Οι απειλές του Πούτιν κατά της Δύσης, η πυρηνική απειλή και η στρατιωτική λογική του Ζελένσκι

Ο Πρόεδρος της Ρωσίας στην ομιλία του στο Ανατολικό Οικονομικό Φόρουμ στο Βλαδιβοστόκ ανέφερε συγκεκριμένα ότι «οι επιθέσεις σε πυρηνικούς σταθμούς είναι μια πολύ επικίνδυνη τρομοκρατική ενέργεια και αν αντιδράσουμε, μπορεί κανείς να φανταστεί τι θα συμβεί στην Ευρώπη».

Ο διεθνής ειδικός Ευάγγελος Βενέτης, ξετυλίγοντας τις περιπλοκές της ρωσικής στρατηγικής στο CNN Greece, εκτιμά ότι καμία δύναμη στον κόσμο δεν έχει πρόθεση να χρησιμοποιήσει πυρηνικά όπλα «γιατί θα σήμαινε καταστροφή» και ο Ρώσος πρόεδρος παίζει αυτό το χαρτί «ως ψυχολογικό αποτρεπτικό «να επηρεάσει το μυαλό του αντιπάλου».

Ο πήχης των προσδοκιών για διαπραγματεύσεις είναι χαμηλός

Ο πρόεδρος της Ουκρανίας Volodymyr Zelensky θα συμμετάσχει στη συνάντηση της ομάδας Rammstein, η οποία θα πραγματοποιηθεί σε αμερικανική στρατιωτική βάση στη δυτική Γερμανία. Πρόκειται για χώρες που υποστηρίζουν στρατιωτικά την Ουκρανία και, σύμφωνα με το γερμανικό περιοδικό Spiegel, αναμένεται να ζητήσει περισσότερα όπλα, κυρίως πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς και μέσα αεράμυνας.

Την ίδια ώρα, ο Βλαντιμίρ Πούτιν παρουσιάζει ως «ιερό καθήκον» να εκδιώξει την ουκρανική μπότα από το Κουρσκ μετά τη μεγαλύτερη ξένη επίθεση σε ρωσικό έδαφος από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Ταυτόχρονα, δηλώνει έτοιμος να διαπραγματευτεί με Ουκρανούς, δηλώνοντας κατά τη διάρκεια του πάνελ συζήτησης του Ανατολικού Οικονομικού Φόρουμ της Ρωσίας στο Βλαδιβοστόκ ότι «αν θέλουν διαπραγματεύσεις (στην Ουκρανία), δεν θα αρνηθούμε» – πρόσθεσε: ωστόσο, οι συνομιλίες θα πρέπει να βασιστούν στα συμπεράσματα από τις διαπραγματεύσεις, που έγιναν την άνοιξη του 2022 στην Κωνσταντινούπολη.

Στη συγκεκριμένη φάση, οι συνθήκες διαπραγμάτευσης «δεν είναι ώριμες γιατί και οι δύο πλευρές αισθάνονται δυνατές», λέει ο διεθνής ειδικός Ευάγγελος Βενέτης, τονίζοντας ότι «η μία πλευρά πρέπει να αισθάνεται ότι χρειάζεται περισσότερο την ειρήνη παρά τον πόλεμο».

Ποιον εμπιστεύεται ο Πούτιν στις διαπραγματεύσεις;

Ερωτηθείς σε πάνελ του Ανατολικού Οικονομικού Φόρουμ της Ρωσίας στο Βλαδιβοστόκ ποιες χώρες θα μπορούσαν να ηγηθούν των ειρηνευτικών διαπραγματεύσεων με το Κίεβο, ο Βλαντιμίρ Πούτιν απάντησε: «Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας, Βραζιλία, Ινδία».

Σύμφωνα με τον διεθνιστή Ευάγγελο Βενέτη, πρόκειται για χώρες με τις οποίες η Ρωσία έχει δημιουργήσει «ισχυρές δομές εμπιστοσύνης πολιτικού αναθεωρητισμού» και με αυτή την κίνηση ο Βλαντιμίρ Πούτιν προσπαθεί, υποστηρίζει, «να ενισχύσει αυτό το εναλλακτικό πλαίσιο χωρών που διαμορφώνεται στο οικονομικό. επίπεδο και να του δώσει τη γεωπολιτική διάθεση να ενισχύσει αυτό το πολυπολικό σύστημα που αυτή τη στιγμή διαμορφώνεται και αναδύεται».

