Επί 2 Δεκεμβρίου ολοκληρώνονται 100 χρόνια από τη γέννησή της Μαρία Κάλλας ΚΑΙ Κηδεμόνας αναδείξτε τα πέντε ηχογραφήσεις που πρέπει να ακούσει όποιος θέλει να γνωρίσει για πρώτη φορά το τεράστιο έργο της θρυλικής Ελληνίδας σοπράνο.
“La Traviata”
Με πολλούς τρόπους Η Βιολέτα στην «Τραβιάτα» είναι ο τέλειος ρόλος για την Κάλλα. Η αφοσίωσή της στην καταδικασμένη ηρωίδα του Βέρντι είναι σταθερά συγκλονιστική και εκτελείται πάντα με απόλυτη δέσμευση. Τουλάχιστον υπάρχουν τέσσερις ηχογραφήσεις Κάλλας μέχρι την «Τραβιάτα», όλα πολύ καλά με διαφορετικούς τρόπους. Αυτό που πρέπει να έχετε είναι μάλλον Ζωντανή ηχογράφηση από το 1955 στη Σκάλασκηνοθεσία Carlo Maria Giulini. Αλλά θυμηθείτε να αναζητήσετε επίσης πολύτιμα βίντεο κλιπ Ζωντανή ηχογράφηση από τη Λισαβόνα το 1958που περιέχουν πολύτιμες στιγμές.
“Πρότυπο”
Ενας από χαρακτηριστικούς ρόλους Η Κάλλα, ακόμα και στην παρακμή της. Πάντα τραγουδημένος με μεγάλη μαεστρία, ταύτιση με την ιέρεια Νόρμα είναι τόσο ολοκληρωμένο που είναι συχνά δύσκολο να διαχωρίσουμε τη γραφή του Μπελίνι για τον τραγικό κύριο χαρακτήρα του από την ερμηνεία της Κάλλας. ΑΥΤΟ «Νόρμα» από το 1952ηχογραφήθηκε στο ντεμπούτο της στο Covent Garden υπό τον Vittorio Gui, την αναγνωρίζει ως την καλύτερη φωνή και θεωρείται Αναφορά. Η Κάλλας φαίνεται επίσης να τραγουδά μια άρια «Casta Diva» «Νόρμα» σε ταινία συναυλίας Το «Κάλλας – Παρίσι, 1958» στους ελληνικούς κινηματογράφους αυτή την εβδομάδα.
“Τόσκα”
Η όπερα του Πουτσίνι (1899) είναι αυτή με την οποία η Κάλλας σήμερα συνδεόμαστε πιο συχνά. Αυτό οφείλεται εν μέρει στον σύγχρονο συναισθηματισμό της Κάλλα ως μάρτυρα της όπερας, που θυμίζει κάπως την ίδια τη Φλόρια Τόσκα. Αυτό οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στο γεγονός ότι υπάρχει πλήρες βίντεο με την εκπληκτική της ερμηνεία στη δεύτερη πράξη με την απαράμιλλη Σκάρπια του Τίτο Γκόμπι από το Κόβεντ Γκάρντεν το 1958. Κάλλας ηχογράφησε επίσης το «Tosca» δύο φορές.και πάλι αυτή είναι η παλαιότερη στούντιο έκδοση υπό την αριστοτεχνική σκηνοθεσία του Victor de Sabat όπου είναι στα καλύτερά του.
“Λουκία του Lammermoor”
Η προδομένη και πληγωμένη ηρωίδα του Ντονιτσέτιβασισμένο στο ιστορικό μυθιστόρημα του Walter Scott του 1819 The Bride of Lammermoor, χάρισε στην ιταλική όπερα μερικές από τις μεγαλύτερες στιγμές της και η Κάλλας έναν από τους καλύτερους ρόλους της. Αυτός το έκανε δύο ηχογραφήσεις στούντιοαλλά για την ενστικτώδη του ένταση και την άμεση σύνδεση με αυτό που το έκανε τόσο ξεχωριστό, είναι η συναυλία “Lucia” υπό τη διεύθυνση του Herbert von Karajan στο Βερολίνο το 1956 που ξεχωρίζει. Ο ήχος δεν είναι τέλειος όπως στο στούντιο, αλλά η ερμηνεία της Κάλλας είναι συναρπαστική, ευαίσθητη και σε άλλο επίπεδο.
“Παρσιφάλ”
Δυνατόν; Calla lilies να ερμηνεύσει τον Βάγκνερ; Κι όμως τα κατάφερε και το κάνει συναρπαστικά καλά, ακόμα και στα πρώτα χρόνια της καριέρας της. Ήταν στο ρεπερτόριό της εκείνη την εποχή Brünnhilde από το “Valkyrie” ΚΑΙ Isolde από το “Tristan and Isolde”. Για την πρώτη της δουλειά στο στούντιο το 1949, η Κάλλας ηχογράφησε το «Liebestod» της Ιζόλδης στα ιταλικά. Αλλά η καλύτερη ηχογράφηση του Βάγκνερ Κάλλας αυτό είναι το Κούντρι της (στα ιταλικά πάλι) στο πλήρες βίντεο “Parsifal” του Vittorio Gui από τη Ρώμη το 1950. Μια κορυφαία παράσταση και μια σημαντική υπενθύμιση των καλλιτεχνικών επιτευγμάτων της Κάλλας.
