Να αποσύρει τον λογαριασμό ψυχικής του υγείας ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΥΓΕΙΑΣ και ο Πανελλήνιος Σύλλογος Εργοθεραπευτών ζητά απαλλαγή από τον εθισμό γιατί τον θεωρεί επικίνδυνα ασαφή και επιφανειακή.

Το PSE καταδικάζει επίσης την παντελή απουσία εργοθεραπείας στο νομοσχέδιο, γεγονός που καταδεικνύει την άγνοια του συγγραφέα για τη συμβολή του κλάδου στην ψυχική υγεία.

Ειδικότερα, με αφορμή τη συζήτηση στη βουλή για το νομοσχέδιο του Υπουργού Υγείας για την ψυχική υγεία και τις εξαρτήσεις, η Πανελλήνια Ένωση Εργοθεραπευτών τονίζει ότι είναι γενικό, ασαφές και επιφανειακό, γεγονός που αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο εάν η συγκεκριμένη γίνεται νόμος του κράτους, που διατυπώνεται σε σειρά υπουργικών αποφάσεων με αμφισβητούμενες έως και επικίνδυνες συνέπειες.

Η υγεία των πολιτών της χώρας και ειδικότερα ένα από τα πιο ευαίσθητα στοιχεία της, που είναι η ψυχική υγεία, δεν μπορεί να στερηθεί τα δημόσια και χωρίς αποκλεισμούς θεμέλιά της. Στο πλαίσιο αυτό, συμφωνούμε με πολλές από τις διαφωνίες φορέων και συλλόγων στον τομέα αυτό και ήδη απαιτούμε την απόσυρσή του και τη λεπτομερή συζήτηση με όλους τους εμπλεκόμενους φορείς ψυχικής υγείας.

Ως επαγγελματίες υγείας, και πιο συγκεκριμένα στη συγκεκριμένη περίπτωση, που εργαζόμαστε σε πολλές (ανοιχτές και κλειστές, ψυχιατρικές και εξαρτήσεις) και (κοινοτική/κοινοτική και εκπαίδευση) δομές ψυχικής υγείας, αναφέρουμε μερικές από τις πολλές ανησυχίες μας.

ΕΙΔΙΚΑ:

