Απολυμένος από τη δουλειά του και χωρισμένος από την κοπέλα του, ο Ταϊβανο-Βρετανός φωτογράφος Sean πηγαίνει στην Ταϊπέι αναζητώντας τη λήθη. Χαμένος στη νέα ζέστη της πατρίδας των γονιών του, βρίσκει μόνο τη δική του αποξένωση και κενότητα. Αυτό ακούγεται σαν μια πρόχειρη αρχή για να αρέσεις σε ένα βιβλίο, αλλά ο Hsieh γράφει με μια ειλικρίνεια που σε κάνει να θέλεις να γυρίσεις την επόμενη σελίδα.
- Διαβάστε επίσης: Βιβλία που διαβάζουν: Ο Μάκης Μαλαφέκας και η «deepfake» Αθήνα μας παρασύρει σε διαπλοκή
Περνά τις μέρες του σε ένα θλιβερό υπνοδωμάτιο ξενοδοχείου και τις νύχτες του σε σκιερά μπαρ, κάνοντας περιστασιακό σεξ και τρώγοντας πρόχειρο φαγητό.
Το κείμενο μοιάζει με κάτι ενδιάμεσο Τσαρλς Μπουκόφσκι και ο Michel Houellebecq, με το πάθος του πρώτου, αλλά χωρίς την επιλεκτικότητα του δεύτερου. Αλλά και πάλι, η ιστορία είναι τόσο ζοφερή που σε αρπάζει αμέσως.
Ό,τι πίστευε ότι θα του έδινε η Ταϊβάν, δεν έγινε: όπως πάντα, νιώθει αποξενωμένος και αγανακτισμένος για την πατρίδα και τις ρίζες του.
Στη συνέχεια, μια τυχαία συνάντηση με έναν μυστηριώδη γέρο τον παρασύρει σε μια φιλία που γρήγορα μετατρέπεται σε κάτι άλλο, δυσοίωνα σκοτεινό.
Με κάθε δοκιμαστικό βήμα προς την επανασύνδεση με τη γενέτειρά του, ο Σον βλέπει την πραγματικότητα με πολύ λανθασμένο τρόπο καθώς οι απαιτήσεις του παρελθόντος και του παρόντος αρχίζουν να παίρνουν το βάρος τους.
Καθώς τα γεγονότα φτάνουν σε μια ανησυχητική κορύφωση, το κεφάλι του Σον γυρίζει μέχρι να μην είναι πλέον σίγουρος τι έχει απομείνει.
Απευθύνοντας έκκληση στους θαυμαστές του “Boy Parts” της Eliza Clark και του “Luster” του Raven Leilani, είμαι καινούριος εδώ είναι ένα συναρπαστικό ντεμπούτο που προκαλεί παραισθήσεις και ένα masterclass σε ελαφρώς αρνητική και απίστευτη αφήγηση που καθιερώνει τον Ian Russell-Hsieh ως έναν από τους πιο συναρπαστικούς νέους συγγραφείς του Ηνωμένου Βασιλείου.
