Ο σκηνοθέτης μεγάλων τηλεοπτικών επιτυχιών πέθανε σε ηλικία 74 ετών Μανούσος Μανουσάκης. Πρόσφατα νοσηλεύτηκε στο νοσοκομείο και η είδηση του θανάτου του προκάλεσε θλίψη στον καλλιτεχνικό κόσμο και στο κοινό. Οι σειρές που σκηνοθέτησε, όπως «Ψίθυρος Καρδιάς», «Άγγιγμα Ψυχής», «Μη μου πεις αντίο» και «Η αγάπη ήρθε από μακριά», θεωρούνται από τις καλύτερες στην ιστορία της ελληνικής τηλεόρασης.
Ο Μανουσάκης γεννήθηκε το 1950 στην Αθήνα. Σπούδασε σκηνοθεσία στο London Film School στην Αγγλία. Μετά την επιστροφή του στην Ελλάδα στις αρχές της δεκαετίας του 1970, άρχισε να εργάζεται αρχικά στον κινηματογράφο.
Ένα από τα πρώτα του έργα ήταν η ταινία Bartłomiej του 1973. Έπαιξε έναν τριπλό ρόλο σε αυτή την ταινία: έγραψε το σενάριο, τη σκηνοθεσία και την παραγωγή.
Η ταινία έλαβε ειδική μνεία στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Σαν Ρέμο το 1973, αλλά στην Ελλάδα απαγορεύτηκε από τη χούντα, η ταινία προβλήθηκε και σε κινηματογράφο της Θεσσαλονίκης το 1973 (οδός Βασ. Όλγας και Μαρτίου), οι ηθοποιοί ήταν σχεδόν όλοι οι κάτοικοι της Χιλιμοδίου Κορινθίας, ένας χουντικός αστυνομικός στεκόταν και στην είσοδο του κινηματογράφου.
Ακολούθησαν κι άλλες κινηματογραφικές παραγωγές, όπως οι Archotes το 1978, το Scarecrow το 1985 και συμμετείχε στις ταινίες Souvliste os! Θα πάρουμε λοιπόν τον Curadocastro και το The Song of Return, στα οποία ήταν παρών ως ηθοποιός.
Στα μέσα της δεκαετίας του 1980 έκανε τα πρώτα του βήματα ως σκηνοθέτης τηλεοπτικών σειρών.
Συγκεκριμένα, σκηνοθέτησε τις σειρές: Goblin Jobs (1985-1986), Mikrografie (1986-1987) και The Best Years (1989).
Το όνομά του συνδέεται με τη σκηνοθεσία και την παραγωγή ελληνικών τηλεοπτικών σειρών που μεταδίδονται στην ιδιωτική τηλεόραση από τις αρχές της δεκαετίας του 1990 μέχρι σήμερα.
Οι δραματικές σειρές που σκηνοθέτησε βασίζονται σε απαγορευμένες ιστορίες αγάπης και μερικές από αυτές (Whisper of the Heart, Touch of the Soul, Don't Say Goodby, Love Come from a Distance) θεωρούνται από τις πιο επιτυχημένες στην ελληνική ιστορία. τηλεόραση.
Στον κινηματογράφο σκηνοθέτησε τις ταινίες «Οι διορισμένοι» το 1996, «Κόκκινος Δράκος» το 1998 και «Ουζερί Τσιτσάνης» το 2015.
