Συγκεκριμένα, σύμφωνα με με τον GuardianΟι πλούσιες χώρες, υπό την πίεση του υπόλοιπου κόσμου, αύξησαν την προσφορά τους από 250 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως σε 300 δισεκατομμύρια δολάρια από 1,3 δισεκατομμύρια δολάρια που χρειάζονται ετησίως, με τα υπόλοιπα να προέρχονται από άλλες πηγές, συμπεριλαμβανομένων πιθανών νέων φόρων και ιδιωτών επενδυτών.
Αντιπολίτευση από φτωχές χώρες
Οι φτωχές χώρες είπαν ότι αυτό δεν ήταν αρκετό και ότι η στήριξη σε δάνεια ή στον ιδιωτικό τομέα θα τους προκαλούσε οικονομικά προβλήματα.
Ο Αλί Μοχάμεντ, απεσταλμένος της Κένυας για την κλιματική αλλαγή, που εκπροσωπεί την αφρικανική ομάδα διαπραγματευτών, είπε ότι οι επιχορηγήσεις και τα δάνεια πολύ χαμηλού επιτοκίου από τις ανεπτυγμένες χώρες θα πρέπει να καλύπτουν το ποσό των 600 δισεκατομμυρίων λιρών. δολάρια του απαιτούμενου ποσού.
«Οι χαμηλότερες αξίες δεν θα βοηθήσουν τον κόσμο να αντιμετωπίσει την κλιματική αλλαγή», είπε.
Σφοδρή κριτική στο Αζερμπαϊτζάν
Η φιλοξενούσα χώρα Αζερμπαϊτζάν επικρίθηκε επίσης έντονα. Μεγάλο μέρος της πρακτικής ευθύνης για τη διεξαγωγή των διαπραγματεύσεων ανήκει στην υποδοχή της Προεδρίας.
Όπως η εξασφάλιση της κατάλληλης διαβούλευσης σχετικά με τα σχέδια μιας πιθανής συμφωνίας και η παροχή βοήθειας στις χώρες στον γρήγορο εντοπισμό των κοινών τομέων και των διαφωνιών προκειμένου να διαμορφωθεί μια συνεκτική δέσμη μέτρων.
Πώς αντιδρούν οι ΗΠΑ και η Κίνα;
Οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Κίνα – οι δύο μεγαλύτερες οικονομίες του κόσμου και οι μεγαλύτερες εκπομπές αερίων θερμοκηπίου – είναι συνήθως οι βασικές χώρες στην ετήσια «Διάσκεψη των Μερών» (COP) της Σύμβασης Πλαισίου των Ηνωμένων Εθνών για την Κλιματική Αλλαγή.
Ωστόσο, κανένα από τα δύο δεν έπαιξε σημαντικό δημόσιο ρόλο στο Μπακού, επιτρέποντας σε άλλες χώρες να διεξάγουν συνομιλίες. Η Κίνα φέρεται να μην παρεμποδίζει μια πιθανή συμφωνία στην οποία θα συνεισέφερε οικειοθελώς στη χρηματοδότηση για το κλίμα για τον φτωχό κόσμο, σε αντίθεση με τις πλούσιες χώρες που καλούνται να παρέχουν μετρητά.
