα.
Η ιατρική ομάδα πιστεύει ότι η μελέτη θα οδηγήσει όχι μόνο σε βελτιωμένες θεραπείες για ανεπιθύμητους εμετούς, αλλά και στη δημιουργία φαρμάκων ικανών να αποτρέψουν τη ναυτία κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.