ΑΥΤΟ Robert Walser ήταν ένας παράξενος άνθρωπος, σε αντίθεση με άλλους συγγραφείς της εποχής του, αποτραβηγμένος και λιγομίλητος, με ιστορίες στο κεφάλι και την καρδιά του που δεν έμοιαζαν με αυτές που είχαμε μάθει.
Γεννημένος σε μια μικρή πόλη της Ελβετίας, έφυγε από το σπίτι σε μικρή ηλικία και έζησε σε διάφορες πόλεις της Ελβετίας και της Γερμανίας, ασχολούμενος με διάφορες βιομηχανίες για να κερδίσει τα προς το ζην. Δημοσιεύοντας τα πρώτα του έργα κέρδισε τον θαυμασμό πολλών σύγχρονων συγγραφέων.
Τα γραπτά του χαρακτηρίζονται από μια όμορφη εσωστρέφεια που κατευθύνει την ψυχή του προς το βλέμμα μας, κάνει τις σκέψεις του να γίνονται καθρέφτης του παράξενου εγώ του. Μια ψυχική κρίση το 1929 τον οδήγησε σε ψυχιατρική κλινική, όπου παρέμεινε για το υπόλοιπο της ζωής του.
Ο Walser ήταν ένας άνθρωπος που περιφρονούσε τα χρήματα και τη φήμη και έγραφε μόνο για τον εαυτό του.
Γιος εμπόρου και βιβλιοδέτη, το προτελευταίο παιδί μιας πολύτεκνης οικογένειας, σε ηλικία δεκαεπτά ετών -έναν χρόνο μετά τον θάνατο της μητέρας του που έπασχε από σχιζοφρένεια- αναγκάζεται να εγκαταλείψει πρόωρα τις σπουδές του και στη συνέχεια, και για το μεγαλύτερο διάστημα της ζωής του, ασκεί διάφορα επαγγέλματα γραφείου (τραπεζικός υπάλληλος, υπάλληλος βιβλιοπωλείου, γραμματέας, εργάτης, επίσης υπάλληλος σε γραφείο καλλιγραφίας για ανέργους, επίσης επιστάτης πύργου στην Άνω Σιλεσία).
Ο Walser ως άνθρωπος πέρασε πολλά και όλες οι εμπειρίες του μεταφέρονται στα γραπτά του, αλλά με έναν τρόπο πολύ διαφορετικό από τον τρόπο που τις έζησε. Έζησε σε έναν διαφορετικό κόσμο.
Ενα από τα πιο σημαντικά βιβλία είναι το The Walk, ένα βιβλίο ορόσημο στη λογοτεχνία και η συνεπακόλουθη τρέλα με το αστικό περπάτημα. Το βιβλίο είναι το αποτέλεσμα των συχνών του μετακινήσεων από δουλειά σε δουλειά, από πόλη σε πόλη, από καταθλιπτικό δωμάτιο σε καταθλιπτικό δωμάτιο. Και όμως η είσοδός του Πηγαίνω παραμένει φρέσκο και ελαφρύ, χωρίς να χάνει ποτέ τον ρυθμό του. Η έμφυτη τάση του προς την απομόνωση και τη μοναξιά τον έκανε ακόμα πιο πρόθυμο να γράψει αυτό το βιβλίο.
Ο ίδιος είναι ενθουσιώδης πεζοπόρος. Πρόκειται για έναν περίπατο στον οποίο δεν συμβαίνουν τίποτα και τα πάντα, και που περιλαμβάνει παραλληλισμούς του πολέμου κατά της γραφής, ματιές ματαιοδοξίας, ύμνους στην απλότητα και τη φύση, κριτικές εξομολογήσεις, παρατηρήσεις για την υποβόσκουσα κοινωνική αδικία της εποχής, παραδεισένιες φαντασιώσεις και αγαπημένες αναμνήσεις .
Εγκατέλειψε τη συγγραφή το 1933 και πέθανε στην αφάνεια το 1956 στο Herisau της Ελβετίας. Ολόκληρο το έργο του δημοσιεύτηκε ολόκληρο τη δεκαετία του 1970 και σταδιακά κέρδισε την αναγνώριση ως ένας από τους σημαντικότερους γερμανόφωνους συγγραφείς του 20ού αιώνα.
Βιβλίο “Περπατήστε” κυκλοφόρησε στα ελληνικά από τις εκδόσεις Gavrielidispublications, αλλά δυστυχώς έχει εξαντληθεί, οπότε μπορεί να βρεθεί μόνο σε παλαιοβιβλιοπωλεία ή στο Διαδίκτυο. Αξίζει να κάνετε τον κόπο και να το ψάξετε.
