Το πολιτικό σκηνικό που διαμορφώνεται στην πορεία προς τις ευρωεκλογές παραμένει ταραχώδες, αλλά χωρίς εκπλήξεις ή σοκ. Σχεδόν όλες οι έρευνες εξηγούν το παζλ που αποτελείται από 4 ζώνες, εκ των οποίων η μία είναι “ελαφριά” και οι άλλες τρεις είναι σκούρες και γκρι
Υπάρχει μόνο ένα κόμμα στην πρώτη ζώνη και αυτό είναι Νέα Δημοκρατία γιατί απομένει τουλάχιστον 20% μέχρι την επόμενη εκδήλωση. Παρά τις αδυναμίες της, η ΝΔ φαίνεται να βρίσκεται σε ισχυρή θέση όσον αφορά τη διακυβέρνηση και τα επίπεδα εμπιστοσύνης σε ποιο κόμμα μπορεί να διαπραγματευτεί καλύτερα τα συμφέροντα της χώρας στο εξωτερικό και φυσικά εντός της Ε.Ε. Η προσωπικότητα του Κυριάκου Μητσοτάκη παραμένει ισχυρή σε επίπεδο δημοτικότητας και καταλληλότητας ως πρωθυπουργού.
Βρίσκονται στη δεύτερη ζώνη, όπου υπάρχει μεγάλο ενδιαφέρον και σκληρές μάχες ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ, Ελληνική Λύση και ΚΚΕ, με τις ποσοστιαίες διαφορές μεταξύ τους να είναι εντός των ορίων του στατιστικού λάθους, και ταυτόχρονα ο αριθμός των αναποφάσιστων ψήφων είναι περίπου 20%. Αυτό μάλιστα σημαίνει ότι θα γίνει σκληρός αγώνας για τις θέσεις 2 έως 5. Σε αυτή τη δεύτερη ζώνη -μάλιστα- κανείς δεν ενδιαφέρεται για τα πραγματικά προβλήματα της χώρας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Όλα τα κόμματα αυτής της ζώνης ενδιαφέρονται για το ποιος θα είναι ο πρώτος που θα κόψει το νήμα της δεύτερης θέσης. Ποια θα είναι η «επίσημη» αντιπολίτευση; Επομένως, όλη η ρητορική τους επικεντρωμένη γύρω από την αφήγηση: «μόνο εγώ μπορώ να ανατρέψω τον Μητσοτάκη» δεν φαίνεται να σχετίζεται με την πραγματικότητα. Σε αυτή τη ζώνη όλοι είναι εναντίον όλων και δεν υπάρχει κοινό σημείο επαφής. Μάλιστα, όπως δήλωσε ο Κυριάκος Μητσοτάκης, στη συγκεκριμένη ζώνη «παλεύουν για την πρώτη θέση των ηττημένων».
Στην τρίτη ζώνη βρίσκονται τα υπόλοιπα κόμματα Νίκη, Πλεύση Ελευθερίας, ΜεΡΑ 25, Νέα Αριστερά και Σπαρτιάτες, εκ των οποίων η Νίκη, η Πλεύση Ελευθερίας και η Νέα Αριστερά δείχνουν ότι θα ξεπεράσουν το όριο του 3%, ενώ Σπαρτιάτες και ΜεΡΑ 25 αγωνίζονται. Αυτά τα κόμματα στο σύνολό τους είναι κόμματα διαμαρτυρίας και αγωνίζονται κυρίως για επιβίωση και εκπροσώπηση στο κοινοβούλιο. Να μπει στο Ευρωκοινοβούλιο έστω και με μία ψήφο πάνω από το όριο. Δεν φαίνεται να έχουν ούτε προγράμματα εξουσίας ούτε εναλλακτικές προτάσεις που θα μπορούσαν να πείσουν μεγάλο μέρος του εκλογικού σώματος. Συγκεντρώνουν κυρίως ακραίες φωνές διαμαρτυρίας και οργής.
Πρόκειται να δημιουργηθεί μια επιπλέον 4η ζώνη που αφορά τα κόμματα Kosmos του Πέτρου Κόκκαλη και τους ΔΗΜΟΚΡΑΤΕΣ του Ανδρέα Λοβέρδου, που πλέον θα μπουν και επίσημα στις μετρήσεις, που δεν αντιπροσωπεύουν κάτι νέο ή φρέσκο. Δημιουργήθηκαν κυρίως ως αποτέλεσμα των μικροδιασπάσεων του Κόκκαλη από τον ΣΥΡΙΖΑ και του Λοβέρδου από το ΠΑΣΟΚ. Τα ποσοστά τους είναι φυσικά αναιμικά και δεν μπορούν να επηρεάσουν την πολιτική σκακιέρα.
Τα παραπάνω στοιχεία δείχνουν ότι εκτός από την πρώτη ζώνη που περιλαμβάνει τη ΝΔ, οι υπόλοιπες τρεις γκρίζες ζώνες δεν ενδιαφέρονται ούτε να κυβερνήσουν ούτε να κερδίσουν τις ευρωεκλογές. Βεβαίως, έβαλαν φωτιά στο πολιτικό σκηνικό διατηρώντας την πολυδιασπαστικότητα, κυρίως της κεντροαριστεράς. Ταυτόχρονα, δεν φαίνεται να υπάρχει το λεγόμενο φραξιονιστικός διχασμός του εκλογικού σώματος, γιατί τα τελευταία χρόνια έχει δημιουργηθεί με ευθύνη της αριστεράς διχοτόμηση «υπεύθυνης κυβέρνησης» και «ανεύθυνης αντιπολίτευσης». Στην πολιτική σκηνή κυριαρχεί το πολιτικό μονοπώλιο της ΝΔ για δύο βασικούς λόγους:
1. Στρατηγική «τριγωνοποίησης» χρησιμοποιεί ο Κυριάκος Μητσοτάκης που δυσκόλευε το έργο των αντιπάλων του. Κινείται πάνω από τον άξονα της Δεξιάς και της Αριστεράς και, αναλαμβάνοντας στοιχεία της πολιτικής ατζέντας και από τους δύο χώρους, ουσιαστικά δημιουργεί τον δικό της χώρο πολιτικής επιρροής στην κορυφή του αναδυόμενου τριγώνου.
2 Ως πρωθυπουργός μετακινείται πιο συχνάπαρά ως αρχηγός κόμματος, που συνήθως είναι ενσωματωμένο στα θεμέλια της ελληνικής κοινωνίας.
