Με αφορμή το 8ο Οικονομικό Συνέδριο που διοργάνωσε η Ένωση Ελλήνων Επιχειρήσεων (Ε.Ε.Ν.Ε.) σε συνεργασία με τους κορυφαίους ελληνικούς επιχειρηματικούς και εργατικούς φορείς, συναντηθήκαμε με τον Αλέξανδρο Αγγελόπουλο, ο οποίος λόγω του διπλού του ρόλου ως Αντιπροέδρου η Ένωση, αλλά και ως Διευθυντής Διευθύνων Σύμβουλος του Ομίλου Aldemar Resorts αναλύει τις προκλήσεις και τις προοπτικές της ελληνικής οικονομίας και απασχόλησης.
Το συνέδριο με τίτλο «Reindustrialization and Development Skills: Building a Competitive and Resiliient Economy» θα παρουσιαστεί στις 13 Νοεμβρίου στο Ξενοδοχείο Μεγάλη Βρεταννία και είναι μια συντονισμένη, συλλογική προσπάθεια που συγκεντρώνει για πρώτη φορά συνεργαζόμενους φορείς όπως ο Σύνδεσμος Ελληνικής Βιομηχανίας. (ΣΒΕ), η πρωτοβουλία Η ΕΛΛΑΔΑ ΜΑΣ , ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΑΡΑΓΩΓΗ, Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο Αθηνών (ΕΒΕΑ), Βιομηχανικός Σύνδεσμος Κεντρικής Ελλάδας και Σύνδεσμος Ελληνικής Χημικής Βιομηχανίας (ΣΕΧΒ). Επίσης διεξάγει ανοιχτό διάλογο με την ενεργό συμμετοχή του ΣΕΒ και της ΓΣΕΕ. Στο συνέδριο θα παρουσιαστεί έρευνα που διεξήχθη από το Ίδρυμα Οικονομικών και Βιομηχανικών Ερευνών (ΙΟΒΕ), το οποίο ανέλυσε τις προτεινόμενες μεταρρυθμίσεις και μέτρα, προσδιορίζοντας τις θετικές επιπτώσεις που θα μπορούσαν να έχουν στην οικονομική δραστηριότητα και την ελληνική οικονομία στο σύνολό της, ειδικότερα αξιολογώντας τις άμεσες ή έμμεσες επιπτώσεις στα δημόσια έσοδα.
Τα βασικά ερωτήματα απαιτούν απαντήσεις, με την πεποίθηση ότι το αύριο χτίζεται σήμερα, πάντα ζωντανό. Τα μέλη της Ένωσης έχουν ήδη συνδέσει τη βιώσιμη ανάπτυξη με τομείς ανάπτυξης κεφαλαίου, θέτοντας σταθερά τους ανθρώπους και τις σύγχρονες ανάγκες τους στο επίκεντρο.
Το 8ο Οικονομικό Συνέδριο της Ένωσης Ελλήνων Επιχειρήσεων φέρνει καινοτομία. Για πρώτη φορά αναμένεται συνεργασία με κορυφαίους ελληνικούς φορείς επιχειρηματικότητας και εργασίας. Σε ποια σημεία θα επικεντρωθούν τα μαθήματα ζύμωσης;
Η Ε.ΕΝ.Ε. ως ομπρέλα επιχειρηματικότητας αποφεύγει συστηματικά να συντάσσει κλαδικές αναφορές γιατί τα βασικά θέματα που απασχολούν τον Έλληνα επιχειρηματία δεν διαφέρουν ανάλογα με τον κλάδο. Αντίθετα, είναι κοινά και χρονοβόρα. Σε συνεργασία με σημαντικούς φορείς, προσπαθούμε να αναδείξουμε αυτά τα θέματα και να τα προσεγγίσουμε χωρίς κουρτίνες, αλλά με ένα αναπτυξιακό σχέδιο που λαμβάνει υπόψη την ανάγκη εξορθολογισμού των εσόδων και των δημοσίων πρακτικών. Σε αυτή την κατεύθυνση το βάρος θα δοθεί στο 8Ή Οικονομικό Συνέδριο Ε.ΕΝ.Ε που θα πραγματοποιηθεί στις 13 Νοεμβρίου στο ξενοδοχείο Μεγάλη Βρετανία, καθώς και την ανάγκη καθορισμού των στόχων της πολιτείας.
Στον τομέα του τουρισμού εισαγάγατε τον όρο ξενοδοχειακή οικονομία, ο οποίος από μόνος του είναι μια αλλαγή στον τρόπο αντίληψης της οικονομικής δραστηριότητας που ονομάζεται τουρισμός. Λέτε συχνά ότι ο ελληνικός τουρισμός είναι σύνθετος και όχι ανεξάρτητη οικονομική δραστηριότητα. Πώς αντιμετωπίζετε αυτό το θέμα στην Ε.ΕΝΕ.Ε.;
Η αποτύπωση εικόνας του ελληνικού τουρισμού γίνεται κυρίως με την καταγραφή των τουριστικών ροών στη χώρα. Ωστόσο, η δημιουργία ενός μοντέλου ελληνικής φιλοξενίας απαιτεί τη συμμετοχή όλων των τομέων της οικονομίας. Η βιομηχανία, η βιοτεχνία, η αγροτική παραγωγή, οι δημόσιες υπηρεσίες, τα λιμάνια, τα αεροδρόμια και άλλα 400 επαγγέλματα εμπλέκονται στη δημιουργία της ελληνικής φιλοξενίας. Η οικονομία της φιλοξενίας είναι επομένως πολύ ευρύτερη από ό,τι αναφέρθηκε προηγουμένως, καθώς τροφοδοτεί και τροφοδοτεί πολλές άλλες οικονομικές δραστηριότητες. Επομένως, ναι, ο ελληνικός τουρισμός αποτελείται από την Ε.ΕΝ.Ε. θα ήθελε να αναδείξει όλους εκείνους τους τομείς και τις νέες τεχνολογίες που εκσυγχρονίζουν αθόρυβα αλλά θεμελιωδώς το ξενοδοχειακό προϊόν στην Ελλάδα.
