Από την αυγή της διαστημικής εποχής – την εκτόξευση του Sputnik I το 1957 – οι άνθρωποι έστελναν πάνω από 15.000 δορυφόρους σε τροχιά. Μόλις τα μισά δουλεύουν ακόμα – οι υπόλοιποι που τελείωσαν από καύσιμα και έφτασαν στο τέλος της ζωής τους είτε κάηκαν στην ατμόσφαιρα είτε συνέχισαν να περιφέρονται γύρω από τον πλανήτη ως άχρηστα κομμάτια μετάλλου.
Ως εκ τούτου, αποτελούν απειλή για αυτόν Διεθνής Διαστημικός Σταθμός και για άλλους δορυφόρους, από Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος εκτιμάται ότι έχουν σημειωθεί πάνω από 640 «διασπάσεις, εκρήξεις, συγκρούσεις ή ασυνήθιστα γεγονότα κατακερματισμού» μέχρι σήμερα.
Δημιούργησε μια αύρα διαστημικά σκουπίδια παγκοσμίως, που αποτελείται από 36.500 είδη μεγαλύτερο από 10 cm i 130 εκατομμύρια θραύσματα μέγεθος έως 1 cm. Ο καθαρισμός αυτών των σκουπιδιών είναι δαπανηρός και περίπλοκος.
Ένας τρόπος για να λυθεί αυτό το πρόβλημα θα ήταν να σταματήσουμε να παράγουμε περισσότερα σκουπίδια. Θα μπορούσες να το κάνεις μαζί του δορυφόρους ανεφοδιασμού καυσίμων αντί να τους εξαφανίσει όταν εξαντληθεί η δύναμή τους.
«Αυτή τη στιγμή δεν είναι δυνατός ο ανεφοδιασμός με καύσιμα σε έναν δορυφόρο σε τροχιά», λέει ο Daniel Faber, Διευθύνων Σύμβουλος Orbit Fab. Αλλά η εταιρεία του με έδρα το Κολοράντο των ΗΠΑ θέλει να το αλλάξει αυτό.
«Όταν οι δορυφόροι τελειώνουν από καύσιμα, δεν μπορούμε να τους κρατήσουμε στη σωστή θέση σε τροχιά, έτσι γίνονται επικίνδυνα συντρίμμια που κινούνται με πολύ μεγάλες ταχύτητες», εξηγεί ο Faber. «Αλλά σημαίνει επίσης έλλειψη καυσίμων δεν μπορούμε να έχουμε ρυμουλκά σε τροχιά για να απαλλαγούμε από τα υπολείμματα των σκουπιδιών. Δεν μπορούμε να έχουμε επισκευή και συντήρηση, δεν μπορούμε να ενημερώσουμε τίποτα. Υπάρχουν τόσα πολλά πράγματα που δεν μπορούμε να κάνουμε και λειτουργούμε με πολύ περιορισμένους τρόπους. Αυτή είναι η λύση που προσπαθούμε να δώσουμε».
Ακριβείας “διαστημική χειρουργική”
Η ιδέα του ανεφοδιασμού και της διατήρησης των δορυφόρων σε τροχιά ξεκίνησε με NASA το 2007 όταν κυκλοφόρησε Orbital Express, μια αποστολή που περιελάμβανε δύο ειδικά κατασκευασμένους δορυφόρους που έδεσαν με επιτυχία και αντάλλασσαν καύσιμα. Αργότερα, η NASA εργάστηκε για αυτήν Αποστολή ρομποτικού ανεφοδιασμούη οποία διερεύνησε περαιτέρω τις προκλήσεις του ανεφοδιασμού των υπαρχόντων δορυφόρων.
Τώρα ο οργανισμός εργάζεται για την αποστολή του ΟΚΤΩ-1έχει προγραμματιστεί να ξεκινήσει το 2026 και του οποίου καθήκον θα είναι η αναχαίτιση και η αναπλήρωση των προμηθειών Landsat-7ένας δορυφόρος παρατήρησης της γης που έχει ξεμείνει από καύσιμα.
«Αυτή είναι μια αποστολή ανεφοδιασμού με καύσιμα σε έναν δορυφόρο που δεν ήταν προετοιμασμένος για αυτό», λέει ο Faber. “Ουσιαστικά πρέπει να εκτελέσουν μια λειτουργία στον δορυφόρο, κόβοντάς το για να αποκτήσει πρόσβαση στις γραμμές καυσίμου. Αυτό καθιστά δυνατή την επισκευή δορυφόρων, αλλά είναι μια πολύ ακριβή μέθοδος». Η NASA ανέφερε ότι το OSAM-1 θα κοστίσει συνολικά περίπου 2 δισεκατομμύρια δολάρια.
Καινοτομία Orbit Fab
Η Orbit Fab δεν έχει σχέδια να συνεχίσει τον υπάρχοντα στόλο δορυφόρων της. Αντίθετα, θέλει να επικεντρωθεί σε αυτούς που δεν έχουν ακόμη λανσάρει και εξοπλίσει με τέτοιο εξοπλισμό τυπική θύρα – που ονομάζεται ράφιμε διεπαφή μεταφοράς υγρών γρήγορης σύνδεσης – η οποία θα απλοποιήσει δραματικά τη διαδικασία ανεφοδιασμού, διατηρώντας παράλληλα την τιμή χαμηλή.
«Δεν υπάρχει ακόμα εμπορικά διαθέσιμη θύρα καυσίμων που θα επέτρεπε σε έναν δορυφόρο να ανεφοδιάζεται με καύσιμα σε τροχιά. Στην πραγματικότητα, αυτό που εργαζόμαστε είναι το καπάκι αερίου – είμαστε μια εταιρεία καπακιών αερίου», λέει ο Faber.
Orbit Fab, που διαφημίζεται με αυτό το σλόγκαν “βενζινάδικα στο διάστημα”εργάζεται σε ένα σύστημα που περιλαμβάνει μια θύρα καυσίμου, πλοία εφοδιασμού – που θα μεταφέρει καύσιμο στον δορυφόρο που το χρειάζεται – i δεξαμενόπλοια σε τροχιάθα συλλέγουν καύσιμα από πλοία ανεφοδιασμού. Η τιμή του για την παράδοση υδραζίνης σε τροχιά – το πιο δημοφιλές καύσιμο για δορυφόρους – είναι 20 εκατομμύρια δολάρια.
Το 2018 η εταιρεία εκτόξευσε δύο δοκιμαστικά οχήματα στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό για δοκιμή διεπαφών, αντλιών και υδραυλικών συστημάτων. Το 2021 ξεκίνησε Tanker-001 Tenzingδοκιμαστικό σταθμό αποθήκευσης καυσίμων.
Η επόμενη κυκλοφορία έχει προγραμματιστεί για 2024. «Σκοπεύουμε να παραδώσουμε καύσιμα σε γεωστατική τροχιά για την αποστολή του Ερευνητικού Εργαστηρίου της Πολεμικής Αεροπορίας», λέει ο Faber. Αν και ο πρώτος μη κυβερνητικός πελάτης της Orbit Fab θα είναι Astroscale, μια ιαπωνική εταιρεία δορυφορικών υπηρεσιών που ανέπτυξε τον πρώτο δορυφόρο ανεφοδιασμού. Λέγεται LEXIθα εγκαταστήσει θύρες RAFTI, και αυτή τη στιγμή έχει προγραμματιστεί η κυκλοφορία του 2026.
Με πληροφορίες από: Αυτή η εταιρεία θέλει να δημιουργήσει “βενζινάδικα στο διάστημα” από Jacopo Prisco, CNN