Ο Οικουμενικός Πατριάρχης ήταν κύριος ομιλητής στη συνάντηση «Θρησκευτικοί ηγέτες ενώνονται για την κλιματική ειρήνη στην αλληλεγγύη με τους πρόσφυγες» (Θρησκευτικοί ηγέτες ενώνονται για την κλιματική ειρήνη στην αλληλεγγύη με τους πρόσφυγες.
Η συνάντηση πραγματοποιήθηκε στην έδρα του Παγκόσμιου Συμβουλίου Εκκλησιών στη Γενεύη στο πλαίσιο των διαβουλεύσεών του Παγκόσμια Διάσκεψη για τους Πρόσφυγες και τους Μετανάστεςπου διοργανώνεται στις 13-15 Δεκεμβρίου στην ίδια πόλη από την Υπηρεσία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες (UNHCR).
Ο Σεβασμιώτατος είπε μεταξύ άλλων τα εξής: «Ένα από τα μαθήματα που πήραμε κατά την τελευταία πανδημία –αν και με πολύ επώδυνο και σίγουρα ακούσιο τρόπο– είναι ότι κανείς δεν σώζεται μόνος του, κανείς δεν θα σωθεί αν δεν σωθούν όλοι. Οι απειλές που αντιμετωπίζει ο κόσμος μας σήμερα μπορούν να αντιμετωπιστούν και να νικηθούν μόνο μέσω της συνεργασίας. Και εδώ είναι που ο διάλογος και η εταιρική σχέση μεταξύ των θρησκευτικών κοινοτήτων αποδεικνύεται απαραίτητος και ζωτικός».
«Γιατί είτε μιλάμε για Covid-19, για την κλιματική αλλαγή είτε για το προσφυγικό αδιέξοδο, σίγουρα έχουμε να κάνουμε με πρωτόγνωρες προκλήσεις. Γι’ αυτό τα λέμε κρίσεις, που είναι ο ελληνικός όρος για την απαγγελία του «».κρίση“Ακριβώς επειδή κρινόμαστε από το πώς ανταποκρινόμαστε σε αυτές τις συνθήκες, επειδή είναι σημεία καμπής ή φαινόμενα που διαμορφώνουν αποφασιστικά τη ζωή μας. Στην πραγματικότητα, αν και ο κορωνοϊός μπορεί να συνδέεται με την ιατρική, τη ρύπανση της επιστήμης και τη μετανάστευση στην πολιτική , πώς αντιδρούμε αυτές οι προκλήσεις και η επιλογή της επίλυσής τους εξαρτάται ακριβώς από το πού πίστη και θρησκεία».
Στην ομιλία του ο Σεβασμιώτατος αναφέρθηκε στις προσπάθειες του Οικουμενικού Πατριαρχείου για ευαισθητοποίηση της παγκόσμιας κοινότητας για το θέμα υπερθέρμανση πλανήτη και περιβαλλοντική βιωσιμότητα, υπενθυμίζοντας ότι έχει δηλώσει επίμονα και επανειλημμένα ότι «η κλιματική αλλαγή είναι πρώτα και κύρια ένα πνευματικό και ηθικό ζήτημα, όχι απλώς ένα κυβερνητικό ή τεχνολογικό πρόβλημα, σαν να ήταν μόνο ένα από μια μακρά λίστα διλημμάτων που αντιμετωπίζουν οι πολιτικοί στο συγκεκριμένα και γενικά οι άνθρωποι».
Ολοκληρώνοντας την ομιλία του, ο Οικουμενικός Πατριάρχης προσευχήθηκε στον Θεό να είναι έτσι ελεήμων και ελεήμων με τους ανθρώπους του, ιδιαίτερα τους άπορους και τους εκτοπισμένους.
«Ας φανταστούμε έναν κόσμο στον οποίο Ειρήνη και δικαιοσύνη, όπου η βία και οι διακρίσεις εξαλείφονται, όπου τα ανθρώπινα δικαιώματα και η ανθρώπινη αξιοπρέπεια προστατεύονται αποτελεσματικά. Και ας ανοίξουμε τις καρδιές μας αλληλεγγύη πρόσφυγες, και να σεβόμαστε και να προστατεύουμε το μοναδικό δώρο της δημιουργίας του Θεού, που καλούμαστε να μεταδώσουμε στα παιδιά μας».