Ο Νίκος Βούτσης αποχωρεί από τον ΣΥΡΙΖΑ με επιστολή που έστειλε στους γραμματείς του κόμματος Ράνη Σβίγγου και Γιώργο Βασιλειάδη.
Είναι η δεύτερη αποχώρηση κορυφαίου στελέχους του ΣΥΡΙΖΑ, μετά τον Πάνο Σκουρλέτη.
Αγαπητοί Γραμματείς του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ κ. Ράνια Σβίνγκου και Γιώργος Βασιλειάδης,
Δεν θα είμαι παρών στην αυριανή συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής, γιατί με αυτή την επιστολή δεν θα είμαι πλέον μέλος του κόμματος του οποίου υπήρξα συνιδρυτής και συνδιαμορφώνω την ταυτότητα και την πολιτική του.
Εκτιμώ το γεγονός ότι το κόμμα μας, αντί να αναγκαστεί να ανασυντάξει όλες του τις δυνάμεις, δυστυχώς τώρα βρίσκεται σε μια κατάσταση που μοιάζει με μη αναστρέψιμη πολιτική ζημιά. Δημιουργείται ένα κόμμα, το οποίο είναι αποκλειστικά ευθύνη του νέου προέδρου και μια νέα διοικητική ομάδα γύρω του, που αυτή τη στιγμή αφήνει ανεπιβεβαίωτη την Αριστερά και θα συναγωνιστεί με τον καιρό στον χώρο του πολιτικού Κέντρου. Με εμφανή αλλαγή σε ιδεολογικά, ταυτότητα και προγραμματικά ζητήματα, που αποτελούσαν μέχρι πρόσφατα το συλλογικό πλαίσιο για την απόφαση για τη δημιουργία ενός σύγχρονου, ανοιχτού και προφανώς δημοκρατικού κόμματος της Ριζοσπαστικής Αριστεράς, διακυβέρνησης και κοινωνικών αγώνων, ικανό να υπερασπιστεί και να ανασυγκροτήσει τις καλύτερες παραδόσεις του Αριστερά.
Αυτή είναι μια περίοδος ευθύνης για όλους μας και είμαι βέβαιος ότι όλοι ανυπομονούν να εκπληρώσουν αυτήν την ευθύνη. Όσο για μένα, παίρνω την απόφασή μου με βάση τις αξίες της «ηθικής ευθύνης» με τις οποίες προσπάθησα να ενεργήσω και να εκφράσω τις απόψεις μου, πάντα στα κομματικά όργανα. Όπως φυσικά και με την υπεράσπισή τους στον δημόσιο χώρο και ιδιαίτερα στη βουλή, μετά το όλο θέμα των κορυφαίων θεμάτων, που εμφανίστηκαν και ως Αξιωματική Αντιπολίτευση στις πολιτικές και το καθεστώς της Νέας Δημοκρατίας του κ. Μητσοτάκη.
Φυσικά, όλα τα παραπάνω, είτε ως κίνδυνος μετάλλαξης του κόμματος είτε ως στοιχεία ευθύνης στη συμπεριφορά μας και στη συζήτηση του απαραίτητου προβληματισμού, έπρεπε και έχουμε κάνει στο παρελθόν να τα συζητήσουμε συλλογικά και συλλογικά μέσα στο κόμμα μας. . Μάλιστα, δεν νομίζω ότι μπορεί κανείς να επισημάνει ότι επί δεκαετίες λειτουργούσα διαφορετικά από ότι σε διευθυντικές θέσεις.
Ωστόσο, η παραπάνω διαδικασία συλλογικής συζήτησης και σύνθεσης έχει καταστεί απαγορευτική για πολλούς από εμάς σε επίπεδο πολιτικής ενσυναίσθησης και αξιοπρέπειας.
Μέρα με τη μέρα, η κουλτούρα τείνει να κυριαρχεί, ει δυνατόν στο Κόμμα της Αριστερής Ανανέωσης, να αναζητά την ευθύνη από τους διαχρονικούς λεγόμενους «ανατρεπτικούς» που δέχονται ανοιχτά επίθεση με τα ονόματα δεκάδων βασικών κομματικών μελών. Επιπρόσθετα, το κλίμα κυνηγιού μαγισσών, εχθρότητας και που προκύπτει από την αναζήτηση ενός «άμεσου Μεσσία», μια συνεχής φυγή προς τα εμπρός με την αποδοχή ότι «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα» επιμένει.
Δεν έχω μείνει ποτέ σιωπηλός και στις καλές και στις κακές αποφάσεις, ούτε στις κρίσιμες ή ριζοσπαστικές αντιπαραθέσεις στις οποίες συμμετέχω κατά καιρούς.