Τροπολογία με την οποία αποκλείεται από τον ΣΥΡΙΖΑ όποιος θεωρεί ότι οι συλλογικές αποφάσεις του κόμματος είναι αποτέλεσμα συμπαιγνίας κατέθεσε ο Γιάννης Μπουλέκος, μέλος των «87» και της Κεντρικής Επιτροπής.
Η τροπολογία κατατέθηκε στη συνεδρίαση της Εκτελεστικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ για ένταξη στη σημερινή απόφαση και έγινε δεκτή από τη συντριπτική πλειοψηφία των παρευρισκομένων (σημ.: η συντριπτική πλειοψηφία των μελών του στενού περιβάλλοντος του Κασσελάκη έχει αποχωρήσει).
«Η συνεργασία των προοδευτικών δυνάμεων είναι μια ομόφωνη κοινή απόφαση τόσο του 4ου Συνεδρίου όσο και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής του κόμματός μας. Οι συγκεκριμένες αποφάσεις δεν είναι αποτέλεσμα διαπλοκής, αλλά αίτημα προοδευτικών και αριστερών δυνάμεων της χώρας. «Οι υποτιμητικές καταγγελίες κατά της ηγεσίας, των μελών και του ίδιου του κόμματος για φερόμενη συμβολή σε σχέδια διαπλοκής είναι απαράδεκτες και βλάπτουν την ενότητα του κόμματος», ανέφερε.
Και συνεχίζει: «Όποιος θεωρεί ότι οι συλλογικές αποφάσεις του κόμματος είναι αποτέλεσμα παρέμβασης δεν μπορεί να είναι μέλος του κόμματος, και σίγουρα δεν μπορεί να έχει υπεύθυνη θέση σε αυτό».
Η τροπολογία αυτή θα προστεθεί στην τροπολογία των Θανάση Θεοχαρόπουλου και Κώστα Ζαχαριάδη για προσβλητικές αναφορές περί συμπαιγνίας και θα ζητηθεί ψηφοφορία και θα περιληφθεί στην απόφαση της Ε.Κ.
Λίγο νωρίτερα, ο πρώην βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Χάρης Μουμουλίδης έστειλε καταγγελία κατά του Στέφανου Κασελάκη στην Επιτροπή Δεοντολογίας. Τον κατηγορεί για ανατρεπτική, αντικομματική, αντικοινωνική και ανήθικη συμπεριφορά και απαιτεί την απομάκρυνσή του.
Την καταγγελία του την έμαθα λίγο μετά την ανακοίνωση της υποψηφιότητας του πρώην προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ μέσω της Τεοδώρας Τζάκρη κατά τη συνεδρίαση της Εκτελεστικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά από την 1η Οκτωβρίου έχει ληφθεί στο κομματικό όργανο.
Δείτε την καταγγελία του πρώην βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ:
ΚΑΤΩ
Αγαπητέ Πρόεδρε
Αγαπητά Μέλη της Επιτροπής Δεοντολογίας του ΣΥΡΙΖΑ Π.Σ
Σύντροφοι και σύντροφοι
Υπάρχουν στιγμές στη ζωή του καθενός που πρέπει να πάρουμε δύσκολες αποφάσεις. Αποφάσεις δυσάρεστες, αλλά επιβεβλημένες από το αξιακό σύστημα κάθε σκεπτόμενου ανθρώπου, κάθε ενεργού πολίτη.
Επομένως, η απόφασή μου να προσφύγω στην Επιτροπή Δεοντολογίας του ΠΣ του ΣΥΡΙΖΑ είναι μια δύσκολη αλλά ηθικά επιβεβλημένη απόφαση. Στην πραγματικότητα, έρχεται σε μια περίοδο που ο καθένας από εμάς πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες του. Είναι μια απόφαση που μετράει πέρα από τις εκτιμήσεις πρακτικότητας και ισορροπίας, αλλά προωθεί τον σεβασμό και την ηθική αποκατάσταση χιλιάδων ανθρώπων.
Σύντροφοι και σύντροφοι
Οι ηγέτες εκλέγονται για να ενωθούν, όχι να διχάσουν, έρχονται για να δημιουργήσουν, όχι να λύσουν και να τιμωρήσουν. Εκλέγονται για να διορθώσουν κακές πολιτικές επιλογές, όχι για να οδηγήσουν το ιστορικό κόμμα σε μεταπολιτευτική συρρίκνωση και απαξίωση.
Αλλά πάνω από όλα, οι ηγέτες πρέπει να είναι γενναιόδωροι και να μην τιμωρούν κάθε διαφορετική άποψη.
Κανένα από τα παραπάνω δεν συνέβη κατά τη βραχύβια θητεία του Στέφανου Κασελάκη.
Ποτέ δεν σεβάστηκε τις καταστατικές λειτουργίες. Παραβίασε όλους τους κανόνες συλλογικής λειτουργίας, αδιαφορώντας επιδεικτικά για κάθε έννοια κριτικής. Αυτό επέτρεψε στο πολιτικά επικίνδυνο “entourage” να λειτουργήσει, το οποίο συνεχίζει να επιχειρεί δολοφονίες χαρακτήρων με γκεμπελιανό τρόπο. Συνεχίζει και διατηρεί τη δημόσια εικόνα μιας ωμής αντιπαράθεσης.
Πρόκειται για την ίδια «συνοδεία» που υπόσχεται δημόσια βία στο επικείμενο Κογκρέσο.
Σε μια εμπρηστική ομιλία ο Στέφανος Κασελάκης ξεφτίλισε και προσπάθησε να μεταναστεύσει την ιστορική διαδρομή της κομματικής διακυβέρνησης, ταυτιζόμενος με την εικόνα που δημιουργούν τα συστημικά ΜΜΕ.
Σε μια άνευ προηγουμένου κατασκευή εσωκομματικών εχθρών, επιδόθηκε σε ένα απίστευτο κυνήγι μαγισσών, φτάνοντας στο σημείο όχι μόνο να κατηγορήσει και να αμφισβητήσει δημόσια τον ιστορικό ηγέτη Αλέξη Τσίπρα, αλλά και να αμφισβητήσει την ηθική του πορεία με απλές, αδιανόητες κατηγορίες, τις οποίες ξαναδημιούργησε. με ακροβατική ευκολία, καταστρέφοντας τη δημόσια εικόνα του κόμματός μας.
Αυτή η αντίφαση υπήρχε στην καθημερινότητά του.
Ενήργησε περισσότερο ως εκκαθαριστής και τιμωρός παρά ως εγγυητής της ενότητας, και ως εκ τούτου δημιουργούσε σοφά καθημερινά μέτωπα μεταξύ τους, αλλά και διαιρέσεις και μαζικές δημοσίως εκφρασμένες ή σιωπηλές αποχωρήσεις μελών.
Αυτό μείωσε τον αριθμό των μελών και οδήγησε στην εξαφάνιση όλων των εσωκομματικών λειτουργιών.
Αλλά το πιο σημαντικό είναι ότι οδήγησε ανεύθυνα και ανέξοδα το αριστερό κόμμα στην κατάρρευση και την εξαθλίωση.
Θα αναφερθώ μόνο σε μερικές χαρακτηριστικές περιπτώσεις που σας είναι γνωστές και που οδήγησαν το κόμμα σε χλεύη, εγκατάλειψη, πολιτική απαξίωση και εκκαθάριση:
