ΑΥΤΟ Ντον Βαν Βλιέτ ήταν μια μοναδική φιγούρα μουσική βιομηχανία. Γεννήθηκε από ένα εξωγήινο ον και μεγάλωσε από κάποια σκοτεινή θεότητα. Ήταν πάντα μοναδικός στο είδος του.
Αυτός ο παράξενος τύπος με μια φωνή που ακουγόταν σαν να έκανε γαργάρες με χαλίκι, που φώναξε στον εαυτό του Captain Beefheartπέρασε τη ζωή του βαδίζοντας στο ρυθμό του τυμπάνου του, τόσο πολύ που όταν ο φτωχός ντράμερ που είχε αναλάβει να μεταφράσει το ρυθμό του για το Magic Band έχασε έναν από αυτούς τους ρυθμούς, τον έβαλαν σε ένα βαρέλι που ο Beefheart αργότερα θα χτυπούσε με ένα ραβδί. για δύο μέρες.
Και ναι, είναι αληθινή ιστορία.
Τέτοιες συγκεκριμένες δημιουργικές πρακτικές ήταν προϊόν μιας εξίσου συγκεκριμένης ζωής – ναι Captain Beefheart ήταν ένας ιδιαίτερα παράξενος άνθρωπος.
Το «Μισή μέρα στο νηπιαγωγείο» είναι προφανώς το πεδίο της επίσημης εκπαίδευσής του και ο μουσικός περιέγραψε τις μεθόδους «αυτοεκπαίδευσης» του ως μια σκόπιμη προσπάθεια επιβίωσης.
«Αν θέλεις να είσαι διαφορετικό ψάρι, πρέπει να αφήσεις το σχολείο».
Φυσικά, είναι δύσκολο να αποκρυπτογραφήσει κανείς τα γεγονότα από την ενορχηστρωμένη αυτομυθοπλασία του Vlietαλλά η κύρια ιδέα που έχουμε για αυτόν προέρχεται από τον παιδικό του φίλο, Φρανκ Ζάπα.
Ο Don Van Vliet, εκτός από μουσικός, ήταν ένας από αυτούς λαμπρό παιδί στον κόσμο της γλυπτική αλλά και αυτή εικόνα. Ήταν ένας καλλιτέχνης που δεν είχε χρόνο για βαρετά πράγματα όπως τυπικά προσόντα, έτσι του δόθηκε η ελευθερία να ζήσει μια άνετη ζωή στο σπίτι.
«Εκείνη την εποχή παράτησε το σχολείο και περνούσε τον περισσότερο χρόνο του στο σπίτι. Η κοπέλα του έμενε στο σπίτι, η γιαγιά του έμενε στο σπίτι και η θεία και ο θείος του έμεναν απέναντι», θυμάται ο Ζάπα στο ντοκιμαντέρ του BBC The Artist Formerly Known ως Captain Beefheart.
«Ο πατέρας του έπαθε καρδιακή προσβολή ενώ οδηγούσε ένα φορτηγό ψωμί Helms στην έρημο Μοχάβε. Μερικές φορές ο Ντον πήγαινε μαζί του».
Συνεχίζει κωμικά:
«Τον υπόλοιπο καιρό καθόταν στο σπίτι ακούγοντας μπλουζ δίσκους και φώναζε στη μητέρα του να του πάρει μια Pepsi από το ράφι».
Ωστόσο, οι γονείς του ήταν κάτι παραπάνω από χαρούμενοι όταν ο γιος τους κέρδισε τον διαγωνισμό γλυπτικής στον ζωολογικό κήπο του Λος Άντζελες.
Ουσιαστικά ξεκίνησε τη γλυπτική σε ηλικία τριών ετών και προφανώς γρήγορα αφοσιώθηκε στην τελειοποίηση των γλυπτών του. Ο Captain Beefheart ήταν μια ιδιοφυΐα από νεαρή ηλικία.
Από τότε, η ιστορία της Pepsi έγινε εμβληματική και ήταν παντού στα μουσικά κουτσομπολιά, έτσι ο Zappa έγραψε μια ωδή στον φίλο του με τίτλο «Γιατί κάποιος δεν του δίνει μια Pepsi;»
Η δημιουργική ιδιοφυΐα έχει επίσης το τίμημά της Captain Beefheart ήταν εθισμένος στο “Περίεργο“Και”ανεπαρκής». Η ωδή του Ζάπα παίχτηκε κατά την περιοδεία του Μπόνγκο Μανίααλλά ποτέ δεν καταχωρήθηκε επίσημα.