Ολόκληρη η συνέντευξη του Ευάγγελου Βενέτη

Νέες απειλές κατά της Δύσης εξαπέλυσε ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν. Πόσο έτοιμη πιστεύετε ότι είναι η Ρωσία για πυρηνικά αντίποινα;

Η Ρωσία είναι έτοιμη για πυρηνικά όπλα όπως και η Δύση. Ουσιαστικά καμία δύναμη στον κόσμο δεν έχει καμία πρόθεση να χρησιμοποιήσει πυρηνικά όπλα γιατί θα σήμαινε καταστροφή, επομένως η απειλή των πυρηνικών όπλων χρησιμοποιείται ως ψυχολογικός αποτρεπτικός παράγοντας για να επηρεάσει το μυαλό του αντιπάλου. Η προσωπική μου εκτίμηση είναι ότι η Ρωσία δεν σκοπεύει, όπως έχει πει επανειλημμένα ο Πούτιν στο παρελθόν, να χρησιμοποιήσει πυρηνικά όπλα ειδικά για την Ουκρανία. Θα το έκανε μόνο αν η πλάτη του ήταν στον τοίχο και βρισκόταν υπό σοβαρή απειλή από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Αυτό, κατά τη γνώμη μου, είναι το περιεχόμενο της δήλωσης του Πούτιν και αντικατοπτρίζει τη σοβαρότητα των περιστάσεων, λαμβάνοντας υπόψη τις συνθήκες της παρατεταμένης ένοπλης σύγκρουσης και την πολυπλοκότητα της επιχείρησης με την ουκρανική αντεπίθεση – την εισβολή στο ρωσικό έδαφος ως μέρος της Επιχείρηση Κουρσκ.

Πιστεύετε ότι αυξάνεται ο κίνδυνος μιας σύγκρουσης Ρωσίας-Δύσης;

Πρόκειται για μια σύγκρουση Ρωσίας-ΗΠΑ και Ανατολής-Δύσης. Η Κίνα έχει συμμαχήσει με τη Ρωσία, όπως και το Ιράν ως περιφερειακή δύναμη στη Μέση Ανατολή. Έχουμε μια νέα παραγγελία εδώ και αρκετά χρόνια. Αυτή η νέα τάξη πραγμάτων δεν έχει καμία σχέση με τη νέα τάξη πραγμάτων μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης και ουσιαστικά της Ρωσίας. Ο Βλαντιμίρ Πούτιν προσπαθεί να αποκρυσταλλώσει αυτή τη νέα τάξη πραγμάτων, που ονομάζουμε νέο πολυπολικό σύστημα με μια νέα Γιάλτα. Αυτός είναι ο στόχος της Ρωσίας, εξ ου και η «στρατιωτική επιχείρηση» στην Ουκρανία, όπως την αποκαλεί η Μόσχα, επειδή οι Αμερικανοί ήθελαν να ενταχθούν στην Ουκρανία στο ΝΑΤΟ. Έχουν διεισδύσει στο υπόγειο της Μόσχας, έτσι η Ρωσία θέλει η νέα Γιάλτα να αποκρυσταλλώσει τον νέο, αναδυόμενο ρόλο της στον κόσμο ως μια νέα υπερδύναμη που αναδύθηκε από τις στάχτες της άλλοτε πανίσχυρης Σοβιετικής Ένωσης και διεκδικεί τη δική της θέση στον ήλιο δίπλα Κίνα.

Υπάρχουν λόγοι για έναρξη διαπραγματεύσεων;

Δεν υπάρχει βάση σε αυτό το σημείο γιατί οι συνθήκες που θα οδηγούσαν σε διαπραγματεύσεις είναι δυστυχώς ταυτόσημες με τις συνθήκες που οδήγησαν σε στρατιωτική εμπλοκή. Με άλλα λόγια, οι αρχικές συνθήκες της σύγκρουσης πρέπει να ποικίλλουν προς τη μία ή την άλλη πλευρά. Τόσο οι Ρώσοι όσο και οι Ουκρανοί, με τη δυτική υποστήριξη, βρίσκονται σε ισορροπία τρόμου στο ουκρανικό μέτωπο. Η Ουκρανία, φυσικά, έχει την πλάτη στον τοίχο, αλλά χάρη στην υποστήριξη των ΗΠΑ και των μεγάλων ευρωπαϊκών χωρών, διατηρεί ελάχιστη αντίσταση, με αποτέλεσμα μια παρατεταμένη εμπλοκή σε συνδυασμό με την απροθυμία της Ρωσίας να χρησιμοποιήσει ισχυρά όπλα στην Ουκρανία. Αυτή είναι μια πολιτική που ακολουθεί ο Πούτιν από την αρχή του πολέμου, με στόχο να κερδίσει την εμπιστοσύνη της ουκρανικής κοινής γνώμης, τουλάχιστον της φιλορωσικής. Επομένως, στο στάδιο στο οποίο βρισκόμαστε, οι συνθήκες για τις διαπραγματεύσεις δεν έχουν ακόμη ωριμάσει γιατί και οι δύο πλευρές αισθάνονται δυνατές. Εάν κάποια πλευρά αισθάνεται ότι χρειάζεται περισσότερο την ειρήνη παρά τον πόλεμο. Βασικά, το ουκρανικό ζήτημα είναι πλέον μια αντανάκλαση του παλαιστινιακού, δηλαδή του πολέμου στη Γάζα, όπου έχουμε την ίδια κατάσταση και εκεί.

