«Σκληρό και απάνθρωπο«χαρακτηρίζεται Τζέρζη ΜπαμπινιώτηΟμότιμος καθηγητής γλωσσολογίας και πρώην πρύτανης του Πανεπιστημίου Αθηνών, συστ πανελλήνιοςπροτείνοντας να καταργηθεί και η εισαγωγή στις σπουδές γίνεται με απολυτήριο δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης
«Σκληρό και απάνθρωπο«χαρακτηρίζεται Τζέρζη ΜπαμπινιώτηΟμότιμος καθηγητής γλωσσολογίας και πρώην πρύτανης του Πανεπιστημίου Αθηνών, συστ πανελλήνιοςπροτείνοντας να καταργηθεί και η εισαγωγή στις σπουδές γίνεται με απολυτήριο δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης
«Το είπα το 2009, όταν είχαμε έναν εθνικό διάλογο για την εκπαίδευση αυτό το σύστημα με τις πανελλήνιες δεν λειτουργεί πια. Είναι άδικο, απάνθρωπο, σκληρό και αναξιόπιστο. Δεν μπορείς να κρίνεις ένα παιδί μετά από 3 ώρες εξετάσεων ότι κάτι μπορεί να συμβεί. Ωστόσο, θα πρέπει να εξετάσουμε τις δυνατότητες ενός παιδιού για τρία χρόνια επιδόσεων και επιδόσεων στο γυμνάσιο. Έτσι λειτουργεί όλη η Ευρώπη. Έτσι λειτουργούν τα μεγάλα πανεπιστήμια του εξωτερικού. Σου ζητούν δηλαδή τις απολυτήριες εξετάσεις και τους βαθμούς από τα τελευταία χρόνια του Λυκείου, στην τριετία του Λυκείου. Έτσι έχουν μια φωτογραφία σας και σχολεία, ο αριθμός των οποίων είναι πολύ περιορισμένος και δεν μπορούν να τα ανοίξουν και, αν χρειαστεί, να δώσουν πρόσθετη εξέταση σε ορισμένα μαθήματα. Στα περισσότερα σχολεία δεν το χρειάζεστε αυτό, και ο τρόπος με τον οποίο θα μπείτε στο πανεπιστήμιο είναι μέσω της ταυτότητάς σας, όπως αποδεικνύεται από το ακαδημαϊκό σας, ας πούμε, απολυτήριο γυμνασίου. Ως εκ τούτου, προτείνω ένα σύστημα εισαγωγής με βάση το απολυτήριο γυμνασίου, το οποίο θα βασίζεται στη συνολική επίδοση του μαθητή κατά τη διάρκεια των τριών ετών του γυμνασίουΕίπε ο κ. Μπαμπινιώτης στην πρώτη εκπομπή της ελληνικής ραδιοφωνίας.
«Με τον εκσυγχρονισμό της Τράπεζας Θεμάτων θα αναγεννηθεί και θα ενισχυθεί η Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση»
«Είναι γεγονός ότι το λύκειο είναι άδειο και όλες οι τάξεις, ξέρετε, δεν μετράνε πια στο λύκειο, δηλαδή κανείς δεν τις μετράει, προσέχει πότε θα λείπει, πότε θα διαβάσει κάτι παραπάνω για να περάσει τις εξετάσεις του. Όσοι λοιπόν καταλαβαίνουμε τι συμβαίνει στην εκπαίδευση ζούμε έτσι και είναι ό,τι χειρότερο μας έχει συμβεί. Τώρα κάποιος θα πει ναι, αλλά θα ασκηθεί πίεση στους καθηγητές να δώσουν βαθμούς κ.λπ.
Υπάρχει μια βαλβίδα ασφαλείας που ονομάζεται τράπεζα θεμάτων. Οπότε κατά καιρούς στο σχολείο παίρνουν το ίδιο με διορθώσεις από καθηγητές, μαθήματα από την τράπεζα θεμάτων για τα οποία αντικειμενικά πλέον έχεις βαθμό. Αυτό σημαίνει ότι αν ο καθηγητής έδωσε 19 στις εξετάσεις για θέματα από την τράπεζα θεμάτων, από εκεί πηγαίνει στο 14 και μετά θα υπάρχει ενδιάμεση βαθμολογία και μετά ξανά. Μιλάμε λοιπόν για παράλληλο εκσυγχρονισμό της θεματικής τράπεζας που πρέπει να είναι κάτι σημαντικό για να υπάρξει δικαιοσύνη. Και νομίζω ότι η Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση θα ιδρυθεί πάλι εκπαιδευτικά έτσι. Για να γίνει η ανάσταση του Λυκείου πρέπει να ληφθούν αποφάσεις που πιθανότατα θα πυροδοτήσουν την αντίδραση ορισμένων επωφελούμενων από το σημερινό σύστημα, αλλά η κυβέρνηση, το Υπουργείο Παιδείας πρέπει να ρισκάρουν μια λύση που θα είναι για το καλό των ίδιων των μαθητών και θα οδηγήσει σιγά σιγά στην κατάργηση της εισόδου. εξετάσεις» σημείωσε στη συνέχεια ο Μπαμπινιώτης για την Τράπεζα Θεμάτων, σχολιάζοντας παράλληλα, την κατάσταση στα σχολεία της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.
«Στην πραγματικότητα, η εκπαίδευση σήμερα τελειώνει στο γυμνάσιο».
Τέλος, όταν ρωτήθηκε αν βλέπει άμεσες αλλαγές στο εκπαιδευτικό σύστημα και στον τρόπο αξιολόγησης των μαθητών, ο κ. Μπαμπινιώτης είπε:Πρέπει να ξεπεραστούν οι επιπλοκές και οι στρεβλώσεις που προκαλούνται από ορισμένα συμφέροντα, μερικοί άνθρωποι που έχουν βολευτεί να το κάνουν αυτό ή βγάζουν χρήματα. Αν έχεις το θάρρος να τα ξεπεράσεις, μπορείς να δώσεις λύσεις. Διαφορετικά, θα παραμείνετε στις εγκαταστάσεις και θα περάσετε το ίδιο πράγμα, πράγμα που σημαίνει ότι θα χάσετε τρία χρόνια εκπαίδευσης. Και σε όλους μας λένε συνεχώς ότι είναι θέμα παιδείας ή παιδείας. Τι εκπαίδευση; Εκπαίδευση που τελειώνει πραγματικά στο λύκειο; Μια παιδεία που έπαψε να έχει χαρακτήρα και κατάρτιση; Γιατί όταν μιλάς για μορφές συμπεριφοράς, για αξίες, για αρχές, για αρχές, θεωρείσαι δεξιός, συντηρητικός, χουντικός και δεν ξέρω τι άλλο. Με άλλα λόγια, πότε ένας δάσκαλος θα είναι ελεύθερος να ασχοληθεί με την εκπαίδευση και τα μαθήματα, απολαμβάνοντας άνεση και σεβασμό από τον κόσμο, αλλά και καλό μισθό; Εννοείς να μπορείς να επιβιώσεις στην κοινωνία χωρίς να χρειάζεται να έχεις δύο ή τρεις δουλειές; (…). Το σχολείο δεν είναι μόνο ενημέρωση και γνώση. Το σχολείο είναι και παιδεία. Είναι τρόπος ζωής, συμπεριφοράς, ανατροφής, χαρακτήρας. Και το άλλο μέρος έχει χαθεί».
