Αρχική ΠΟΛΙΤΙΚΗ Γεραπετρίτης: Ως Ευρώπη, δεν μπορέσαμε να μιλήσουμε ενάντια στην επιθετικότητα με μία...

Γεραπετρίτης: Ως Ευρώπη, δεν μπορέσαμε να μιλήσουμε ενάντια στην επιθετικότητα με μία φωνή

Ο υπουργός Εξωτερικών «αποδομεί» την ευρωπαϊκή αρχιτεκτονική Γιώργος Γεραπετρίτης στην ομιλία του στο 4ο «Thessaloniki Metropolitan Summit» του The Economist γιατί, όπως τονίζει, δεν μπορούν να πάρουν γρήγορες αποφάσεις από κοινού, όπως αποδεικνύεται και στα δύο πολεμικά μέτωπα.

Όπως είπε: «Η Ευρώπη βρίσκεται αυτή τη στιγμή σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι. Πρέπει να πάρουμε κάποιες πολύ σημαντικές αποφάσεις. Πρέπει να είμαστε εξαιρετικά δυνατοί γιατί αντιμετωπίζουμε πολύ δύσκολες επιλογές.

Στο πλαίσιο αυτό, τόνισε ότι, κατά τη γνώμη του, «η Ευρώπη, όπως και η διεθνής αρχιτεκτονική ασφάλειας, δεν έχει ανταποκριθεί στις σύγχρονες προκλήσεις. Δεν μπορέσαμε να έχουμε ένα ισχυρό, σημαντικό περιθώριο δράσης ενάντια στους δύο πολέμους που γίνονται στη γειτονιά μας».

«Δεν μπορέσαμε πραγματικά να μιλήσουμε με μία φωνή κατά της επιθετικότητας, ειδικά της ρωσικής επιθετικότητας κατά της Ουκρανίας», συνέχισε και εξήγησε: «Ακόμα συζητάμε για το πώς θα είναι δυνατό να σταματήσουμε τις εχθροπραξίες στη Μέση Ανατολή, πώς να σταματήσουμε την ανάπτυξη ντόμινο και εξάπλωση των εχθροπραξιών στην ευρύτερη περιοχή. Δεν έχουμε καταφέρει να είμαστε τόσο δυνατοί και σημαντικοί όσο θα θέλαμε».

Παρουσίασε δύο βασικούς λόγους για αυτήν την κατάσταση πραγμάτων: πρώτον, η διαδικασία λήψης αποφάσεων στην Ευρώπη δεν είναι πάντα η πιο ορθολογική και, δεύτερον, η Ευρώπη δεν έχει ακόμη επιτύχει το απαραίτητο επίπεδο στρατηγικής αυτονομίας.

«Πρώτον, η διαδικασία λήψης αποφάσεων στην Ευρώπη δεν είναι πάντα η πιο ορθολογική. Εάν μπορούσατε να συμμετάσχετε στο Συμβούλιο – και βλέπω πολλά άτομα στο ακροατήριο που έχουν συμμετάσχει στα Συμβούλια της Ευρωπαϊκής Ένωσης – θα καταλάβατε πόσο δύσκολο είναι να λάβετε μια απόφαση. Μπορείτε να συμφωνήσετε για τα θεμελιώδη, τις βαθύτερες αιτίες που προκαλούν δυσμενή αποτελέσματα, αλλά δεν μπορείτε να συμφωνήσετε για τα μετρήσιμα αποτελέσματα. Μπορούμε να συζητάμε για ώρες στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο για μία, δύο λέξεις ή μία πρόταση, αλλά τελικά αδυνατούμε να καταλήξουμε σε ουσιαστικό συμπέρασμα» είπε ο κ. Δένδιας και έδωσε ως παράδειγμα τη Μέση Ανατολή, όπου -όπως είπε. η κατάσταση ήταν προφανής σε όλους, «γιατί όλοι στην Ευρώπη συμφωνούν για το τι πρέπει να κάνουν και για το τελικό αποτέλεσμα».

«Όλοι συμφωνούμε ότι οι εχθροπραξίες πρέπει να σταματήσουν. Όλοι συμφωνούμε ότι οι όμηροι πρέπει να απελευθερωθούν. Η φωτογραφία που είδαμε πριν από λίγες μέρες με έξι νεκρούς ομήρους ήταν συγκλονιστική και τρομακτική. Όλοι συμφωνούμε ότι πρέπει να αγωνιστούμε για τη δημιουργία ενός νέου παλαιστινιακού κράτους. Ωστόσο, δεν μπορούμε να βρούμε τα μέσα για να το πετύχουμε αυτό. Μερικές φορές θυσιάζουμε ουσία για διαδικασίες. Ωστόσο, αυτό δεν ταιριάζει στην Ευρώπη», πρόσθεσε.

«Ο δεύτερος λόγος για τον οποίο μερικές φορές αδυνατούμε να επιτύχουμε κάποιο σημαντικό αποτέλεσμα είναι ότι η Ευρώπη δεν έχει ακόμη αποκτήσει το επίπεδο στρατηγικής αυτονομίας που χρειάζεται», πρόσθεσε ο Νίκος Δένδιας, λέγοντας ότι ο ρόλος της μελλοντικής Βουλής θα είναι ιδιαίτερα κρίσιμος και ότι το θέμα θα είναι θεμελιώδους σημασίας για τα νέα μέλη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και τους νέους Επιτρόπους.

«Είναι απαραίτητο η Ευρώπη να γίνει γεωπολιτική»

Αναφέρθηκε σε προκλήσεις που κατά τη γνώμη του δεν υπήρχαν στο παρελθόν. «Η ανταγωνιστικότητα, η γεωργία και η άμυνα είναι ιδιαίτερα κρίσιμοι τομείς. Αυτά πρέπει να αντιμετωπιστούν στο εγγύς μέλλον και πρέπει να είμαστε ενωμένοι. Αυτό είναι κάτι που πρέπει να αντιμετωπίσουμε το συντομότερο δυνατό».

Στη συνέχεια τόνισε ότι «είναι απαραίτητο η Ευρώπη να γίνει γεωπολιτική», προσθέτοντας ότι «δεν έχουμε φτάσει όμως ακόμη στους βασικούς άξονες που θα καθορίσουν πώς θα πετύχουμε αυτή τη γεωπολιτική Ευρώπη».

Όσο για το μέλλον, εκτίμησε ότι «πρέπει να αναπτύξουμε σύγχρονα μοντέλα βιώσιμης ανάπτυξης» και «πρέπει να σκεφτούμε πώς μπορούμε να περιορίσουμε την ανισότητα».

Στο τέλος της ομιλίας του εξέφρασε την ανησυχία του για την άνοδο των ακραίων πολιτικών κομμάτων και την άνοδο του λαϊκισμού στην Ευρώπη.

«Ως εκ τούτου, πρέπει να αναπτύξουμε βασικές αρχές εξωτερικής πολιτικής. Πρέπει να μοιραζόμαστε κοινές πεποιθήσεις. Πρέπει να αναπτύξουμε έναν κοινό τρόπο σκέψης για τις βασικές μας αξίες», κατέληξε.