Έλαβε τον πρώτο του ρόλο σε ηλικία 16 μηνών. Στην 90χρονη καλλιτεχνική του καριέρα, γνώρισε ολόκληρη την εξέλιξη της κινηματογραφικής βιομηχανίας, από τον βωβό κινηματογράφο έως τις τεχνολογικές ανέσεις του 21ου αιώνα.
Σε μια απίστευτα διαρκή καριέρα, εκτός από την υποκριτική, διακρίθηκε επίσης ως διασκεδαστής, τραγουδιστής, μίμος, τηλεοπτικός αστέρας – ακόμα και ως άπληστος ντράμερ, συνεργαζόμενος στη χρυσή εποχή του Χόλιγουντ με τους Judy Garland, Ava Gardner, H. . Ελίζαμπεθ ΤέιλορDouglas Fairbanks, Frank Sinatra και Dean Martin.
Αν και υπήρξε ένας από τους πιο επιτυχημένους εμπορικά ηθοποιούς εδώ και δεκαετίες, δίνοντας τεράστιες ερμηνείες τόσο ως παιδί όσο και ως έφηβος και γράφοντας τη δική του ιστορία στον αμερικανικό κινηματογράφο, ο Ρούνεϊ δεν κέρδισε ποτέ Όσκαρ για κανέναν από τους ρόλους του, εκτός από αυτό. της μελαγχολίας -όπως συμβαίνει να την αποκαλεί «τιμητική»- για την όλη του προσφορά στον κινηματογράφο το 1983.
Ο Μίκυ Ρούνεϊ πέθανε στις 6 Απριλίου 2014, λίγο πριν ολοκληρωθούν τα γυρίσματα της ταινίας «Night at the Museum: Secret of the Pharaoh».
Παιδί με πούρο
Ο Joseph Yule Jr., όπως ήταν το πραγματικό του όνομα, γεννήθηκε στις 23 Σεπτεμβρίου στο Μπρούκλιν 1920. Γιος δύο φτωχών ηθοποιών βοντβίλ, εμφανίστηκε για πρώτη φορά στη σκηνή σε ηλικία 16 μηνών με σμόκιν. Ο Ρούνεϊ, μιλώντας για τον πατέρα του, τον περιέγραψε ως «φιλάνθρωπο μεθυσμένο».
Αφού χώρισαν οι γονείς του, η μητέρα του πήγε στο Χόλιγουντ με την ελπίδα να πάρει στον γιο της έναν ρόλο στη δημοφιλή παιδική σειρά «Our Gang».
Αν και αρχικά αποτυχημένο, το Χόλιγουντ θα ανακάλυπτε το γνήσια αστείο πρόσωπο του Ρούνεϊ ως παιδί για αντισυμβατικούς ρόλους, όπως ο μικροσκοπικός, τρελός μπαμπάς που καπνίζει πούρα στο “Orchids and Ermine” (1927). Την ίδια χρονιά, άλλαξε το όνομά του σε Μίκυ Μαγκουάιρ και εμφανίστηκε σε περίπου 50 ταινίες μικρού μήκους βασισμένες στο ομώνυμο κόμικ του Φοντέιν Φοξ.
Πολλά χρόνια αργότερα, επέστρεψε στο όνομά του ως αποτέλεσμα μιας διαφωνίας παραγωγής με τους συγγραφείς του κόμικ. Για υπενθύμιση, η μητέρα του πρότεινε αργότερα το όνομα Mickey Looney και λίγο αργότερα Mickey Rooney, το οποίο θα χρησιμοποιούσε για το υπόλοιπο της ζωής του.
Όταν έφυγε από το σχολείο το 1938, σύντομος, υποτιμητικός και αεικίνητος, ο Ρούνεϊ είχε ήδη εμφανιστεί σε ρόλους μικρών ταινιών απέναντι σε μεγάλους αστέρες του κινηματογράφου, από τον Ντάγκλας Φέρμπανκς και τον Κλαρκ Γκέιμπλ μέχρι τον Τζιν Χάρλοου, υπέγραψε συμβόλαιο με την MGM και το 1937 πρωταγωνίστησε στο “A Family Affair» ως Andy Hardy, ο γιος του Lionel Barrymore, σε μια άλλη σειρά επιτυχημένων ταινιών που κράτησε μέχρι το 1946.