  1. Σε όλο το νομοσχέδιο δεν γίνεται λόγος για σοβαρά κενά σε επαρκείς δομές και υπηρεσίες ψυχικής υγείας στην επικράτεια, ούτε για σοβαρά προβλήματα που υπάρχουν ήδη στις υπάρχουσες δομές που θα «συνδεθούν» μέσω του προτεινόμενου Εθνικού Δικτύου Ψυχικής Υγείας (ΕΔΗΨΥ). μοντέλο και πιθανούς τρόπους αντιμετώπισης και βελτίωσης της λειτουργίας τους.
  2. Καταδικάζουμε την έλλειψη οποιασδήποτε αναφοράς στο νομοσχέδιο των 90 σελίδων σε εργοθεραπευτές ή εργοθεραπευτές. Αυτή η παραμέληση μας γεμίζει θλίψη και οργή γιατί από τις πρώτες προσπάθειες ψυχιατρικής μεταρρύθμισης στη χώρα, οι εργοθεραπευτές, παρέχοντας εξειδικευμένες υπηρεσίες και παρεμβάσεις εδώ και δεκαετίες, συμμετέχουν καθημερινά και ενεργά στη δημόσια φροντίδα, ανεξαρτησία και βελτίωση της ποιότητας ζωής. των ατόμων με αναπηρία ψυχικές διαταραχές. Για το λόγο αυτό, θεωρούμε απαραίτητη τη στελέχωση όλων των διεπιστημονικών διευθύνσεων και φορέων συντονισμού των υπηρεσιών ψυχικής υγείας με εργοθεραπευτές
  3. Πουθενά δεν γίνεται λόγος για το πώς θα αντιμετωπιστεί η παροχή υπηρεσιών σε ανασφάλιστους συμπολίτες, που αποτελούν μεγάλη μερίδα των ληπτών υπηρεσιών ψυχικής υγείας.
  4. Η μεθοδολογία κατασκευής του προτεινόμενου μοντέλου και η θεμελιώδης λειτουργία του είναι εντελώς ασαφή. Πιο συγκεκριμένα, αν και ο στόχος της ΟΕΔΗΨΑ κατοχυρώνεται στο νομοσχέδιο ως οργάνωση υπηρεσιών και νομοθετικό πλαίσιο, η εξουσιοδοτική νομοθεσία προβλέπει απλή κατανομή αρμοδιοτήτων (σε υπουργούς, αντιπεριφερειάρχες κ.λπ.) για τη διαχείριση των υπηρεσιών. απαιτούσε αλλαγές, χωρίς την απαραίτητη αναφορά για το πώς, από ποιον και σε ποιο χρονοδιάγραμμα θα γίνουν.
  5. Επίσης, είναι ασαφές πώς θα λειτουργήσει ο νέος οργανισμός, που θα προκύψει από την «ενοποίηση» επιμέρους δομών ψυχικής υγείας, ακόμη και σε βασικά ζητήματα παροχής φροντίδας ψυχικής υγείας (όπως η συμμετοχή όλων των φορέων που ανήκουν στην ΕΔΥΨΑ με όλες τις θέσεις τους στο το ισχύον ωράριο εφημεριών ΕΣΥ).
  6. Το σχέδιο νόμου προβλέπει ότι ο ΕΟΠΑΕ θα είναι νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου, προφανής σκοπός του οποίου θα είναι η κατάργηση του δημόσιου και πλουραλιστικού χαρακτήρα των εξαρτήσεων. Ωστόσο, μαρτυρίες φορέων με εμπειρία στη θεραπεία εξαρτήσεων, τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό, δείχνουν ότι η ίδια η δημόσια φύση της εξάρτησης έχει μακροπρόθεσμες επιπτώσεις. Με αυτό το σκεπτικό, προτείνουμε την ένταξη του ΕΟΠΑΕ στο Εθνικό Σύστημα Υγείας (ΕΣΥ) με εξειδικευμένο προσωπικό σε όλες τις απαραίτητες ειδικότητες ψυχικής υγείας και όχι εξωτερικούς συνεργάτες πιστοποιημένους από υπηρεσίες.
  7. Σε επίπεδο προσωπικού, η «μετακίνηση» όλων των εργαζομένων από διαφορετικούς φορείς και υπουργεία σε νέους οργανισμούς, καθώς και η μεταφορά ιατρικού και λοιπού προσωπικού μεταξύ φορέων, φαίνεται δυσλειτουργική και εγείρει πολλά ερωτήματα για την ίδια ΠΔΥΠΥ Τέτοιες πρακτικές οδηγούν στην απαξίωση του επιστημονικού σώματος των ανθρώπων που ασχολούνται με την ψυχική υγεία και κατ’ επέκταση στην υποβάθμιση της ποιότητας των υπηρεσιών που προσφέρουν.
  8. Αναφορικά με τη δημιουργία του Μητρώου Εγκαταστάσεων Ψυχικής Υγείας (Μ.Ψ.Υ.) Νομικών Προσώπων Ιδιωτικού Δικαίου, πιστεύουμε ότι πρόκειται για ένα βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση. Ταυτόχρονα, όμως, πιστεύουμε ότι είναι απολύτως απαραίτητο να οριστεί μια διαδικασία ποιοτικού ελέγχου των υπηρεσιών που παρέχουν. Ποιες θα είναι οι μέθοδοι εποπτείας αυτών των φορέων; Ποια είναι τα ελάχιστα κριτήρια για την αξιόπιστη λειτουργία τους; Πώς θα πληρώσει ο ΕΟΠΥΥ την αποζημίωση; Δεν θα έπρεπε να είναι απαραίτητος ο καθορισμός των παραμέτρων που τα καθιστούν κερδοσκοπικά ή μη, ώστε να αποφευχθεί εξαρχής η δημιουργία ασαφούς πλαισίου λειτουργίας τους;
  9. Η αναφορά στη δημιουργία νέων δομών είναι πολύ γενική και ασαφής. Είναι απαραίτητο να δημιουργηθούν πολύ εστιασμένες δομές επανακοινωνικοποίησης, όχι φυλάκιση (κυρίως για ανηλίκους) με ειδικά εκπαιδευμένο προσωπικό, κάτι που δεν διασφαλίζεται από τον ελαστικό χρόνο εργασίας που προωθεί ο νέος νόμος.
  10. Ωστόσο, οι ανησυχίες μας για το προσωπικό του νέου οργανισμού είναι επίσης σημαντικές. Ξεκινώντας με τον Αρχηγό Ψυχικής Υγείας, τον Αντιπεριφερειάρχη κάθε υγειονομικής περιφέρειας, πιστεύουμε ότι η υπερβολική συγκέντρωση ευθυνών/υπερβολικών εξουσιών καθιστά την εύρυθμη και αποτελεσματική λειτουργία των προτεινόμενων νέων φορέων εντελώς επισφαλή. Επιπλέον, κρίνεται απαραίτητο να προσδιοριστούν αναλυτικά, εκτός από τη διαδικασία διορισμού, τα απαιτούμενα προσόντα για μια συγκεκριμένη θέση, η διάρκεια της θητείας του κ.λπ., προκειμένου να αρθούν τυχόν αμφιβολίες σχετικά με τη διαφάνεια της διαδικασίας επιλογής του στο όλες τις εποχές.