ΑΥΤΟ δίσκος Δεν ήταν έργο ενός διάσημου ράπερ από το Σικάγο, αλλά μάλλον μια έκπληξη από τον ίδιο τον Τζακ Γουάιτ, διαθέσιμο εκείνη την ημέρα μόνο σε τυχερούς ανθρώπους.
- Διαβάστε επίσης: Μάρτιν Σκορσέζε: μεγάλος «σνομπ» ή παλιομοδίτικος κινηματογραφιστής;
Λίγες πληροφορίες για το άλμπουμ έχουν προκύψει μέχρι στιγμής, αλλά ο λογαριασμός του Third Man στο Instagram έδωσε εντολή στους ιδιοκτήτες να αισθάνονται ελεύθεροι να μοιραστούν το άλμπουμ στο Διαδίκτυο και αρκετοί από αυτούς το έχουν διανείμει στο Διαδίκτυο ώστε οι θαυμαστές να μπορούν να ακούσουν νέα μουσική από τον πρώην frontman των White Stripes.
Το γιατί ο White επέλεξε να κυκλοφορήσει το έκτο σόλο άλμπουμ του με τέτοιο τρόπο παραμένει ερωτηματικό.
Είτε σε βινύλιο είτε σε MP3, οποιοσδήποτε θαυμαστής του Jack White θα πρέπει να αναζητήσει το No Name. Είναι πιο αυθόρμητο από τα περισσότερα σόλο έργα του White – πιο αυθόρμητο και άμεσο, θα πείτε. λίγο περισσότερο σαν το παλιό καλό White Stripes.
Ο White επιστρέφει στην ουσία της τέχνης του, αφήνοντας πίσω του τα πιο περίεργα πειράματα των τελευταίων ετών.
Το No Name είναι ένα άλμπουμ καθαρού και ανόθευτου ροκ, σίγουρα άκρως χορταστικό. Μοιάζει περισσότερο με τους White Stripes παρά με οτιδήποτε έχει κάνει ο White από τον χωρισμό τους, με επιρροές που κυμαίνονται από τον Jimmy Page μέχρι τον Elmore James.
Κάτω ΧΩΡΙΣ ΟΝΟΜΑ βρίσκει τον White σε λειτουργία αναγέννησης, αποφεύγοντας τον πειραματισμό για να επιστρέψει στην πηγή της τέχνης του. Αυτή η εξαιρετική κυκλοφορία ακούγεται πιο δυνατή και πιο έντονη, ίσως μια από τις καλύτερες του.