Τι κάνει ένας Έλληνας δάσκαλος στο μικρό και γραφικό χωριό Vik στη νότια Ισλανδία; Η ζωή κάτω από τον μεγάλο παγετώνα που καλύπτει το νότιο τμήμα της χώρας και βρίσκεται στην περιοχή του ενεργού ηφαιστείου Κάτλα είναι επικίνδυνη όχι μόνο για τη Μαριέττα Κοτίκη.
Όπως αναφέρεται στο iefimerida.grστο χωριό Βικ βρήκε την ψυχική ηρεμία και συνάμα συνθήκες εργασίας που ονειρευόταν ως επιτελάρχης σε τοπικό ξενοδοχείο.
Η μετακόμιση σε ένα νησί πάνω από τον Αρκτικό Κύκλο πριν από μερικά χρόνια δεν ήταν καθόλου δύσκολη. «Στην Ελλάδα άρχισα να κουράζομαι, κυρίως ψυχικά. Οι οικονομικές απολαβές ήταν πολύ χαμηλές. Δούλευα σε ασφαλιστική εταιρεία. Εργασία γραφείου, όπως και οι σπουδές, ως δάσκαλος με μεταπτυχιακό στην ειδική αγωγή, δεν είχα καμία αποκατάσταση. Ο διαρκής αγώνας για επιβίωση και σχέσεις σε προσωπικό επίπεδο δεν υπάρχουν. Όλα αυτά με οδήγησαν στην απόφαση να δοκιμάσω στο εξωτερικό. Στην Ισλανδία ήταν ο καλύτερός μου φίλος, του ήρθα διακοπές, μου άρεσε και μετά από 3 μήνες ήρθα να δουλέψω μόνιμα» λέει φανερά ευχαριστημένη από την επιλογή της.
Σε μια χώρα όπου η οργάνωση και η προστασία των πολιτών σε όλα τα επίπεδα δεν είναι απαίτηση, αλλά ανάγκη, η Μαριέττα αισθάνεται ασφαλής από κάθε άποψη. Δεν εκφράζει καμία ανησυχία γιατί είναι συνηθισμένος σε ηφαιστειακές εκρήξεις, όπως και οι Ισλανδοί.
«Ούτε οι ξένοι ανησυχούν. Υπάρχουν πάντα πληροφορίες για το τι πρέπει να κάνετε εάν παρουσιαστεί μια τέτοια κατάσταση. Υπάρχουν 7,5 εκατομμύρια τουρίστες στη χώρα κάθε χρόνο και πολλοί από αυτούς είναι Έλληνες. Οι συνθήκες εργασίας είναι πολύ καλύτερες από ό,τι στην Ελλάδα όσον αφορά τους μισθούς και δεν τίθεται θέμα εκμετάλλευσης. Όλες οι ώρες εργασίας πληρώνονται. Αυτό σημαίνει ότι δεν υπάρχουν υπερωρίες για το καλό της εταιρείας. Ο ιδιοκτήτης του ξενοδοχείου όπου εργάζομαι είναι φανταστικός. Μας αντιμετωπίζει όλους σαν παιδιά του. Όταν κάποιος απουσιάζει για βάσιμο λόγο, είναι εκεί για να καλύψει το κενό για να μην επιβαρυνθεί κάποιος άλλος υπάλληλος. Στη συγκεκριμένη περίπτωση δουλεύω από τις 7 έως τις 3 ή από τις 8 έως τις 4. Δηλαδή 8 ώρες δουλειά με μία ώρα διάλειμμα από τις 12 έως τις 1», λέει η Μαριέττα.
Το μόνο αρνητικό που λέει για τη ζωή του εκεί είναι ο καιρός.
«Για εμάς, που ερχόμαστε από την Ελλάδα, είναι ακραίοι. Ο καιρός σας δυσκολεύει να κάνετε πολλές καθημερινές δραστηριότητες, όπως να πάτε στο σούπερ μάρκετ ή να μετακινηθείτε από το σπίτι στη δουλειά. Όλα τα άλλα είναι πολύ ωραία» λέει η νεαρή που σκοπεύει να μείνει στο νησί τουλάχιστον άλλα 10 χρόνια.
«Δεν έχω ακόμη συγκεκριμένα σχέδια για το μέλλον. Σκοπεύω όμως να μείνω στην επαρχία για τουλάχιστον 10 χρόνια για να εξασφαλίσω τη μελλοντική μου σύνταξη αλλά και να αγοράσω σπίτι στο χωριό που μένω ως δικός μου τόπος διαμονής. Είναι δύσκολο να βρεις σπίτι για ενοικίαση στην Ισλανδία. Αν ποτέ φύγω, θα το νοικιάσω και θα έχω εισόδημα».