Σύμφωνα με το νομοσχέδιο, σε γενικές γραμμές, οι ενήλικες που έχουν διαγνωστεί με ανίατη ασθένεια και αναμένεται να επιβιώσουν λιγότερο από έξι μήνες, υπό την προϋπόθεση ότι οι ασθενείς είναι υγιείς, θα έχουν το δικαίωμα να τερματίσουν τη ζωή τους με ιατρική φροντίδα.
Ωστόσο, για να συμβεί αυτό, δύο ανεξάρτητοι γιατροί θα πρέπει να γνωμοδοτήσουν υπέρ της ευθανασίας και ένας δικαστής του Ανωτάτου Δικαστηρίου θα πρέπει να συμφωνήσει να χορηγήσει μια θανατηφόρα δόση του φαρμάκου στον ασθενή. Όποιος πιέσει ένα άτομο να ζητήσει ευθανασία μπορεί να αντιμετωπίσει ποινή φυλάκισης έως και 14 ετών.
Οι υποστηρικτές του νομοσχεδίου, με επικεφαλής τον Εργατικό βουλευτή Kim Lindbeater, υποστηρίζουν ότι το νομοσχέδιο παρέχει τις πιο αυστηρές διασφαλίσεις στον κόσμο, εξαλείφοντας το χειρότερο σενάριο για τους ανθρώπους: έναν τρομερό θάνατο.
Οι ακτιβιστές κατά του νομοσχεδίου, συμπεριλαμβανομένου του ηγέτη των Φιλελευθέρων Δημοκρατών, Sir Ed Davey, φοβούνται ότι ορισμένοι ασθενείς θα αισθανθούν πίεση να ζητήσουν ευθανασία.
Το νομοσχέδιο θα συζητηθεί αναλυτικά στη Βουλή των Κοινοτήτων στις 29 Νοεμβρίου, όπου αναμένονται τροπολογίες πριν τεθεί το νομοσχέδιο προς ψήφιση.
Οι βουλευτές του κυβερνώντος Εργατικού Κόμματος μπορούν να ψηφίσουν σύμφωνα με τη συνείδησή τους γιατί δεν θα υπάρχει κομματική πειθαρχία.
Και ο Βρετανός πρωθυπουργός δεν έχει αποφασίσει ακόμη αν θα το ψηφίσει ή όχι. Αξίζει να σημειωθεί πάντως ότι στο παρελθόν ήταν υποστηρικτής της ευθανασίας.
«Πολλά θα εξαρτηθούν από τις λεπτομέρειες» του νέου νόμου, είπε ο Sir Keir Starmer, προσθέτοντας ότι «πρέπει να επιτύχουμε τη σωστή ισορροπία». Αλλά πάντα υποστήριζα ότι πρέπει να υπάρχουν οι κατάλληλες εγγυήσεις».
Το 2015, παρόμοιο νομοσχέδιο εισήχθη στο βρετανικό κοινοβούλιο. Καταψηφίστηκε όμως με 330 ψήφους, ενώ μόνο 118 βουλευτές το ψήφισαν. Ανάμεσά τους και ο σημερινός πρωθυπουργός της χώρας, ο οποίος ήταν τότε απλός βουλευτής του Εργατικού Κόμματος.
