ΣΥΡΙΖΑ: Καταγγελία για αντισυνταγματικότητα του σχεδίου φορολογικού νόμου

Ειδικά βουλευτές η αξιωματική αντιπολίτευση διατυπώνει επιφυλάξεις και επιφυλάξεις λόγω της αντισυνταγματικότητας του άρθ. 15 του σχεδίου πράξης, αναφερόμενη και στη σχετική εισήγηση της Επιστημονικής Επιτροπής του Sejm.

Λεπτομερής προτεινόμενος κανόνας σχετικά με Άρθρο 15 είναι αντίθετη με το άρθ. 4 ενότητα 1 και 5 του Συντάγματος, όπως υποστήριξε στην Ολομέλεια ο βουλευτής Δράμας του ΣΥΡΙΖΑ, Τεόφιλος Ξανθόπουλος.

Πρέπει να σημειωθεί ότι το άρθ. 15 εισάγει ένα νέο σύστημα υποτιθέμενου προσδιορισμού του ελάχιστου εισοδήματος από επιχειρηματικές δραστηριότητες.

Λεπτομέρεια κειμένου:

ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΒΟΥΛΗ

ΙΣΧΥΡΙΣΜΟΣ ΑΝΤΙΣΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ

(σύμφωνα με το άρθρο 100 του Κανονισμού του Κοινοβουλίου)

σχέδιο πράξης του Υπουργείου Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών με τίτλο: Μέτρα περιορισμού της φοροδιαφυγής

Εμείς, οι υπογράφοντες βουλευτές του ΣΥ.ΡΙΖ.Α.-ΠΣ, διατυπώνουμε επιφυλάξεις και ενστάσεις λόγω αντισυνταγματικότητας του σχεδίου πράξης του Υπουργείου Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών στο πεδίο εφαρμογής του άρθ. 15 του σχεδίου πράξης.

Το άρθρο 15 εισάγει ένα νέο σύστημα τεκμαρτού προσδιορισμού του ελάχιστου επιχειρηματικού εισοδήματος (εκτός από εισόδημα από γεωργικές δραστηριότητες) που αποκτούν φυσικά πρόσωπα (εκτός από άτομα που αποκτούν εισόδημα από τρεις εργοδότες κατ’ ανώτατο όριο και άτομα με αναπηρία άνω των 80 ετών). %), αρχικά συνδεδεμένο με το ετήσιο ποσό του εκ του νόμου κατώτατου ακαθάριστου μισθού ή με το ποσό που αντιστοιχεί στις ακαθάριστες αποδοχές του υψηλότερα αμειβόμενου υπαλλήλου που απασχολεί το υπόχρεο φυσικό πρόσωπο και μέχρι το ποσό των 30.000 ευρώ. Το ποσό αυτό προσαυξάνεται κατά 30% κατ’ ανώτατο όριο ανάλογα με το πότε ο οφειλέτης ξεκίνησε την επαγγελματική του δραστηριότητα και στη συνέχεια προστίθεται σε αυτό (α) ποσό 10% του ετήσιου μισθολογικού κόστους (και έως 15.000 ευρώ) και (β ) ποσό έως 5% επί του ποσού κατά το οποίο ο κύκλος εργασιών του οφειλέτη υπερβαίνει τον μέσο ετήσιο κύκλο εργασιών όλων των επιχειρηματιών που ασκούν την ίδια δραστηριότητα (με βάση τον αριθμό αναγνώρισης της δραστηριότητας από την οποία ο οφειλέτης παράγει το υψηλότερο εισόδημα). Το ετήσιο τεκμαρτό εισόδημα που προσδιορίζεται παραπάνω δεν μπορεί να υπερβαίνει τις 50.000 ευρώ.

Προτεινόμενη διάταξη του άρθ. 15 δεν συνάδει με το άρθρο. 4 ενότητα 1 και 5 του Συντάγματος για την αρχή της ισότητας (άρθρο 4 παράγραφος 1 του Συντάγματος) όχι μόνο λόγω της θεμελιώδους διαφοράς στους όρους απασχόλησης και των δύο κατηγοριών προσώπων, αλλά κυρίως λόγω της θεμελιώδους διαφοράς σε συνταγματικό επίπεδο στο νομικό καθεστώς στο οποίο οι εργαζόμενοι παρέχουν τις υπηρεσίες τους, σε σχέση με τους ελεύθερους επαγγελματίες (αυτοαπασχολούμενους).

Οι εργαζόμενοι και οι αυτοαπασχολούμενοι αντιμετωπίζουν «θεμελιωδώς διαφορετικές συνθήκες απασχόλησης και δημιουργίας εισοδήματος».

Πράγματι, όπως δείχνει η γενική εμπειρία, τα εισοδήματα των εργαζομένων είναι σταθερά γιατί συνήθως προέρχονται από τον εργοδότη, ο οποίος αναλαμβάνει να καταβάλει συγκεκριμένη αμοιβή καθ’ όλη τη διάρκεια της απασχόλησης μαζί του, ενώ γενικά δεν επιβαρύνουν τα εργασιακά έξοδα. από τον εργοδότη, σε αντίθεση με τους αυτοαπασχολούμενους, των οποίων το εισόδημα εξαρτάται από διάφορους παράγοντες (οι οποίοι, ωστόσο, δεν περιλαμβάνουν το ποσό του θεσμοθετημένου κατώτατου μισθού ή την αμοιβή του καλύτερα αμειβόμενου υπαλλήλου), επομένως δεν είναι ποτέ σταθερό, το ίδιο ισχύει και για τα δικά τους έξοδα. Στο πλαίσιο αυτό, σε αντίθεση με τους μισθωτούς, το εισόδημα των αυτοαπασχολούμενων υπόκειται σε συνεχείς αλλαγές και, κατά κανόνα, δεν σχετίζεται με παράγοντες που καθορίζουν το ύψος του εκ του νόμου κατώτατου μισθού (άρθρο 134 παράγραφος 2 του Ατομικού Κώδικα Εργασίας). . ν. π.δ. 80/2022) ή την αμοιβή του πιο ακριβοπληρωμένου υπαλλήλου που απασχολείται, αν και δεν αποκλείεται να είναι και αρνητική (απώλειες), κυρίως στη βιοτεχνία και το εμπόριο, δυνατότητα που αναγνωρίζει ο φορολογικός νομοθέτης, διασφαλίζοντας τη δυνατότητα μετάταξης. την κατάλληλη ζημία και τον συμψηφισμό της με μελλοντικά κέρδη κατά τον υπολογισμό του φόρου εισοδήματος για την επόμενη πενταετία (άρθρο 27 παράγραφος 1 του SPI). Ως εκ τούτου, η αναφορά στην κοινή πείρα για την ανάληψη του ποσού του ελάχιστου καθαρού εισοδήματος από επιχειρηματική δραστηριότητα που επιτυγχάνεται από φυσικό πρόσωπο με βάση τον εκ του νόμου κατώτατο μισθό ή, επιπλέον, την αμοιβή του πιο ακριβοπληρωμένου υπαλλήλου, αντίκειται στην αρχή της ισότητας. της τέχνης. 4 ενότητα 1 και 5 του Συντάγματος.