Τα τελευταία επιτεύγματα στον τομέα της αναπαραγωγικής υγείας και της υποβοηθούμενης αναπαραγωγής, ο ρόλος της επιστήμης στον οικογενειακό προγραμματισμό και οι πολιτικές υποστήριξης ζευγαριών είναι τα κύρια θέματα που συζητήθηκαν από ειδικούς σε ένα από τα τραπέζια του συνεδρίου ECONOMIST.
Στέφανος Χάνδακας, Αναπληρωτής Καθηγητής, Ιατρική Σχολή Πανεπιστημίου Λευκωσίας, Ιδρυτής της HOPEgenesis, Μαιευτήρας-Γυναικολόγος – Ενδοσκοπικός Χειρουργός, Νικόλαος Πετρογιάννης, Γενικός Γραμματέας Ελληνικής Εταιρείας Μαιευτήρων και Γυναικολογίας, Ανδρέας Εντέλ, Executive Europevia Secretary of Συνδικάτο), η Αντωνία Χαρίτου, Πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Περιγεννητικής Ιατρικής και ο Νίκος Βραχνής, αναπληρωτής καθηγητής Μαιευτικής και Γυναικολογίας, συμφώνησαν ότι το κλειδί είναι η εκπαίδευση και ενημέρωση της νέας γενιάς ώστε να μπορεί να πάρει αποφάσεις για τη ζωή της.
Το δημογραφικό πρόβλημα είναι πολυπαραγοντικό, είπε ο Χάνδακας. Το σχέδιο επίλυσης του δημογραφικού προβλήματος μπορεί να βασίζεται σε τρεις πυλώνες: ο πρώτος πυλώνας αφορά την παροχή ισχυρών κινήτρων για τις τοπικές κοινωνίες, ο δεύτερος πυλώνας αφορά τα προγράμματα επαναπατρισμού Ελλήνων που μετανάστευσαν στο εξωτερικό κατά τη διάρκεια της κρίσης (εγκεφαλικό κέρδος) και ο τρίτος πυλώνας. αφορά την εύρεση ενός αποτελεσματικού μοντέλου ένταξης των μεταναστών με την ευρωπαϊκή κοινότητα και κάθε τοπική κοινότητα, με αρμονικό τρόπο, με πρωταρχική έμφαση στην εκπαίδευσή τους.
Αναφερόμενος στο ιατρικό κομμάτι, ο κ. Χάνδακας αναφέρθηκε στη σημαντική συμβολή της εξωσωματικής γονιμοποίησης, τονίζοντας ότι με αυτή την πρωτοποριακή αλλαγή στον τρόπο δημιουργίας της ανθρώπινης ζωής, ξεκίνησε μια νέα πραγματικότητα, μια ολοκληρωτική αλλαγή στην κοινωνία, στην οποία η ιατρική κοινότητα έχει συμβάλει περισσότερο. Αυτό που συμβαίνει σήμερα είναι ότι, με βάση την εξωσωματική γονιμοποίηση, βασικά το 20% των ζευγαριών που δεν μπορούσαν να κάνουν παιδιά τώρα μπορούν. Ωστόσο, μια γυναίκα μπορεί να κάνει και η ίδια παιδί. Ένας άντρας μπορεί να γεννήσει μόνος του ένα παιδί με παρένθετη μητέρα. Τα ζευγάρια του ίδιου φύλου, άνδρες και γυναίκες, μπορούν να κάνουν παιδιά και σταδιακά βλέπουμε ότι αυτή η ιατρική ανακάλυψη έχει προκαλέσει ριζικές αλλαγές στην κοινωνία, είπε. Τα στοιχεία δείχνουν ότι «το 2050, το 20% των οικογενειών θα αποτελείται από νέους τύπους οικογενειών, όπως τους ονομάζουμε στον τομέα της εξωσωματικής ιατρικής, δηλαδή μονογονεϊκές οικογένειες, αποτελούμενες από άνδρες ή γυναίκες και ομόφυλα ζευγάρια. Ουσιαστικά, βλέπουμε ότι αυτός είναι ο ρόλος της ιατρικής στην αλλαγή που συντελείται, η οποία υπερβαίνει την ιατρική και είναι θεμελιωδώς κοινωνική».
Οι ομιλητές αναφέρθηκαν στη στήριξη της πολιτείας στα ζευγάρια και, μάλιστα, ο κ. Χάνδακας δήλωσε ότι πρέπει να ξεκινήσει από το δεύτερο παιδί.
«Πρέπει να εργαστούμε σκληρότερα και να υιοθετήσουμε ένα πακέτο μέτρων για να ενδυναμώσουμε τη νέα γενιά και να δημιουργήσουμε ανθρώπους ανθεκτικούς στην κρίση και να τους επιτρέψουμε να χτίσουν τη ζωή τους από μικρή ηλικία», δήλωσε ο Andreas Edel. Προς αυτή την κατεύθυνση χρειάζεται μια πολιτική στήριξης και εκπαίδευσης των νέων, γιατί είναι γνωστό ότι η δημιουργία οικογένειας δεν είναι από τις βασικές προτεραιότητές τους.
Όσον αφορά την κατάψυξη ωαρίων, αναφέρθηκε ότι αυτή η αύξηση σημειώνεται και στην Ελλάδα, η οποία σχετίζεται με τις προτεραιότητες που θέτουν οι νέοι. Ωστόσο, υπάρχει έλλειψη ενημέρωσης για το θέμα αυτό και, όπως ανέφερε ο κ. Χάνδακας, παρά τα επιστημονικά επιτεύγματα, η γενετική ηλικία των γυναικών δεν έχει αλλάξει και δεν πρόκειται να αλλάξει.
