Η Στοά Εμπόρων βρίσκεται τρία λεπτά από το Σύνταγμα. Σήμερα είναι μια στοά φάντασμα που φαίνεται ότι ξεκίνησε από την Αθήνα πριν από αρκετές δεκαετίες και είναι εύκολα αναγνωρίσιμη από τις πολυάριθμες φωτογραφίες παλιών εμπορικών πινακίδων που κρέμονται δίπλα-δίπλα από το ταβάνι. Είχε περιόδους δόξας και περιόδους ερήμωσης. Πώς θα μοιάζει σε λίγα χρόνια; Αγνωστος.
Οι Αρκάδες της Αθήνας είναι κάτι περισσότερο από ένα αρχιτεκτονικό στοιχείο στη συμπαγή δομή του κέντρου. Έπαιξαν πρωταγωνιστικό ρόλο στην εμπορική και κοινωνική ζωή της πόλης και καθένας από αυτούς έχει τη δική του ταυτότητα και ιστορία. ΑΥΤΟ εμπορική γκαλερί στην οδό Βουλής είναι από τις πιο γνωστές, όχι μόνο λόγω της κεντρικής της θέσης, αλλά και γιατί πέρασε διαδοχικές φάσεις αίγλης και εγκατάλειψης. Από το 2014 είναι το σήμα κατατεθέν της πάνω από 30 επιγραφές παλαιών καταστημάτων στην Αθήνα κρέμεται από το ταβάνι, δίνοντας στη στοά χρώμα και χαρακτήρα.
Το Παλάτι του Ταμείου Εμπόρων και οι «χρυσές» δεκαετίες
Η Πινακοθήκη Εμπόρων συνδέει την οδό Βουλής με τη οδό. Φως. Σχεδιάστηκε το 1950 από τους αρχιτέκτονες Λεωνίδα Μπόνη και Εμμανουήλ Λαζαρίδη και το πιο μοναδικό αρχιτεκτονικό του χαρακτηριστικό είναι ότι καταλαμβάνει δύο επίπεδα που συνδέονται με διπλή μαρμάρινη σκάλα.
Υπάρχει μια κύρια είσοδος στη στοά στους αριθμούς 8-10 της οδού Βουλήςστο ισόγειο της κατοικίας όπου βρισκόταν Ταμείο Εμπορίου από το οποίο πήρε το όνομά της.
Η ακμή της Στοάς Εμπόρων ήταν στις δεκαετίες του 1960, του 1970 και του 1980. Δεν ήταν χωρίς σημασία ότι βρισκόταν στην καρδιά του εμπορικού κέντρου, ακόμη και στο κτίριο όπου βρισκόταν το Ταμείο Εμπόρων. Επιπλέον, αυτή την εποχή η εμπορική δραστηριότητα αυξανόταν στην Αθήνα και το μικρό εμπόριο άνθιζε. Στο ισόγειο της στοάς βρίσκονταν για χρόνια κάθε λογής μαγαζιά. Οι ηλικιωμένοι μπορεί να θυμούνται ακόμα το κατάστημα υφασμάτων, το κατάστημα φωτογραφιών ή το κατάστημα καλλυντικών από τη δεκαετία του 1980.
Οι αλλαγές στην εμπορική ζωή της Αθήνας τις επόμενες δεκαετίες καθόρισαν την τύχη της στοάς. Το 2006 το Ταμείο Εμπόρων μεταφέρθηκε στην οδό Ακαδημίας. Μέχρι τότε, πολλά καταστήματα είχαν κλείσει και η πάλαι ποτέ πολυσύχναστη στοά μετατράπηκε σε στοά «φάντασμα».
Προσπάθειες ενέργειας και αποκατάστασης «AthNeon».
Έγινε η πρώτη προσπάθεια αναβίωσης της Στοάς των Εμπόρων 2014 ως μέρος της εκστρατείας “Εμπορικά Ίχνη” Δημαρχείο Αθηνών. Ομάδες τέχνης μετέτρεψαν τα άδεια καταστήματα στη στοά σε εργαστήρια ανοιχτά στο κοινό.
