ο Μεγάλο Σάββατο είναι η ημέρα αφιερωμένη στην ταφή και την κάθοδο του Χριστού στον Άδη.

Το Μεγάλο Σάββατο είναι ημέρα σιωπής, όπως τονίζει ο ύμνος αυτής της ημέρας (Sigisato pasa sarx broteia…).

Το πρωί γίνεται ο Πασχαλινός Εσπερινός με τη Θεία Λειτουργία της λεγόμενης πρώτης Ανάστασης. Ακούγονται όμορφα αναγνώσματα και ύμνοι και στον ύμνο «Σήκω, Θεέ που κρίνεις τη γη, για να κληρονομήσεις όλα τα έθνη», ο ιερέας ρίχνει φύλλα δάφνης στο ναό – σύμβολα νίκης. Έντονη πλέον η αναμονή για την Ανάσταση.

Σύμφωνα με το ekklisia online, τα μεσάνυχτα του Μεγάλου Σαββάτου προς την Κυριακή του Πάσχα τελείται η Ανάσταση του Χριστού, κατά την οποία ψάλλεται ο Χριστός Ανέστη και στη συνέχεια τελείται ο Όρθρος και η Θεία Λειτουργία της Αναστάσεως της Κυριακής του Πάσχα. Είναι το μοναδικό Σάββατο του χρόνου που νηστεύουμε και δεν καταναλώνουμε ελαιόλαδο, γι' αυτό και λέγεται Σάββατο Ελιάς.

Ο άγγελος είπε στις γυναίκες: «Μη φοβάστε! Ξέρω ποιον ψάχνετε: τον Ιησού σταυρωμένο. Δεν είναι εδώ; Ανέστη, όπως είπε! Ελάτε να δείτε τον τόπο όπου ήταν το Σώμα του Κυρίου» – διαβάζουμε στο κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο 28:5-6.

Έκκληση των αρχιερέων και των Φαρισαίων στον Πόντιο Πιλάτο

Το Σάββατο, όταν οι αρχιερείς και οι Φαρισαίοι συγκεντρώθηκαν στον Πόντιο Πιλάτο, τον παρακάλεσαν να εξασφαλίσει τον τάφο του Ιησού για τρεις ημέρες, επειδή – όπως είπαν – «υποπτευόμαστε ότι οι μαθητές του έκλεψαν το θαμμένο σώμα του τη νύχτα και μετά το κηρύξουν στον οι άνθρωποι ως αλήθεια η ανάσταση των νεκρών, που προείπε αυτό το σχέδιο όσο ήταν ακόμη ζωντανός. και τότε το τελευταίο λάθος θα είναι χειρότερο από το πρώτο». Αφού το είπαν στον Πόντιο Πιλάτο και πήραν την άδειά του, βγήκαν έξω και σφράγισαν τον τάφο, τοποθετώντας μέσα φρουρό, δηλαδή στρατιωτικό φρουρό, για την ασφάλειά του.

Αλλά το Άγιο Σώμα Του βρίσκεται στον τάφο, όχι για να παραδοθεί στη λήθη και στη φθορά του θανάτου, αλλά για να συντρίψει (μαζί με την αθάνατη ψυχή Του) τη δύναμη του Άδη και του θανάτου και να λυτρώσει όσους κρατήθηκαν εκεί. Με άλλα λόγια, με πίστη και ελπίδα περιμένουμε την Ανάσταση.

Η ανάσταση του Χριστού είναι η αρχή μιας νέας ανθρωπότητας. Στο πρόσωπο του Κυρίου και στην ιστορική Του παρουσία από την Ενσάρκωση μέχρι την Ανάσταση γεννιέται, αναπτύσσεται και ολοκληρώνεται η σωτηρία του ανθρώπου. Η Ανάληψη είναι το σημείο στο οποίο αλλάζει η ανθρωπολογία. Ο άνθρωπος παύει να ζει με τον θάνατο ως το τελευταίο γεγονός στη ζωή του.