Γιατί ο Ρώσος πρόεδρος επέλεξε τη Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας, τη Βραζιλία και την Ινδία ως χώρες που θα μπορούσαν ενδεχομένως να ηγηθούν των ειρηνευτικών διαπραγματεύσεων με την Ουκρανία;

Αυτό αντανακλά τον ρωσο-κινεζικό στοχασμό της νέας τάξης πραγμάτων. Πρώτον, η Κίνα είναι καθαρά σύμμαχος της Ρωσίας, όπως φυσικά και το Ιράν. Η Κίνα είναι μεγάλη οικονομική δύναμη στον κόσμο, άρα είναι σύμμαχος της Ρωσίας, άρα βολεύει. Υπάρχει εμπιστοσύνη μεταξύ των δύο πλευρών. Υπάρχει φιλικό έδαφος για διαπραγματεύσεις μεταξύ Ρωσίας και Πεκίνου. Όσο για τη Βραζιλία και την Ινδία σήμερα, είναι χώρες με θετική οικονομική θέση στο πλαίσιο των Brics, στο πλαίσιο ενός εναλλακτικού χρηματοπιστωτικού συστήματος – ενός συστήματος οικονομικού εμπορίου σε σχέση με το υπάρχον παγκόσμιο καθεστώς του λεγόμενου. διεθνές τραπεζικό σύστημα. Πρόκειται για χώρες με τις οποίες η Ρωσία έχει δημιουργήσει, θα λέγαμε, ισχυρές δομές εμπιστοσύνης του πολιτικού ρεβιζιονισμού. Πρόκειται για ρεβιζιονιστικές δυνάμεις και με αυτόν τον τρόπο η Ρωσία θέλει να ενισχύσει το εναλλακτικό πλαίσιο κρατών που αναδύεται σε οικονομικό επίπεδο και να της δώσει μια γεωπολιτική και γεωδιπλωματική διάθεση να ενισχύσει το αναδυόμενο και αναδυόμενο πολυπολικό σύστημα.

Κατά τη γνώμη σας, η ουκρανική επιχείρηση στο ρωσικό έδαφος στην περιφέρεια Κουρσκ υπονόμευσε την αξιοπιστία του ρωσικού στρατού, των ρωσικών υπηρεσιών πληροφοριών και αργότερα του ίδιου του Ρώσου Προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν;

Ο λόγος της ουκρανικής επιχείρησης στην περιφέρεια Κουρσκ ήταν να αποσπάσει την προσοχή από τη ρωσική παρουσία στα ουκρανικά εδάφη ανατολικά του Δνείπερου, δηλαδή υπό ρωσικό έλεγχο. Μια ψυχολογική και τακτική στρατιωτική εκτροπή που αποσκοπούσε να αιφνιδιάσει τη Μόσχα και να τραβήξει μια ορισμένη ποσότητα στρατιωτικού υλικού και έναν ορισμένο αριθμό ρωσικού στρατού προσωπικού προς αυτή την κατεύθυνση, δημιουργώντας έτσι έναν αποτρεπτικό παράγοντα στη ρωσική προέλαση που έχει σχηματιστεί στα εδάφη ανατολικά του Δνείπερου. Είναι προφανές ότι η ουκρανική αντεπίθεση στο Κουρσκ πραγματοποιήθηκε με αμερικανική βοήθεια τόσο σε στρατιωτικό επίπεδο όσο και σε επίπεδο πληροφοριών και ασφάλειας. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα ένα κενό ρωσικών στρατιωτικών δυνάμεων και πληροφοριών, καθώς οι Ουκρανοί, με τη βοήθεια των Αμερικανών, βρήκαν αυτά τα σημεία, την αχίλλειο πτέρνα των ρωσικών δυνάμεων στην περιοχή, ώστε να χτυπήσουν και να πιάσουν τους Ρώσους απροσδόκητα. Αυτά τα κενά δείχνουν ότι η Ρωσία πρέπει να βελτιώσει περαιτέρω τον μηχανισμό πληροφοριών της για να αποτρέψει τις διαρροές. Αυτό είναι σίγουρα ένα πλήγμα, ένα πλήγμα για τον ρωσικό στρατό. Δεν πρόκειται για επίθεση στον Πούτιν. Είναι προφανές ότι στον Πρόεδρο της Ρωσίας πιστώνονται τόσο επιτυχίες όσο και αποτυχίες, είναι ο αρχιστράτηγος των στρατιωτικών επιχειρήσεων στην Ουκρανία. Αυτή τη στιγμή, η Ρωσία έχει το πλεονέκτημα, δραστηριοποιείται σε ουκρανικό έδαφος. Ο Πούτιν δεν υπέστη πλήγμα στο κύρος του. Αυτή είναι σίγουρα μια προσωρινή επιτυχία για τους Ουκρανούς που λειτουργεί αποτρεπτικά, αλλά το ερώτημα είναι αν θα μπορέσουν να εδραιώσουν την περιοχή του Κουρσκ και να εδραιώσουν αυτά τα μικρά εδαφικά κέρδη προκειμένου να τα διαπραγματευτούν και να τα χρησιμοποιήσουν τακτικά στην ανάπτυξη σύγκρουση.