Το έργο της “Wounded Deer” ήταν μια φωτογραφία της ζωής της, που απαθανάτισε η ίδια η Frida Kahlo στο εμβληματικό της έργο.
Στη σύντομη ζωή της -πέθανε στα 47 της- έμαθε να συνυπάρχει με έντονους σωματικούς πόνους που κατά καιρούς την ακινητοποιούσαν, αλλά τον μεταμόρφωσε σε ένα ανεξάντλητο ταλέντο που έχει σημαδέψει τη μεξικανική κουλτούρα.
Στο μπλε σπίτι της στη γειτονιά Coyoacan του Μεξικού, οι αναμνήσεις ξεπηδούν από το χρονοδιάγραμμα της ιστορίας και συνθέτουν το παζλ της φανταστικής της ζωής. Σε ηλικία έξι ετών προσβλήθηκε από πολιομυελίτιδα, η οποία την έκανε με δυσκολία να κινηθεί. Επιπλέον, το 1925, σε ηλικία 18 ετών, είχε ένα τροχαίο ατύχημα όταν το λεωφορείο στο οποίο επέβαινε συγκρούστηκε με τραμ. Έμεινε παράλυτη για μεγάλο χρονικό διάστημα, υποβλήθηκε σε πολλαπλές χειρουργικές επεμβάσεις και ολόκληρη η ζωή της σημαδεύτηκε από θλίψη, η οποία εκφράστηκε στα έργα της.
Το 1929 παντρεύτηκε τον σπουδαίο Μεξικανό τοιχογράφο Ντιέγκο Ριβέρα και μετακόμισαν στο Σαν Φρανσίσκο επειδή οι τοιχογραφίες του συζύγου της είχαν μεγάλη ζήτηση στις Ηνωμένες Πολιτείες. Αργότερα εγκαταστάθηκαν στο Ντιτρόιτ και η Μεξικανή καλλιτέχνις, που προσπαθούσε να γίνει μητέρα, υπέστη μια αποβολή. Η βαθιά της απογοήτευση αποτυπώθηκε στα έργα της στο Νοσοκομείο Henry Ford and Abortion στο Ντιτρόιτ. Μετά από δέκα χρόνια γάμου, κατά τη διάρκεια των οποίων υπήρχαν αναφορές για εξωσυζυγικές σχέσεις της Κάλο με άνδρες και γυναίκες, χώρισε από τον Ριβέρα και αποσύρθηκε στο εμβληματικό μπλε σπίτι της στο Μεξικό. Στη συνέχεια ξεκίνησε μια νέα συνεργασία με τον φωτογράφο του TIME Nicolas Marei. Γρήγορα όμως συνειδητοποίησε πόσο σημαντικός ήταν ο Ριβέρα για την αγαπημένη του, σημειώνοντας σε μια από τις επιστολές του «από τους τρεις μας, ήμασταν μόνο δύο». Το 1995, το περιοδικό Vanity Fair δημοσίευσε μια επιστολή της Κάλο σε μια φίλη της στην οποία αποκάλυψε ότι είχε σχέση με μια φίλη της. Ωστόσο, ο χωρισμός της από τον Ριβέρα δεν κράτησε πολύ, καθώς και οι δύο ξαναπαντρεύτηκαν το 1940.
Στις εξωσυζυγικές της περιπέτειες αναφέρεται και ο Λέον Τρότσκι, με τον οποίο μοιραζόταν τις ίδιες πολιτικές πεποιθήσεις. Για ένα διάστημα, όταν έφυγε από τη Σοβιετική Ένωση με τη σύζυγό του, εκείνη τον φιλοξένησε στο σπίτι της και τα δύο ζευγάρια περνούσαν χρόνο μαζί, η οποία κλιμακώθηκε σε μια σχέση μεταξύ Κάλο και Τρότσκι το 1937, όταν ο Ριβέρα φαινόταν να είχε σχέση με τον μικρότερη αδερφή. Το 1940, μια Μεξικανή ζωγράφος πέρασε μια μέρα στη φυλακή επειδή η μεξικανική αστυνομία την υποψιάστηκε για τη δολοφονία του Τρότσκι, ο οποίος στην πραγματικότητα δολοφονήθηκε από τον σταλινικό Ραμόν Μέρκαντερ.
Πίνακες, προσωπικά είδη, καβαλέτα και φωτογραφίες της Φρίντα Κάλο και του συζύγου της εξακολουθούν να διαμένουν στο Casa Azul, το μπλε σπίτι που δώρισε η Ριβέρα στο μεξικανικό κράτος μετά τον θάνατό της για να χρησιμοποιηθεί ως μουσείο. Η Μεξικανή ζωγράφος πέθανε το 1954 και τρία χρόνια αργότερα πέθανε και ο σύζυγός της. Σε αναγνώριση της συνεισφοράς τους, η μεξικανική κυβέρνηση τύπωσε τα πρόσωπά τους και στις δύο πλευρές του τραπεζογραμματίου των 500 πέσο σε ένα ειδικό τεύχος για τον εορτασμό της 200ης επετείου της ανεξαρτησίας της χώρας.
Φωτογραφίες: Αθανασία Αγγελοπούλου