Οι άνθρωποι καταδίκασαν τον Θεό σε θάνατο, αλλά ο Θεός καταδικάζει τους ανθρώπους στην αθανασία με την Ανάστασή Του. Επιστρέφει αγκαλιές για χτυπήματα και ευλογίες για κατάρες. Μέχρι θανάτου, Αθανασία.

Έθιμα του Μεγάλου Σαββάτου στην Ελλάδα

Sta Καλάβρυτα – «Τα λυχνάρια της εκκλησίας ανάβουν οι οικογένειες και ψάλλονται: «Ελάτε και λάβετε φως».

Στην Αθήνα: Κορίτσια ανάβουν ένα κερί από το κερί ενός άντρα για να παντρευτούν.

Στο Ραψωμάτη Αρκαδία: «Η νύφη ανάβει πρώτη το φως, φιλάει το χέρι του πατέρα της και του δίνει τσιμπιλχανέ» (χρήματα)

Επί Χίος, όταν ο ιερέας διαβάζοντας το Ευαγγέλιο λέει: «και έγινε μεγάλος σεισμός» και ψάλλεται το «Χριστός Ανέστη», η ατμόσφαιρα δονείται με κουδούνια, πυροβολισμούς, κροτίδες και πυροτεχνήματα. Μερικές φορές στόχος των πεταμένων κροτίδων είναι ο ίδιος ο ιερέας.

ΣΕ Στέμμα Μεσσήνης πραγματικό πανδαιμόνιο γίνεται στους δρόμους, όπου πολλοί σπάνε πήλινες κανάτες, όπως λένε στη Ζάκυνθο, «με τη χάρη του Χριστού και την πομπή των Εβραίων», αλλά στην πραγματικότητα για να τρομοκρατήσουν τους δαίμονες που αντιτίθενται στην Ανάσταση του Σωτήρος.

ΣΕ Κέρκυρα, το Μεγάλο Σάββατο στην πλατεία της αγοράς γεμίζουν έναν κουβά με νερό και τον στολίζουν με πρασινάδα και λουλούδια. Όποιος περνάει πρέπει να ρίξει ένα νόμισμα στη μαστέλα.

Και μόλις χτυπήσουν οι καμπάνες της Ανάστασης, όσοι είναι κοντά θα πάρουν νερό από τον κουβά και θα πλύνουν τα πρόσωπα και τα χέρια τους για να καθαριστούν από κάθε βρωμιά και αμαρτία. Την ίδια ώρα οι γυναίκες δαγκώνουν οποιοδήποτε σιδερένιο αντικείμενο στο σπίτι (το κλειδί της Ζακύνθου), λέγοντας: «Το κεφάλι μου είναι σιδερένιο!».

Επί Phthiotide Τη νύχτα της Ανάστασης, ο Επίτροπος της Εκκλησίας παίρνει την αγιασμένη με την ευλογία των φώτων σκαλίτσα, πηγαίνει στο καμπαναριό από πάνω και την ανάβει για να προστατέψει όλη την περιοχή από το χαλάζι. Το μέρος όπου αυτό το κομμάτι θα δει το φως δεν απειλείται από χαλάζι.

Το Άγιο Φως της Ανάστασης, που φωτίζει το αγιασμένο από το Φως καλάμι, έχει τη δύναμη να προστατεύει όλη την περιοχή που φωτίζει από το φως της Ανάστασης.

Στη Σύρο Το Μεγάλο Σάββατο ξεκινά με το άναμμα του φαναριού στην πόλη Κιούρα της Πλάκας. Αυτό το πανελλήνιο έθιμο συνδέεται με τις δεισιδαιμονίες του λαού μας, που πιστεύει ότι η καταστροφή του αγάλματος ενός προδότη θα τον απαλλάξει από κάθε βάσανο.

Για τους ανθρώπους, η Ανάσταση του Χριστού είναι και σύνθημα αγάπης, που φανερώνεται στην αμοιβαία αγκαλιά των πιστών.