Επιπλέον, σε τηλεφωνήματα που είχε με περισσότερους από 70 ηγέτες που τον κάλεσαν για να τον συγχαρούν για τη νίκη του, τόνισε επανειλημμένα ότι είχε μάθει το μάθημά του, σύμφωνα με πηγή πολύ κοντά στον Τραμπ.
Σύμφωνα με την ίδια πηγή, ο Τραμπ φέρεται να έχει χάσει λίγη από την «πίκρα» του και φαίνεται να ενδιαφέρεται να στελεχώσει καλά τις ομάδες του, κάτι που αναφέρει το Skynews ότι ο εκλεγμένος πρόεδρος «γνωρίζει ότι είναι η αχίλλειος πτέρνα του» μετά τη νίκη του το 2016.
Στην πραγματικότητα, ο Τραμπ αισθάνεται καλύτερα για τα πάντα – τον εαυτό του, τα επιτεύγματά του και είναι χαρούμενος για τα εκλογικά αποτελέσματα.
Λέγεται επίσης ότι είναι αποφασισμένος να τηρήσει τις υποσχέσεις που έδωσε στους ανθρώπους που τον εξέλεξαν, είτε πρόκειται για ενέργεια είτε για μη φόρο φιλοδωρήματος.
«Αυτή ήταν μια εκστρατεία που στόχευε στους εργαζόμενους Αμερικανούς και στους καθημερινούς Αμερικανούς», λέει ο αξιωματούχος.
«Δεν νομίζω ότι θα το είχαν κάνει το 2016 γιατί δεν ήταν τόσο καλά μελετημένο… Κέρδισαν και αυτό είναι. Ξέχασαν γιατί τους έφεραν εκεί, προσθέτει.
Πολιτικές των οποίων η εφαρμογή είναι «αδιαπραγμάτευτη»
Η αλήθεια είναι ότι μένει να δούμε ποιες πολιτικές θα εφαρμόσει σύμφωνα με τις προεκλογικές του δεσμεύσεις και ποιες θα τροποποιήσει.
Η μεγαλύτερη πρόκληση είναι η οικονομία και γι' αυτό οι ψηφοφόροι αποφάσισαν ότι πρέπει να περάσει το κατώφλι του Λευκού Οίκου, επιβεβαιώνοντας τη δήλωση: «Είναι η οικονομία, ηλίθια». Αυτό είπε ο Τζιμ Κάρβιλ το 1992 κατά την επιτυχημένη εκστρατεία του Μπιλ Κλίντον κατά του Τζορτζ Μπους. Συν τον πληθωρισμό, που επηρεάζει τα αμερικανικά νοικοκυριά. Η ίδια η ιδέα ότι θα επιβάλει πρόσθετους δασμούς σε ξένα προϊόντα έχει προκαλέσει πονοκεφάλους σε ολόκληρο τον πλανήτη, αλλά ταυτόχρονα υπάρχει ο κίνδυνος να υπάρξουν συνέπειες για την αμερικανική οικονομία που θα κάνουν την καθημερινότητα ακόμη πιο δύσκολη για τους Αμερικανούς.
Η ανησυχία της διεθνούς κοινότητας αποτυπώθηκε στις δηλώσεις, αλλά και στα όσα συζήτησαν οι ηγέτες στη συνάντησή τους την Πέμπτη (7/11) στη Βουδαπέστη, έστω κι αν προσπάθησαν να το κρύψουν.
Η επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν αρχικά συνεχάρη τον Τραμπ, αλλά αργότερα υπενθύμισε ότι «εκατομμύρια θέσεις εργασίας και δισεκατομμύρια στο εμπόριο» βασίζονται στη διατλαντική τους σχέση.
Απελάσεις και υψηλό κόστος
Μια άλλη πολιτική που αρνείται να αγνοήσει είναι ένα σχέδιο για μαζικές απελάσεις ανεξάρτητα από το κόστος.
«Προφανώς πρέπει να διατηρήσουμε τα σύνορα ισχυρά και δυνατά, και ταυτόχρονα θέλουμε να έρχονται άνθρωποι στη χώρα μας», είπε σε τηλεφωνική συνέντευξη στο NBC. «Και ξέρεις, δεν είμαι ο άνθρωπος που θα πει, όχι, δεν μπορείς να έρθεις. Θέλουμε να έρθει κόσμος», πρόσθεσε.
«Δεν είναι θέμα τιμής. Δεν είναι έτσι, πραγματικά δεν έχουμε άλλη επιλογή», τόνισε.