Μισθολογικό κόστος – δεξιότητες εργαζομένων και ψηφιακός μετασχηματισμός – ανταγωνιστικότητα της οικονομίας. Πώς συνδέεται αυτό το τρίπτυχο της σύγχρονης πραγματικότητας και ποιες προκλήσεις θέτει;
Σε αυτή την περίπτωση, ανακαλύπτουμε ότι υπάρχει μια ανεξερεύνητη περιοχή που μπορεί να αλλάξει άμεσα τον χώρο εργασίας και την παραγωγικότητα στις εταιρείες. στην Ε.ΕΝ.Ε. πιστεύουμε και υποστηρίζουμε έμπρακτα τη θεωρία της τριπλής έλικας, στην οποία το κράτος, η ακαδημαϊκή κοινότητα και οι επιχειρήσεις συνεργάζονται για την αύξηση και την επανεκπαίδευση εργαζομένων. Η μεγαλύτερη πρόκληση είναι οι συνήθειες, αλλά και η απροθυμία κάποιων ανθρώπων να αλλάξουν. Προσπαθούμε να παρέχουμε κίνητρα τόσο σε επιχειρήσεις όσο και σε εργαζόμενους για να υποστηρίξουν την εκπαίδευσή τους και τελικά τη μετάβαση σε σύγχρονες ψηφιακές πρακτικές και δεξιότητες. Ωστόσο, μόνοι μας, ως επιχειρηματίες, θα είμαστε αναποτελεσματικοί και θα επιφέρουμε περιορισμένες αλλαγές μόνο για λίγους. Χάρη στην κρατική βοήθεια, μπορούμε να κινηθούμε γρήγορα και εκθετικά. Γι’ αυτό μια από τις προτάσεις μας ως Ε.ΕΝ.Ε είναι η μειωμένη οριακή φορολογία των επιχειρήσεων. Με άλλα λόγια, προτείνουμε ένα πρόγραμμα μειωμένης οριακής φορολογίας για τις επιχειρήσεις για την ενίσχυση της αναπτυξιακής τους δυναμικής. Αυτή η στρατηγική στοχεύει στη βελτίωση της ρευστότητας των επιχειρήσεων και στην ενθάρρυνση νέων επενδύσεων, προωθώντας έτσι τη βιώσιμη ανάπτυξη. Επιπλέον, στην ΕΝΕ προτείνουμε τη μείωση του οριακού μη μισθολογικού κόστους για εταιρείες και εργαζόμενους που επενδύουν στην απόκτηση ή τη βελτίωση ψηφιακών και άλλων δεξιοτήτων μέσω κατάλληλης πιστοποίησης, με αποτέλεσμα οι εργοδότες να αυξήσουν τους μισθούς.
8ο Οικονομικό Συνέδριο Ε.ΕΝ.Ε. έχει τίτλο «Επανβιομηχανοποίηση και Ανάπτυξη Δεξιοτήτων: Οικοδόμηση μιας Ανταγωνιστικής και Ανθεκτικής Οικονομίας». Πόσο επείγουσα είναι η επανεκβιομηχάνιση κατά μέσο όρο και πώς θα μπορούσε να επηρεάσει στρατηγικούς τομείς της ελληνικής οικονομίας;
Και αυτό ισχύει βασικά για όλους τους κλάδους της οικονομίας, ανεξαρτήτως αντικειμένου. Η απόφαση να δοθεί έμφαση στην τεχνολογία είναι μια στρατηγική κατεύθυνση για την οικονομία. Επομένως, δεν μιλάμε πλέον για ένα προαιρετικό ή ωραίο χαρακτηριστικό κάποιων επιμέρους επιχειρηματικών διαδικασιών, αλλά μιλάμε για μια ανάγκη, μια αλλαγή που επηρεάζει όλες τις επιχειρήσεις, προκειμένου να ενισχυθεί η εθνική οικονομία. Οι τεχνολογικές πρακτικές που διαθέτουμε σήμερα μπορούν και πρέπει να χρησιμοποιηθούν ως εργαλείο για την αύξηση της παραγωγικότητας, της ανταγωνιστικότητας, της καινοτομίας και της προστιθέμενης αξίας. Η ιδέα είναι η διαφοροποίηση του εθνικού παραγωγικού μοντέλου, με δυνατότητα εμφάνισης νέων τομέων ως «στρατηγικοί» στην ελληνική οικονομία μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα.
Πολλά λέγονται για την εξωστρέφεια των ελληνικών επιχειρήσεων και την επακόλουθη αύξηση του ΑΕΠ, αν και σε αυτό το πλαίσιο ο τουριστικός κλάδος βρίσκεται πάντα στο επίκεντρο. Ποια είναι η αλληλεπίδραση αυτών των στοιχείων και μπορούμε να μιλήσουμε για διεθνοποίηση των ελληνικών επιχειρήσεων;