Η Τζούντι Γκάρλαντ και η υποψηφιότητα
Το 1937, ο Ρούνεϊ εμφανίστηκε επίσης για πρώτη φορά με τη συμμαθήτριά της Τζούντι Γκάρλαντ, σχηματίζοντας ένα επιτυχημένο ντουέτο μαζί της και μια αληθινή φιλία.
Μαζί έκαναν μια σειρά από επιτυχημένα μιούζικαλ, το πιο διάσημο από τα οποία ήταν το κλασικό «Babes on Broadway» (1941), για το οποίο ο Ρούνεϊ έλαβε υποψηφιότητα για Όσκαρ.
Φαινόμενο
Σε ηλικία 18 ετών, έπαιξε επίσης τον πρώτο του δραματικό ρόλο στο Stray Niata του Norman Torog στο πλευρό του Spencer Tracy – μια ταινία που του χάρισε ένα ιδιαίτερο Όσκαρ για τη νεολαία και τον έκανε τον πιο εμπορικό ηθοποιό της εποχής, φτάνοντας στο εξώφυλλο του περιοδικού TIME ως «φαινόμενο του box office» λόγω της δημοτικότητάς του ο Ρούνεϊ ξεπέρασε όλους τους μεγάλους σταρ της εποχής.
Ηχογραφήστε επιτυχίες και στην τηλεόραση
Το 1944, κατατάχθηκε στον στρατό των ΗΠΑ κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, όπου διασκέδασε πάνω από δύο εκατομμύρια στρατιώτες σε θεατρικά έργα και του απονεμήθηκε το Χάλκινο Αστέρι για την υπηρεσία του.
Αφού επέστρεψε στο Χόλιγουντ, πρωταγωνίστησε σε μια σειρά ταινιών πριν ξεκινήσει τη δική του τηλεοπτική εκπομπή, «The Mickey Rooney Show», που δημιούργησε και παρήγαγε ο Blake Edwards.
Ο Ρούνεϊ εκτός από τον κινηματογράφο, τα άλμπουμ που ηχογράφησε, τις εμφανίσεις σε νυχτερινά κέντρα και τις ραδιοφωνικές εκπομπές, σημείωσε τεράστια επιτυχία και στην τηλεόραση, με πάνω από 300 τίτλους!
Δεκαετίες 1950 και 1960
Κατά τη διάρκεια των δεκαετιών του 1950 και του 1960, ο Μίκυ Ρούνεϊ διακρίθηκε ως ηθοποιός χαρακτήρων, εμφανιζόμενος σε ταινίες όπως οι Γέφυρες του Τόκο Ρι και το Ρέκβιεμ για έναν Μπόξερ, ενώ εμφανίστηκε ακόμη και ως γκάνγκστερ στο Baby Face Nelson.
Το 1961 έπαιξε έναν μικρό ρόλο στη διάσημη ρομαντική κωμωδία «Breakfast at Tiffany's» του Μπλέικ Έντουαρντς, με πρωταγωνιστές την Όντρεϊ Χέπμπορν και τον Τζορτζ Πέπαρντ.
Παίζοντας τον ιδιότροπο Ιάπωνα, θα δημιουργήσει έναν αστείο χαρακτήρα που σχεδόν θα ξεπεράσει ακόμα και την πανέξυπνη Χέπμπορν.
Επιστρέφω πιο δυνατός
Η δεκαετία του 1970 είχε μια συνέχιση των επιτυχιών, αλλά υπήρχαν επίσης υποψίες ότι η καριέρα του έφτανε στο τέλος της, επειδή οι καιροί είχαν αλλάξει άρδην. Ωστόσο, χάρη στην επιμονή και τη συνεχή δουλειά, ο Ρούνεϊ θα πλησίαζε ξανά το Όσκαρ το 1979 για την εξαιρετική ταινία «The Black Stallion».
Και όχι μόνο, αφού κέρδισε Χρυσή Σφαίρα και Έμμυ για τον ρόλο του στη σειρά «Bill» (1981), θα επέστρεφε πιο δυνατός και με μεγάλη επιτυχία, σε ηλικία 70 ετών, με την ταινία «The Adventures of the Black Stallion», που έτρεξε από το 1990 έως το 1993.