Η συντηρητική εκτίμηση του Αμερικανικού Συμβουλίου Μετανάστευσης για το κόστος του σχεδίου είναι 315 δισεκατομμύρια δολάρια.
Το μυστήριο της Ουκρανίας
«Μην προσπαθείτε να προβλέψετε τις ενέργειες του Τραμπ. Κανείς δεν ξέρει πώς θα συμπεριφερθεί», είπε ένας ανυποψίαστος Ουκρανός βουλευτής.
Ο Τραμπ υποσχέθηκε κάποτε να τερματίσει τον πόλεμο σε μια μέρα και έχει επανειλημμένα επικρίνει τη στρατιωτική βοήθεια των ΗΠΑ στην Ουκρανία. Τώρα κανείς δεν ξέρει τι θα μπορούσε να κάνει.
«Θα μπορούσε να ζητήσει από τον Πούτιν να παγώσει αυτόν τον πόλεμο και θα συμφωνούσε», λέει ένας από τους στρατιώτες της πρώτης γραμμής. «Αυτό είναι το χειρότερο σενάριο, γιατί σε δύο χρόνια οι Ρώσοι θα έρθουν ξανά και μπορεί να μας καταστρέψουν», προσθέτει.
«Το δεύτερο σενάριο είναι ότι ο Πούτιν αρνείται», λέει. «Υπάρχει μια πιθανότητα ο Τραμπ να απαντήσει αποφασιστικά. Αυτό είναι ένα πιο αισιόδοξο σενάριο».
Ο Τραμπ είναι απρόβλεπτος, ειδικά σε περίπλοκα και χρονοβόρα ζητήματα, και προτιμά γρήγορες λύσεις. Μπορεί να μην μάθουμε ποτέ αν έχει πραγματικά σκεφτεί την κατεύθυνση που ακολουθεί με την Ουκρανία ή αν απλώς δεν θέλει να μιλήσει για πόλεμο ή να ξοδέψει χρήματα για πόλεμο ποτέ ξανά.
Αυτό σημαίνει ότι όλοι οι εμπλεκόμενοι πρέπει να αντιμετωπίσουν μια στροφή: την πιθανότητα να προέρχεται ακόμα κάποια βοήθεια από το Πεντάγωνο και τους ευρωπαίους συμμάχους του ΝΑΤΟ, αλλά η κυβέρνηση Τραμπ έχει γίνει εχθρική προς το Κίεβο.
Ωστόσο, ο Τραμπ θα πρέπει να εξετάσει όχι μόνο τη συνεχιζόμενη στρατιωτική υποστήριξη προς την Ουκρανία, αλλά και πώς και αν θα απαντήσει στην αυξανόμενη εμπλοκή της Βόρειας Κορέας στη ρωσική εισβολή. Κάτι που θυμήθηκε γρήγορα ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ Μαρκ Ρούτε, προσπαθώντας να δείξει ότι η Ουάσιγκτον έχει συμφέρον να μην εγκαταλείψει την Ουκρανία, κάτι που φοβούνται και ο Βολοντίμιρ Ζελένσκι και οι Ευρωπαίοι, γιατί σε μια τέτοια περίπτωση θα έπρεπε να επωμιστούν μεγαλύτερο οικονομικό βάρος.
Οι πρωτοβουλίες που θα αναλάβει ο Τραμπ για την Ουκρανία θα γίνουν ακόμη πιο ενδιαφέρουσες τώρα που ο Βλαντιμίρ Πούτιν τον συνεχάρη, δηλώνοντας έτοιμος να μιλήσει μαζί του. Η δήλωση του Ρώσου προέδρου ήρθε αρκετές ώρες αφότου εκπρόσωπος του Κρεμλίνου παραδέχτηκε ότι η επικοινωνία με την απερχόμενη κυβέρνηση Μπάιντεν περιορίστηκε σε τεχνικά κανάλια. «Δεν συνεργαζόμαστε ουσιαστικά με την κυβέρνηση Μπάιντεν. Απομένουν μόνο ελάχιστοι τεχνικοί δίαυλοι επικοινωνίας», δήλωσε ο Ντμίτρι Πεσκόφ.
Το ίδιο το γεγονός ότι ο Πούτιν τον συνεχάρη και ταυτόχρονα του εξέφρασε θαυμασμό δείχνει τις υψηλές προσδοκίες της Μόσχας για την επικείμενη αλλαγή ηγεσίας στις ΗΠΑ. Το αν και κατά πόσο θα είναι αρωματικά θα αποκαλυφθεί τη νέα χρονιά.
