Δύο Ουκρανοί καταδικάζουν τα απάνθρωπα βασανιστήρια που διέπραξαν Ρώσοι στρατιώτες.
Ο Oleksy, ένας Ουκρανός που συνελήφθη τον Αύγουστο του 2022, έξι μήνες μετά τη ρωσική εισβολή στη χώρα του, ισχυρίζεται ότι τα βασανιστήρια που διεξήγαγαν Ρώσοι στρατιώτες ήταν απάνθρωπα, εξοντωτικά και ταπεινωτικά.
Στις 24 Αυγούστου 2022, ο Oleksy και ο φίλος του Roman κρέμασαν σημαίες της Ουκρανίας κατά μήκος του δρόμου μπροστά από τα σπίτια τους στη Kherson για να γιορτάσουν την Ημέρα της Ανεξαρτησίας της Ουκρανίας και ως απάντηση στην εξάμηνη ρωσική εισβολή.
Την επόμενη μέρα, Ρώσοι στρατιώτες εισέβαλαν στα σπίτια τους, τους απήγαγαν και τους βασάνισαν για μήνες.
Όπως δήλωσε Καθημερινή αλληλογραφίαΟ Oleksy και ο Roman ξυλοκοπήθηκαν μέχρι θανάτου, χτυπήθηκαν από ηλεκτροπληξία στα αυτιά και στα γεννητικά τους όργανα, πνίγηκαν στο νερό και τους έβαλαν ένα όπλο στους κροτάφους, απειλώντας τους με εκτέλεση, αλλά δεν το έκαναν.
Και οι δύο άντρες θέλουν να δείξουν στον κόσμο ότι τα «εγκλήματα πολέμου» που όχι μόνο ήταν μάρτυρες, αλλά βίωσαν επί μήνες, είναι εντελώς αληθινά παρά τη σκληρότητά τους.
«Με έβαλαν σε ένα αυτοκίνητο και μου έσπασαν τα πλευρά με ξύλα».
Ένας Ρωμαίος που υπέμεινε βασανιστήρια
Ο πρώτος που συνελήφθη ήταν ο Ρωμαίος. Λέει ότι ένοπλοι Ρώσοι μπήκαν στο σπίτι του, όπου ζούσαν η σύζυγός του, η 10χρονη κόρη, η ηλικιωμένη μητέρα και η αδερφή του, έσπασαν τα τζάμια και τα έπιπλα και στη συνέχεια βρήκαν το τηλέφωνο του Roman, που είχε φωτογραφίες του με τον Oleksy δίπλα σε σημαίες της Ουκρανίας. ανασταλεί.
«Βρήκαν φωτογραφίες και ένα μήνυμα που έστειλα στην αδερφή μου αποκαλώντας τους Ρώσους στρατιώτες «όρκ»», λέει ο Ουκρανός σε συνέντευξή του σε βρετανικά μέσα.
Θυμάται ότι Ρώσοι στρατιώτες τον σήκωσαν ενώ η κόρη του έκλαιγε, τον έβαλαν σε ένα αυτοκίνητο, του έδεσαν τα μάτια και του έσπασαν τα πλευρά με ξύλα.
«Ήξερα για τον θάλαμο βασανιστηρίων στο Kherson και πώς ούρλιαζαν οι άνθρωποι εκεί», σοκάρει.
Γυάλινο δωμάτιο, ηλεκτροπληξία και πνιγμός…
Με αίμα να κυλούσε στο πρόσωπό του, σύρθηκε σε ένα κτίριο και μετά σε ένα δωμάτιο που οι Ουκρανοί κρατούμενοι αποκαλούσαν «γυάλινο δωμάτιο» λόγω των μεγάλων παραθύρων στη μία άκρη από τα οποία μπορούσαν να δουν τους συμπατριώτες τους να βασανίζονται και να σκοτώνονται. Με πόνο.
Εκεί, σε εκείνο το δωμάτιο με την κίτρινη καρέκλα, ο Ρομάν βασανίστηκε για τρεις μέρες.
«Την πρώτη μέρα, μου έκαναν ηλεκτροπληξία στα αυτιά. Η δύναμη του ηλεκτρικού ρεύματος ήταν τόσο μεγάλη που με γκρέμισε από την καρέκλα» εξομολογείται και λέει ότι άλλοι κρατούμενοι έσπασαν τα πόδια τους όταν έπεσαν από τις καρέκλες.
«Τη δεύτερη μέρα, με χτύπησαν ηλεκτροσόκ στα γεννητικά μου όργανα», θυμάται μορφάζοντας. «Δεν μπορώ καν να περιγράψω τον πόνο. Δεν έχω ξανανιώσει κάτι τέτοιο», λέει. «Οι Ρώσοι μας είπαν ότι το να μας βασανίζουν με ηλεκτροσόκ είναι «ανθρώπινο» γιατί δεν αφήνει σημάδια στο σώμα».
Την τρίτη μέρα, τον ρώτησαν ποιο ήταν το αγαπημένο του μαρτύριο, ο Roman αστειεύτηκε λέγοντας ότι «δεν ήξερε ποιο να διαλέξει γιατί ήταν όλοι τόσο ωραίοι» και μετά εμφανίστηκε το waterboarding.
«Όταν με έπνιγαν, ένας στρατιώτης με μαχαίρωσε στο πόδι. Έχασα την αίσθηση του χρόνου», θυμάται κρατώντας το πρόσωπό του.
