Πώς ήταν ΜΟΥΣΙΚΗ σε παλιά κινούμενα σχέδια; Έχει αναρωτηθεί ποτέ κανείς; Στις πρώτες μέρες του animation, ειδικά κατά τη χρυσή εποχή του στα μέσα του 20ου αιώνα, η δημιουργία μουσικής ήταν μια σχολαστική διαδικασία. Συνθέτες όπως Καρλ Στάλινγκ δημιούργησαν μια λεπτομερή παρτιτούρα που δείχνει τη μουσική για κάθε σκηνή κινουμένων σχεδίων.
Στη συνέχεια, ορχήστρες ή ζωντανά συγκροτήματα που έπαιζαν διάφορα όργανα έπαιξαν αυτές τις παρτιτούρες σε στούντιο ηχογράφησης.
ο ηχογραφήσεις ήταν ένας λεπτός συγχρονισμένος χορός στον οποίο οι μουσικοί ταίριαζαν τις ερμηνείες τους ακριβώς με τη δράση στην οθόνη. Το χρονοδιάγραμμα διευκολύνθηκε με την αναπαραγωγή του κινούμενου σχεδίου στο στούντιο ηχογράφησης, το οποίο εξασφάλισε την απρόσκοπτη ενσωμάτωση της μουσικής στην οπτική αφήγηση.
Οι συνθέτες διέπρεψαν στη δημιουργία δυναμικών παρτιτούρων, που χαρακτηρίζονται από γρήγορες αλλαγές ρυθμού, ιδιόρρυθμες μελωδίες και ξαφνικές αλλαγές στα μουσικά στυλ που ταίριαζαν με τον γρήγορο χαρακτήρα των καρτούν.
Λόγω των περιορισμών του προϋπολογισμού και των στενών προγραμμάτων, οι συνθέτες επαναχρησιμοποίησαν συχνά μουσικά στοιχεία για να δημιουργήσουν μια συνεκτική και αναγνωρίσιμη μουσική ταυτότητα για χαρακτήρες και καταστάσεις.
Η συνεργασία μεταξύ συνθετών, μουσικών και εμψυχωτών έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη δημιουργία της ιδιότροπης και διασκεδαστικής ατμόσφαιρας που καθόριζε τα κινούμενα σχέδια της παλιάς σχολής, όπου η ενοποίηση της μουσικής και των ηχητικών εφέ έπαιξε σημαντικό ρόλο στη ζωή του κόσμου των κινουμένων σχεδίων.
συγκεκριμένο”πολυεργαλείο» αυτό που βλέπουμε στο παραπάνω βίντεο μας επιτρέπει να κατανοήσουμε την εξέλιξη του χώρου των κόμικς τη δεκαετία του 1930, προκειμένου να μειωθεί το κόστος παραγωγής των μεγαλύτερων ορχήστρων. Μια εφεύρεση που βοήθησε πολύ τα στούντιο κινουμένων σχεδίων.
