Εφετείο για τη δολοφονία του Ζακ Κωστόπουλου: «Παρακαλώ για δικαιοσύνη»

σαν ένα”πολεμιστής στη ζωή παρά τις κακουχίες και τον τρόπο που τον αντιμετώπισε η κοινωνία» περιγράφεται Ζακ Κωστόπουλος Η μητέρα του κατέθεσε στο Μικτό Εφετείο όπου εκκρεμεί σε δεύτερο βαθμό η υπόθεση του θανάτου του.

ΑΥΤΟ Η Ελένη Κωστοπούλου απευθυνόμενη στους δικαστές ζήτησε να αποδοθεί δικαιοσύνη την καταδίκη ενός 80χρονου ιδιοκτήτη κοσμηματοπωλείου και ενός 63χρονου μεσάζοντα, οι οποίοι κρίθηκαν ένοχοι πρωτόδικα για πρόκληση θανάτου και καταδικάστηκαν σε 10 χρόνια φυλάκιση ο καθένας.

«Επί πεντέμισι χρόνια ζητάμε προφανή δικαιοσύνη και τιμωρία. Και οι δύο κατηγορούμενοι δεν είδαν αυτό που έκαναν ως έγκλημα. Τα βρίσκω εξαιρετικά επικίνδυνα. Αν κάποιος σε αυτήν την ιστορία είναι επικίνδυνος, δεν είναι το παιδί μου. Παρακαλώ για δικαιοσύνη» είπε η μητέρα του Ζακ Κωστόπουλου, φυσικά του κατηγορουμένου, η οποία σημείωσε ότι δεν άκουσε ούτε μια απολογία από τους κατηγορούμενους.

Η αίθουσα του δικαστηρίου ήταν γεμάτη από κόσμο που κάθισε στο εδώλιο του κατηγορουμένου μόνο ο κατηγορούμενος μεσίτης κάθισε, δύο μήνες μετά την καταδίκη του αφέθηκε ελεύθερος με αναστολή, ενώ ο κοσμηματοπώλης βρίσκεται σε κατ’ οίκον περιορισμό με βάση την πρωτόδικη απόφαση.

«Επειδή ο Ζαχαρίας ήταν γκέι και ξέρουμε πόσο ομοφοβική και ρατσιστική είναι η ελληνική κοινωνία, του επιτέθηκαν. Το έγραψε και αυτό. Δεν είχε όμως καμία σχέση με τη βία. Όλα αυτά τον έκαναν πιο δυνατό», είπε ο μάρτυρας απαντώντας σε σχετικές ερωτήσεις και πρόσθεσε: «Το νιώθω σε αυτό το έγκλημα η αστυνομία, επειδή συμμετείχε, δεν έκανε όλα όσα απαιτούνταν. Υπήρχαν τόσες πολλές κάμερες, γιατί δεν χρησιμοποιήθηκαν; Γιατί δεν έγινε έρευνα;»

Για τον ρόλο της αστυνομίας στην κατάθεσή του μίλησε και ο αδερφός του θύματος, Νίκος Κωστόπουλος. “Αν δεν υπήρχαν οι ταινίες, δυστυχώς δεν θα ξέραμε την αλήθεια» είπε χαρακτηριστικά.

Η Αγγελική Σπανού, η οποία ήταν και το τελευταίο άτομο με το οποίο μίλησε ο Ζακ Κωστόπουλος εκείνη τη μοιραία μέρα, περιέγραψε πώς της ζήτησε να μην κλείσει το τηλέφωνο. «Τον ρώτησα αν φοβόταν, αν κινδύνευε και μου είπε ναι, μην αφήνετε το τηλέφωνο κάτω…. Κάποια στιγμή τον άκουσα να λέει: «Συγγνώμη, κύριε. Μπορώ να σε ρωτήσω κάτι?” Και πριν ακούσω μια απάντηση, έκλεισε το τηλέφωνο. Ήξερα ότι τον διώκουν λόγω της ομοφυλοφιλίας του», είπε και συνέχισε: «Τον ρώτησα και εγώ τι συμβαίνει, σε κυνηγάει κάποιος; Κι εγώ θα πεθάνω με αυτή την ερώτηση…»