«Ταυτόχρονα, απείλησαν να βασανίσουν την οικογένειά μου», ανατρίχιασε με τα χέρια του να τρέμουν. «Νόμιζα ότι έπρεπε να επιβιώσω και να επιστρέψω στις 4 γυναίκες που με περίμεναν».
Μετά από τρεις ημέρες βασανιστηρίων, μεταφέρθηκε σε ένα δωμάτιο με άλλα εννέα άτομα, όπου κοιμήθηκε σε ένα χαρτόκουτο με ένα μπουκάλι αντί για μαξιλάρι.
«Κάθε μέρα άκουγα τις κραυγές των βασανισμένων. Ήταν ο πιο τρομερός ήχος. Για δύο μήνες άκουγα άλλους ανθρώπους να ουρλιάζουν», λέει.
«Όταν άκουσα τον Ρόμαν να ουρλιάζει, ένιωσα σαν να ήμουν νεκρός».
Ο Oleksy άκουσε τις κραυγές του φίλου του καθώς τον έσυραν στο θάλαμο βασανιστηρίων.
«Άκουσα πέντε ανθρώπους να ουρλιάζουν. Στην αρχή δεν αναγνώρισα τίποτα. Μέχρι που άκουσα τον φίλο μου τον Roman να ουρλιάζει και μετά ένιωσα σαν να είχα πεθάνει», λέει από την πλευρά του ο Olexiy.
«Παίξαμε με τον θάνατο, ο πόνος ήταν απερίγραπτος»
Oleksy και η γυναίκα του
Ο Oleksy βασανίστηκε από Ρώσους στρατιώτες για τέσσερις ημέρες. «Με χτυπούσαν σε όλο μου το σώμα με μπουνιές, κλωτσιές και ξύλα. Στόχευαν στο κεφάλι μου, λέγοντας ότι θα με πυροβολήσουν».
«Και μετά με χτύπησαν ηλεκτροσόκ στα αυτιά και στα γεννητικά μου όργανα. Ο πόνος ήταν απερίγραπτος», λέει σοκαριστικά, λέγοντας ότι το μαρτύριο κράτησε μια ώρα με διαλείμματα μόνο 30 δευτερολέπτων.
«Τα βασανιστήρια ήταν σαν να παίζουν με τον θάνατο», λέει ο Olexiy. «Αν ήξεραν την αλήθεια για το πώς βοήθησα τον ουκρανικό στρατό, δεν θα καθόμουν εδώ τώρα».
Μετά από τέσσερις ημέρες, μπήκε και αυτός σε ένα δωμάτιο με άλλους οκτώ κρατούμενους.
Τόσο ο Roman όσο και ο Oleksy ισχυρίζονται ότι οι στρατιώτες ανάγκαζαν τους κρατούμενους να μάθουν τους στίχους του ρωσικού εθνικού ύμνου και να τους τραγουδούν κάθε φορά που χτυπούσαν τις πόρτες του κελιού τους.
«Αν κάποιος δεν γνώριζε το κείμενο, του έκαναν ηλεκτροσόκ και τον βασάνιζαν», λέει ο Roman.
Οι ξυλοδαρμοί και τα βασανιστήρια ήταν τόσο φρικιαστικά που ένας από τους συγκεντρωτές του Ρομάν, ένας άνδρας γύρω στα πενήντα ονόματι Ihor, πέθανε. «Δεν ξύπνησε. Τις πρώτες τρεις μέρες δεν τον άφησαν να κοιμηθεί και τον βασάνισαν. Όλοι πιστεύαμε ότι θα τελειώσει έτσι», λέει συγκλονιστικά.
Επιστρέφοντας σπίτι – “Ένιωσα ευτυχία όταν κράτησα τη γυναίκα μου στην αγκαλιά μου”
Ο Roman δραπέτευσε μετά από δύο μήνες και ο Olexiy αφέθηκε ελεύθερος λίγους μήνες αργότερα.
«Ένιωσα ευτυχία όταν κράτησα τη γυναίκα μου στην αγκαλιά μου και άκουσα ξανά τη φωνή της», λέει ο Olexiy για την επιστροφή του στο σπίτι.
Μετά έκανε το πρώτο του μπάνιο, κούρεψε το πρώτο του κούρεμα μετά από μήνες και κάηκαν και τα ματωμένα ρούχα του.
Και οι δύο ισχυρίζονται ότι τίποτα δεν μπορεί να διαγράψει αυτό που συνέβη στα χέρια των Ρώσων στρατιωτών.
Δύο Ουκρανοί βασανίστηκαν
«Με άλλαξε τελείως. Είμαι συνεχώς σε ένταση και φοβάμαι. Έχω εφιάλτες για το τι μου έκαναν», λέει ο Roman.
Τόσο ο Roman όσο και ο Oleksy τονίζουν ότι υπάρχουν εκατοντάδες Ουκρανοί σαν αυτούς που δεν κατάφεραν ποτέ να ξεφύγουν από τους Ρώσους και τους θαλάμους βασανιστηρίων τους.
Λένε ότι ήθελαν να μοιραστούν την ιστορία τους για να δείξουν στον κόσμο τι αντιμετωπίζουν οι κρατούμενοι σε καθημερινή βάση στα χέρια των Ρώσων στρατιωτών.
