Καμία ανάπαυλα στη ζήτηση μαύρου χρυσού: Οργάνωση των Πετρελαιοεξαγωγικών Χωρών ΟΠΕΚαναμένει περαιτέρω ανάπτυξη παγκοσμίως ζήτηση πετρελαίου έως το 2045, σύμφωνα με νέες προβλέψεις που δείχνουν προς την αντίθετη κατεύθυνση από τις προσπάθειες που απαιτούνται για τον περιορισμό της υπερθέρμανσης του πλανήτη.

Στην έκθεσή του «Παγκόσμια Προβλέψεις Ζήτησης Πετρελαίου για το 2023» που δημοσιεύθηκε σήμερα, ο Οργανισμός Πετρελαιοεξαγωγικών Χωρών αναμένει ότι η ζήτηση για αργό πετρέλαιο θα φτάσει 116 βαρέλια την ημέρα έως το 2045, σύμφωνα με το σενάριο αναφοράς, το οποίο είναι 16,5% υψηλότερο από το 2022. Αυτό είναι περίπου 6 εκατομμύρια βαρέλια την ημέρα περισσότερα από την προηγούμενη εκτίμηση που δημοσιεύτηκε το 2022 (109,8 εκατομμύρια βαρέλια την ημέρα).

Ο γενικός γραμματέας του καρτέλ, Κουβέιτ Haitham al-Gais, προειδοποίησε για μια τέτοια απαίτηση “έχει τη δυνατότητα να αυξηθεί ακόμη περισσότερο.”

«Είναι σαφές ότι ο κόσμος θα συνεχίσει να χρειάζεται περισσότερη ενέργεια τις επόμενες δεκαετίες», τόνισε σε μια έκθεση 298 σελίδων που δημοσιεύτηκε λιγότερο από οκτώ εβδομάδες μετά την έναρξη της διάσκεψης του ΟΗΕ για το κλίμα COP28 στο Ντουμπάι, όπου δεκάδες χώρες θα προσπαθήσουν να επιβάλει στόχο τη σταδιακή κατάργηση των ορυκτών καυσίμων (πετρέλαιο, αέριο, άνθρακας).

Σύμφωνα με τον ΟΠΕΚ (13 χώρες μέλη, συμπεριλαμβανομένης της Σαουδικής Αραβίας, των χωρών του Κόλπου, της Βενεζουέλας…), η παγκόσμια ζήτηση για πετρέλαιο θα αυξηθεί από χώρες που δεν είναι μέλη του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ), με την Ινδία να είναι η κύριος μοχλός, ενώ η ζώνη του ΟΟΣΑ (κυρίως πλούσιες χώρες) θα μειωθεί από το 2025.

Σύμφωνα με τον ΟΠΕΚ, αυτή η ζήτηση θα καλυφθεί μόνο από επενδύσεις σε πετρέλαιο έως το 2045, οι οποίες υπολογίζονται σε 14 τρισεκατομμύρια δολάρια ή κατά μέσο όρο περίπου 610 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως. «Είναι σημαντικό αυτές οι (επενδύσεις) να πραγματοποιηθούν, είναι επωφελές τόσο για τους παραγωγούς όσο και για τους καταναλωτές», διαβεβαίωσε ο Haitham al-Gais.

«Οι εκκλήσεις να σταματήσουν οι επενδύσεις σε νέα προγράμματα είναι απερίσκεπτες και θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε ενεργειακό και οικονομικό χάος», προειδοποίησε, επικρίνοντας ευθέως το σενάριο του Διεθνούς Οργανισμού Ενέργειας (IEA) που υποτίθεται ότι θα επιτρέψει στον κόσμο να επιτύχει ουδετερότητα άνθρακα το 2050.

Οι πράσινες επενδύσεις έχουν μείνει πίσω

Το 2021, ο Διεθνής Οργανισμός Ενέργειας εξέπληξε τον κόσμο και εξόργισε τα πετρελαϊκά έθνη ζητώντας την εγκατάλειψη οποιωνδήποτε νέων σχεδίων εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων, και πρόσφατα επιβεβαίωσε αυτή τη ζήτηση, με το σενάριο ουδέτερου άνθρακα να υποθέτει κατάρρευση της ζήτησης πετρελαίου κατά 24 εκατομμύρια βαρέλια την ημέρα. 2050, χάρη στην αύξηση της χρήσης καθαρών πηγών ενέργειας.

Είτε έτσι είτε αλλιώς, ο IOE προβλέπει ότι η ζήτηση για πετρέλαιο θα αρχίσει να μειώνεται αυτή τη δεκαετία. Με τη σειρά του, το (κεντρικό) σενάριο του ΟΠΕΚ υπερασπίζεται μια «ρεαλιστική προσέγγιση στη ζήτηση ενέργειας», υποστηρίζοντας ότι «δεν υπάρχει ενιαία λύση για την κάλυψη της παγκόσμιας αύξησης της ζήτησης ενέργειας».

Αυτός ο λόγος απηχεί εκείνους των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, μέλους του ΟΠΕΚ και διοργανωτή της COP28, των οποίων ο πρόεδρος Sultan Al Jaber μας υπενθυμίζει ότι δεν μπορούμε να αποσυνδέσουμε το τρέχον ενεργειακό σύστημα και ότι πρέπει να ξεκινήσουμε τριπλασιάζοντας τις δυνατότητες των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας.

Από αυτή την άποψη, ο ΟΠΕΚ ισχυρίζεται ότι οι «φιλόδοξοι στόχοι» των ανεπτυγμένων οικονομιών για πηγές ενέργειας χαμηλών εκπομπών άνθρακα είναι «ολοένα και πιο ασύμβατοι με την επιτόπια πραγματικότητα» και ότι οι επενδύσεις «υστερούν σημαντικά».

Ωστόσο, ο ΟΠΕΚ εξέτασε άλλα δύο σενάρια, το ένα υποθέτει περισσότερες ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, με αποτέλεσμα τη μείωση της ζήτησης πετρελαίου κατά 18 εκατομμύρια βαρέλια την ημέρα σε σύγκριση με τη βασική γραμμή του 2045. Το δεύτερο σενάριο, που βασίζεται σε μεγαλύτερη οικονομική ανάπτυξη και λιγότερο συντονισμό των πολιτικών για το κλίμα. οδηγεί σε αύξηση 6,3 εκατομμυρίων βαρελιών την ημέρα το 2045.

Ο ΟΠΕΚ δηλώνει τελικά ότι υποστηρίζει τεχνολογίες δέσμευσης άνθρακα που «πρέπει να αποτελούν μέρος της λύσης». Πρόκειται για λύσεις που προωθούνται από τους ελαιοπαραγωγούς, αλλά απέχουν ακόμα πολύ από το να είναι ώριμες.