Την ίδια χρονιά, η ομάδα οπτικού φωτισμού του Beforelight τοποθέτησε δεκάδες φωτισμένες πινακίδες vintage καταστημάτων από την οροφή. Η ενέργεια είχε όνομα “Αθήνα” και το αποτέλεσμα ήταν εντυπωσιακό. Στη γκαλερί δωρήθηκαν πλακέτες με ονόματα μικρομεσαίων επιχειρήσεων της Αθήνας μιας άλλης εποχής χρώμα, ζωτικότητα ΚΑΙ χαρακτήρας.
Οι επιγραφές έχουν διασωθεί μέχρι σήμερα στην οροφή και αναδεικνύουν τη στοά με πρωτότυπο τρόπο. Στόχος των ενεργειών εκείνη την εποχή ήταν να γίνει η στοά και πάλι φιλόξενος χώρος για τους Αθηναίους, όπως ήταν, αλλά όχι για πολύ. Τα μαγαζιά σύντομα άδειασαν ξανά και η στοά ερημώθηκε ξανά.
Έγινε μια δεύτερη προσπάθεια να ανακτηθεί ο εμπορικός χαρακτήρας και η παλιά αίγλη της Στοάς των Εμπόρων 2018 με το πρόγραμμα “Κατάστημα στο κέντρο” Δημαρχείο Αθηνών. Στα εγκαταλελειμμένα ισόγεια της στοάς άνοιξαν οκτώ καταστήματα. Μακροπρόθεσμα όμως αυτή η ενέργεια δεν έφερε κανένα αποτέλεσμα. Όλα τα μαγαζιά που άνοιξαν και μετά έκλεισαν μέσα σε δύο χρόνια, και η Στοά των Εμπόρων ερήμωσε ξανά.
Μαγαζιά που επέζησαν
Υπήρχαν μόνο τρία καταστήματα στη στοά Kupca που ήταν ανοιχτά όλα αυτά τα χρόνια. Κοινό χαρακτηριστικό και των τριών είναι ότι οι είσοδοι των καταστημάτων δεν βρίσκονται εντός της στοάς, κάτι που ίσως συνέβαλε στο ότι παρέμειναν ανοιχτά. Αυτό είναι Ζαχαροπλαστείο «Αρίστον». , εργαστήριο ωρολογοποιίας «Ν. σίδερο” και χειροτεχνίες από δερμάτινα ρούχα των αδελφών Χατζηδημητριάδη.
Το ζαχαροπλαστείο «Άριστον» βρίσκεται στην οδό Βουλής 10 από το 1910, πολύ πριν σχεδιαστεί η στοά και πάρει το κτίριο τη σημερινή του μορφή. Έγινε εκεί το πρώτο cheese cake κουρού στην Αθήνα και θεωρείται ένα από τα χαρακτηριστικά ζαχαροπλαστεία της πόλης.
Το εργαστήριο ωρολογοποιίας που βρίσκεται δίπλα στον αριθμό 8 άνοιξε το 1928 και σήμερα «τρέχει» ο Νίκος Σιδέρης, εγγονός και συνονόματος του ιδρυτή της εταιρείας. Όσον αφορά τη βιομηχανία δερμάτινων ενδυμάτων, αυτή βρίσκεται στη οδό ul. Λέκκη 10 και είναι πιο απομονωμένο, στο ανοιχτό μέρος της στοάς.
Αυτά τα τρία καταστήματα έχουν αλλάξει με τα χρόνια και σήμερα είναι τα μόνα που δίνουν ζωή σε μια εντελώς εγκαταλελειμμένη στοά. Ο κόσμος το προσπερνά καθώς τρέχει πάνω-κάτω στην οδό Βουλής και οι φωτισμένες ταμπέλες των καταστημάτων είναι η μόνη υπενθύμιση του εμπορικού του χαρακτήρα. Μελλοντικός; Αγνωστος. Τόσο η γκαλερί όσο και η αίθουσα του Ταμείου Εμπόρων έχουν κριθεί διατηρημένα, ωστόσο, υπάρχει ακόμα ελπίδα ότι θα χρησιμοποιηθούν κατάλληλα για την ανάδειξη της ταυτότητας και της ιστορίας τους.
