Η μέση νομοθετική συναίνεση των κομμάτων της αντιπολίτευσης ήταν 11,5%, που είναι το χαμηλότερο ποσοστό την περίοδο 2004–2023.
Το χαμηλότερο ποσοστό από το 2004, νομοθετική συναίνεση της αντιπολίτευσης σε νομοσχέδια που τίθενται σε ψηφοφορία από την κυβερνητική πλειοψηφία στο κοινοβούλιο μετά τις τελευταίες εθνικές εκλογές και μέχρι το τέλος του έτους (Ιούλιος-Δεκέμβριος 2023): αυτό καταδεικνύεται από το Legislative Consent Index που δημοσιεύτηκε από το Κέντρο Φιλελεύθερων Σπουδών.
Ειδικότερα, σύμφωνα με τα κύρια ευρήματα του Δείκτη, την περίοδο από τον Ιούλιο του 2023 έως τον Δεκέμβριο του 2023, η νομοθετική συναίνεση της αντιπολίτευσης σε νομοσχέδια που τέθηκαν προς ψήφιση από την κυβερνητική πλειοψηφία στη Βουλή ήταν η εξής:
- ΣΥΡΙΖΑ: 11,1%.
- ΠΑΣΟΚ: 29,6%.
- ΚΚΕ: 0%.
- Ελληνική λύση: 0%.
- Σπαρτιάτες: 7,4%.
- Νέα Αριστερά: 0%.
- Νίκη: 14,8%.
- Ελεύθερη ιστιοπλοΐα: 7,4%.
Η μέση νομοθετική συναίνεση των κομμάτων της αντιπολίτευσης ήταν 11,5%. το χαμηλότερο ποσοστό την περίοδο 2004-2023. Αυτή η χαμηλή νομοθετική συναίνεση μπορεί να ερμηνευθεί ως αύξηση της πόλωσης μεταξύ κυβέρνησης και αντιπολίτευσης όσον αφορά το νομοθετικό έργο.
Η νομοθετική συναίνεση του ΣΥΡΙΖΑ, ως αξιωματικής αντιπολίτευσης, στη σημερινή Βουλή βρίσκεται στο χαμηλότερο ποσοστό την περίοδο 2004-2023, στο 11,1%, έναντι 12,2% την περίοδο 2012-2015. όταν ο ΣΥΡΙΖΑ βρέθηκε για άλλη μια φορά στην αξιωματική αντιπολίτευση.
Το ΠΑΣΟΚ φαίνεται να κινείται από ένα σχετικά υψηλό ποσοστό νομοθετικής συναίνεσης την περίοδο 2015–2023 (50–65%) σε ένα σχετικά χαμηλότερο ποσοστό συναίνεσης (29,6%).
Όπως σημειώνεται στο σχετικό δελτίο τύπου, «Ο Δείκτης Νομοθετικής Συναίνεσης του Κέντρου Φιλελεύθερων Μελετών εξετάζει μια κρίσιμη παράμετρο του θεσμικού ρόλου των κομμάτων σε μια φιλελεύθερη δημοκρατία: τον βαθμό στον οποίο τα κόμματα της αντιπολίτευσης συναινούν, ψηφίζοντας υπέρ, στο νομοθετικό έργο της κυβερνητικής πλειοψηφίας. Η αντιπολίτευση είναι βασικό στοιχείο της φιλελεύθερης δημοκρατίας, ως ένας από τους μηχανισμούς που ελέγχουν την εξουσία και ελέγχουν άλλους θεσμούς. Η μελέτη της κοινοβουλευτικής συμπεριφοράς των κομμάτων της αντιπολίτευσης στη διαμόρφωση εφαρμοζόμενων πολιτικών, αφενός, δείχνει τον βαθμό συναίνεσης ή διάσπασης εντός του κομματικού συστήματος, δηλαδή των φορέων πολιτικής εκπροσώπησης των πολιτών σε μια φιλελεύθερη δημοκρατία, και από την άλλη, ελέγχει διαχρονικά τις θέσεις των κομμάτων σε συγκεκριμένες πολιτικές προτάσεις. Επομένως, ανιχνεύει τον βαθμό προγραμματικής ή/και ιδεολογικής σύγκλισης ή απόκλισης των κομμάτων της αντιπολίτευσης με την κυβερνητική πλειοψηφία.
Η μελέτη καλύπτει επίσης ένα σημαντικό ερευνητικό κενό στην ανάλυση και την ερμηνεία της αντίθεσης συμπεριφοράς που έχει ερευνηθεί εκτενώς στη διεθνή ακαδημαϊκή έρευνα».
